عصر ایران - دلمن، پروژه‌ای هنری از استودیوی معماری «اسپیس انکانترز» در شهر آرنهم، مرز میان معماری و طبیعت را محو کرده و با فرمی مجسمه‌گونه، هوشمندی زیست‌محیطی و زیستی آرام را به نمایش می‌گذارد.
این کلبه اسرارآمیز که به آرامی بر فراز تپه‌ای جنگلی در هلند قرار گرفته، یک مداخله رادیکال و در عین حال آرام در دل طبیعت هلند به شمار می‌رود. دلمن نه یک معماری کامل است و نه یک مجسمه، بلکه ترکیبی منحصر به فرد از هر دو است. این سازه بیشتر شبیه به یادگاری از گذشته‌ای دور یا آینده‌ای خیالی است؛ سازه‌ای یکپارچه و معلق که توسط سه ستون توخالی و غول‌پیکر نگه‌داشته شده است.
دلمن در مجموعه «بیتن‌پلاتز کونینگ‌س‌وی» قرار گرفته است؛ مکانی که به دلیل هم‌زیستی طبیعت، میراث نظامی و آثار هنری معاصر شناخته می‌شود. در این فضا، دلمن به عنوان یک پناهگاه قابل سکونت عمل می‌کند: هم رصدخانه‌ای برای پرندگان، هم پناهگاهی در دل جنگل و هم یک سفینه فضایی. فرم مربعی این سازه، در عین حال که بیگانه و آشناست، انتزاعی و با جزئیات دقیق نیز طراحی شده است. پوشش نیمه‌باز آن، پناهگاهی ظریف برای انسان‌ها و حیوانات وحشی جنگل فراهم می‌کند. در این نقش هیبریدی، دلمن به گرهی هنری در شبکه اکولوژیکی طبیعت تبدیل می‌شود.
در ساخت این سازه از مصالحی کاملاً محلی و دوستدار محیط زیست مانند چوب فرآوری‌شده و فولاد بازیافتی استفاده شده است. دلمن فراتر از یک اثر زیبایی‌شناختی، یک ارگانیسم خودکفا نیز به شمار می‌رود. یک پمپ حرارتی که در یکی از ستون‌های نگه‌دارنده آن قرار دارد، با فناوری خورشیدی هماهنگ شده و انرژی مورد نیاز سازه را تأمین می‌کند. با گذشت زمان و فرسایش سطوح چوبی، دلمن نه یک اثر ثابت، بلکه یک یادبود زنده است که به همان اندازه که توسط طراحان شکل گرفته، از طبیعت نیز الهام گرفته است.
