به گزارش اقتصادنیوز به نقل از باشگاه روزنامه نگاران ایران، روزنامه‌نگاری در ایران، شغلی که باید با رسالت آگاهی‌بخشی و دفاع از حقیقت گره خورده باشد، امروز بیش از هر زمان دیگری زیر سایه دغدغه‌های معیشتی و نبود حمایت‌های رفاهی قرار گرفته است. تازه‌ترین پیمایش دستمزد و شرایط کاری روزنامه‌نگاران نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از فعالان این عرصه با حقوقی کمتر از خط فقر شهری زندگی می‌کنند و بسیاری از آنان حتی از حداقل‌های بیمه‌ای و امنیت شغلی محروم‌اند؛ واقعیتی تلخ که می‌تواند نه‌تنها کیفیت کار رسانه‌ای، بلکه استقلال حرفه‌ای را نیز با تهدیدی جدی روبه‌رو کند.
بر اساس این پیمایش دستمزد روزنامه‌نگاران، نتایج به‌دست‌آمده به شرح زیر است:
۳۷.۷٪ از روزنامه‌نگاران دستمزدی بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان در ماه دریافت می‌کنند.
۲۷.۷٪ بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان.
۱۲.۹٪ بین ۵ تا ۱۰ میلیون تومان.
۸.۶٪ بین ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان.
۶٪ زیر ۵ میلیون تومان.
۲.۹٪ بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان.
۱.۲٪ بالای ۳۰ میلیون تومان.
تحلیل این وضعیت
متاسفانه بخش عمده‌ای از روزنامه‌نگاران ایران دستمزدی بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان دارند که مجموعاً بیش از ۶۵٪ از پاسخ‌دهندگان را شامل می‌شود. و اسفناک آنکه حدود ۱۹٪ از روزنامه‌نگاران دستمزدی زیر ۱۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند. طبعا این توزیع می‌تواند بر رضایت شغلی، انگیزه و کیفیت کار روزنامه‌نگاران تأثیرگذار باشد.
این آمار نشان‌دهنده وضعیت اسفناک دستمزد روزنامه‌نگاران در ایران است؛ جایی که بیش از نیمی از فعالان این حوزه با درآمدی کمتر از خط فقر شهری زندگی می‌کنند. چنین شرایطی نه‌تنها امنیت مالی آنان را تهدید می‌کند، بلکه استقلال حرفه‌ای و کیفیت تولیدات رسانه‌ای را نیز به خطر می‌اندازد.
۸۴.۱٪ از روزنامه‌نگاران تمام‌وقت دارای بیمه کاری هستند. و ۱۵.۹٪ از روزنامه‌نگاران تمام‌وقت فاقد بیمه کاری هستند.
در مجموع، ۲۲٪ از پاسخگویان گفته‌اند که در محل کار خود بیمه نیستند.
۶۲.۴٪ دارای بیمه درمانی تکمیلی هستند.
۳۷.۶٪ فاقد بیمه درمانی تکمیلی هستند.
این آمار نشان می‌دهد که اگرچه اکثریت روزنامه‌نگاران تمام‌وقت از بیمه کاری برخوردارند، همچنان سهم قابل‌توجهی (نزدیک به یک‌ششم) بدون این حمایت قانونی کار می‌کنند. این مسئله، علاوه بر آسیب به امنیت شغلی، می‌تواند پیامدهای جدی در زمان بیماری یا حوادث کاری داشته باشد.
در زمینه بیمه درمانی تکمیلی، وضعیت کمی بهتر است اما همچنان بیش از یک‌سوم روزنامه‌نگاران از این مزیت محروم‌اند. بیمه تکمیلی معمولاً برای پوشش هزینه‌های درمانی گران‌قیمت ضروری است و نبود آن می‌تواند فشار مالی شدید به خبرنگاران وارد کند.
در مجموع، این آمار بیانگر ضعف سیستم حمایتی رسانه‌ها و نادیده گرفتن حداقل استانداردهای رفاهی برای روزنامه‌نگاران است که در بلندمدت به کاهش انگیزه و افزایش فرسودگی شغلی منجر می‌شود.
این بخش از گزارش انجمن درباره وضعیت مسکن و بیمه روزنامه‌نگاران است.
۴۸.۵٪ از روزنامه‌نگاران پاسخگو اجاره‌نشین هستند و ۳۶.۸٪ مالک خانه هستند. ۱۴.۷٪ در خانه متعلق به دیگران (مثل والدین) زندگی می‌کنند.
همچنین برخی پاسخگویان از طریق صندوق اعتباری هنر بیمه شده‌اند نه کارفرما. ضمن این که ۵.۷٪ هیچ سابقه بیمه‌ای ندارند. ۴۸.۴٪ کمتر از ۱۰ سال سابقه بیمه دارند. تنها ۱.۳٪ ۲۶ تا ۳۰ سال سابقه بیمه دارند که با توجه به جوان بودن جمعیت تحریریه‌ها طبیعی است.
این آمار نشان می‌دهد که بخش بزرگی از روزنامه‌نگاران از نظر معیشتی در شرایط شکننده‌ای قرار دارند. تقریباً نیمی از آن‌ها اجاره‌نشین‌اند و با توجه به نوسان بالای بازار مسکن، این امر فشار اقتصادی مضاعفی بر زندگی‌شان وارد می‌کند.
از سوی دیگر، وضعیت بیمه نیز تصویر نگران‌کننده‌ای دارد؛ بیش از نیمی از پاسخگویان یا فاقد سابقه بیمه کافی‌اند یا اصلاً بیمه ندارند. این یعنی امنیت شغلی و بازنشستگی آنان به شدت در معرض خطر است و نبود پوشش بیمه‌ای کامل، آن‌ها را در برابر بیماری‌ها یا بیکاری ناگهانی بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.
