تحقیقی در مرکز ملی تحقیقات پریمات تولین (Tulane National Primate Research Center) و مرکز ملی تحقیقات پریمات کالیفرنیا (California National Primate Research Center) نشان می دهد هفته های نخست تولد و هنگامیکه سیستم ایمنی بدن تحمل بیشتری دارد، احتمالا بهترین زمان و تنها بازه برای انتقال چنین ژن درمانی است.
به گزارش مهر به نقل از نیوزوزیک، امیر اردشیر مولف این تحقیق و پروفسور میکروبیولوژی تولین در این باره می گوید: روزانه حدود ۳۰۰ کودک به اچ آی وی مبتلا می شوند. این روش به حفاظت از نوزادان در مقابل بیماری در محیط های پر خطر و طی حساس ترین دوره زندگی آنها کمک می کند.
اچ آی وی در وهله اول پس از تولد از طریق شیردهی از مادر به کودک منتقل می شود. درمان های ضد رتروویروسی در سرکوب این ویروس و محدودسازی انتقال آن عملکرد موفقی داشته اند. در اماکنی که درمان مناسب مهیا باشد، فرد مبتلا به اچ آی وی می تواند زندگی معمولی داشته باشد و بار ویروسی وی غیرقابل ردیابی خواهد بود.
اما پیروی از دستورات پزشک و دسترسی به او پس از تولد نوزاد به خصوص در مناطقی که دسترسی محدودی به خدمات درمانی دارند، کاهش می یابد. اردشیر در این باره می افزاید: این یک درمان یکباره است که برای بازه ای حیاتی و هنگامیکه مادران مبتلا به اچ آی وی در محیط هایی با دسترسی محدود به منابع نمی توانند به پزشک مراجعه کنند، مناسب است. هنگامیکه این درمان در فاصله کوتاهی پس از تولد به بدن نوزاد منتقل شود، سیستم ایمنی بدن آن را قبول و تصور می کند بخشی از خود است.
در این تحقیق نخستی سانان(Primates)ژن درمانی را دریافت کردند که سلول ها را طوری برنامه ریزی می کند تا به طور مداوم آنتی بادی های مقابله گر با ویروس اچ آی وی بسازند. انتقال این درمان به بدن در زمان مناسب که اوایل حیات و به طور دقیق تر تا یک ماه پس از تولد است، برای ایجاد حفاظت طولانی مدت حیاتی است.
اردشیر در این باره می گوید: در نوزادانی که یک دوز از درمان را هنگام تولد دریافت کردند، سطح آنتی بادی حفاظت کننده در کل دوره سه ساله تحقیق بالا بود و نیازی به بوستری نبود. با توجه به این مورد پیش بینی می کنیم ایجاد محافظت در برابر بیماری در انسان ها نیز ممکن است چند سال ادامه یابد. اگر سطح آنتی بادی به تدریج کاهش یابد، می تواند با استفاده از نسخه متفاوتی از سیستم انتقال آن را افزایش داد تا از ایجاد ایمنی بدن نسبت به تزریق اول جلوگیری شود. این کار حتی در بزرگسالی نیز امکان‌پذیر است.
محققان برای انتقال این درمان از ویروس مرتبط با آدنو (AAV) استفاده کردند که ویروسی بی‌ضرر است و می‌تواند کد ژنتیکی را به سلول‌ها منتقل کند. این ویروس به سلول‌های عضلانی با طول عمر بالا ارسال شد و دستورالعمل‌هایی را برای تولید آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده گسترده (bNAbs) که قادر به خنثی کردن چندین سویه مختلف اچ آی وی هستند را منتقل کرد.
