ایلیا کوچولو کجاست ؟! / پسرک 9 ساله در کوچه گم شد و گوشی اش در محله شان پیدا شد / مادر گریان و نگران + فیلم و عکس
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، یک مقام عضو هیئت عامل صندوق توسعه ملی اعلام کرده که «تا پایان امسال ۱۵ هزار مگاوات برق تجدیدپذیر با استفاده از تسهیلات این صندوق در کشور ایجاد خواهد شد.»
خبری که در نگاه اول برق امید را در چشم‌ها روشن می‌کند؛ آن هم در کشوری که سال‌هاست توسعه نیروگاه‌های خورشیدی و بادی‌اش با سرعت لاک‌پشت جلو می‌رود و سهم انرژی پاک در آن، هنوز به چند درصد هم نمی‌رسد.
اما آمارهای رسمی وزارت نیرو یک واقعیت دیگر را به ما یادآوری می‌کند و آن اینکه ایران همین حالا حدود ۳۰ هزار مگاوات کسری برق دارد. یعنی حتی اگر این وعده سبز به‌طور کامل و بی‌کم‌وکاست محقق شود، ما تازه نیمی از این کمبود را جبران کرده‌ایم و همچنان نیمی دیگرش پابرجاست.
این ماجرا کمی شبیه پر کردن یک مخزن سوراخ است؛ ۱۵ هزار مگاوات انرژی پاک اگر به شبکه بیاید، عالی است، ولی آیا زیرساخت‌های فرسوده، اتلاف بالای شبکه انتقال و رشد افسارگسیخته مصرف، اجازه می‌دهند این ظرفیت واقعاً حس شود؟
با این حال، بخش مثبت ماجرا را نباید نادیده گرفت. سرمایه‌گذاری روی تجدیدپذیرها یعنی حرکت به سمت کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، کمتر شدن آلودگی هوا، و هم‌راستا شدن با سیاست‌های جهانی کاهش کربن. ضمن اینکه ورود صندوق توسعه ملی به این حوزه، می‌تواند تامین مالی پروژه‌ها را از بن‌بست نجات بدهد.
اما پرسش اصلی اینجاست که آیا این ۱۵ هزار مگاوات، فقط یک عدد روی کاغذ خواهد ماند یا قرار است در زندگی واقعی مردم، آن هم در روزهای داغ تابستان و شب‌های سرد زمستان، خودش را نشان بدهد؟ اگر این وعده‌ها پشتوانه برنامه‌ریزی دقیق و اصلاح ساختار مصرف نداشته باشند، سال بعد همین موقع، ما باز وسط خاموشی‌ها خواهیم نشست و خبر تازه‌ای درباره «وعده بعدی» خواهیم شنید.
