حمید درخشان سرمربی اسبق پرسپولیس در مقطعی که داریوش مصطفوی ریاست فدراسیون فوتبال ایران را بر عهده داشت، ماجراهای عجیبی را در این تیم به چشم دید. پیرامون فوت داریوش خان و البته ماجراهای مرتبط با پرسپولیس با درخشان گپ زدیم:

از وضعیت پرسپولیس شروع کنیم. اوضاع را چطور می‌بینید؟

به هر حال سرمربی جدید آمده و تیم را بر اساس سلایق تاکتیکی خودش می‌بندد. به نظرم الان دیگر نفراتش تکمیل شده و فقط حداکثر دو جای خالی دارد که بعید می‌دانم بتوان آنها را از طریق بازار داخلی پر کرد چون بازیکنانی که در سطح نام پرسپولیس باشند، تا الان جذب شده‌اند و باید سراغ مهره‌های خارجی برویم. البته خریدن بازیکن خارجی هم در این وضعیت دشواری‌های خاص خودش را دارد.

داریوش مصطفوی رئیس اسبق فدراسیون فوتبال چند روز قبل به رحمت خدا رفت و شما هم جزو حاضران در مراسم ترحیم ایشان بودید. می‌خواهیم با صراحت از شما بپرسیم آیا ماجراهای زمستان سال ۱۳۷۳ و آن دربی نیمه تمام را فراموش کردید؟ما اصلاً نمی‌خواهیم قضاوت کنیم بلکه می‌خواهیم خود حمید درخشان برایمان بگوید

وقتی آدم‌ها دستشان از دنیا کوتاه می‌شود، اینکه شما حلالشان بکنید یا نه دیگر چه تفاوتی دارد؟ خدا داریوش مصطفوی را رحمت کند و به خانواده‌اش صبر بدهد. من در مراسمش بودم و همین حالا هم می‌گویم حلالش کردم اما یکی دو بار بدجوری در فوتبال دلم را شکست. همان دربی معروف زمستان سال ۱۳۷۳ می‌توانست اصلاً زندگی ورزشی حمید درخشان را متحول کند. پرسپولیس با نتیجه ۲ بر صفر جلو بود اما دقیقاً بعد از اینکه ما گل دوم را زدیم، انگار به داور بازی گفته بودند که باید نتیجه عوض شده و پرسپولیس نباید برنده از میدان خارج شود به همین خاطر شکل سوت زدنش عوض شد و در نهایت هم مسابقه هنگامی که دو بر دو شده بود، نیمه تمام ماند. ۴۸ ساعت پس از بازی فدراسیون آقای مصطفوی پرسپولیس را سه بر صفر بازنده اعلام کرد و تعداد محرومان ما به مراتب بیشتر از استقلال بود. در آن بازی من طرف حساب آقای مصطفوی نبودم بلکه قربانی اختلاف ایشان با دیگران شدم ضربه بزرگی به لحاظ ورزشی خوردم. البته دیگر هرچه بود تمام شد و همانطور که گفتم، داریوش خان را حلال کردم.

می‌خواهیم از شما در مورد محمد پنجعلی و بیماری او که باعث نگرانی مردم شده هم بپرسیم

همین دیروز با آقا محمد صحبت کردم. خوشبختانه روند درمانی او در حال طی شدن است و امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که اصلاً احتیاجی به اعزام به خارج نباشد و همه چیز در ایران انجام شود. از همه مردم هم می‌خواهم برایش دعا کنند تا یکی از چهره‌های فراموش نشدنی فوتبال ایران دوباره سلامتی خود را بازیابد.

پنجعلی کاپیتان پرسپولیس و تیم ملی بوده. او حتی در چند مقطع سرپرستی تیم را هم بر عهده داشته است. به نظرتان باشگاه پرسپولیس این روزها وضعیت چهره ماندگار خود را دنبال می‌کند؟

باید دنبال کند. آقا باید دنبال کند. مگر ما چند تا محمد پنجعلی در فوتبال ایران داشتیم؟ مگر می‌شود چنین بازیکن بزرگی بیمار شود و باشگاهش وضعیت او را پیگیری نکند؟ من قضاوت نمی‌کنم و نمی‌دانم پرسپولیسی‌ها در این رابطه کاری انجام داده‌اند یا نه ولی اگر باشگاه پرسپولیس پیگیر وضعیت محمد پنجعلی نباشد، کم لطف‌ترین باشگاه دنیاست. دوباره تاکید می‌کنم اصلاً پرسپولیسی‌ها را قضاوت نمی‌کنم و نمی‌دانم که پیگیر وضعیت پنجعلی بوده‌اند یا نه ولی اگر نبوده‌اند، کم لطفی بسیار بزرگی کرده‌اند. امثال حمید درخشان یا سایر پیشکسوتان سی سال در این فوتبال برای پرسپولیس زحمت کشیدند و جوانی خود را گذاشته‌اند اما نه تنها از تجربیات آنها استفاده نمی‌شود بلکه حتی سراغی هم از ما نمی‌گیرند. این رسم روزگار در فوتبال ما شده ولی حداقل پیرامون محمد پنجعلی طور دیگری رفتار کنید آقایان.

آیا در تمام این سال‌ها شده که باشگاه پرسپولیس به شما زنگ بزند و از حمید درخشان برای تماشای یکی از دیدارهای این تیم در ورزشگاه آزادی دعوت کند؟

نه آقا. هرگز چنین اتفاقی نیفتاده. آقایان حتی به خودشان زحمت نداده‌اند و نمی‌گویند پیشکسوتی که کاپیتان و سرمربی این تیم بوده را یک بار به ورزشگاه آزادی دعوت کنیم تا بازی تیم محبوبش را از نزدیک تماشا کند. امثال من که از پرسپولیس پولی نمی‌خواهیم و در دوران فوتبالمان هم عملاً از پرسپولیس پولی نگرفتیم ولی ای کاش یادشان نرود که حرمت گذاشتن به پیشکسوت و بزرگتر در ورزش چقدر مهم است.

البته این قضیه صرفاً به پرسپولیس محدود نمی‌شود در استقلال و تیم ملی هم داستان به نوعی یکسان است. یادمان نرفته که یک بار علی پروین مصاحبه کرد و گفت هر بار بخواهد به استادیوم برود از ترس اینکه مبادا جلوی او را بگیرند، از قبل بلیت می‌خرد

بله اتفاق بسیار تلخی است. واقعا اگر یک روز چنین رفتاری با من بکنند دیگر هیچ وقت سراغ ورزش نمی‌روم. اینهمه ملی پوش بزرگ داریم. اینهمه پیشکسوت استقلال و پرسپولیس داریم اما آیا نباید یک بخش کوچکی در ورزشگاه آزادی به پیشکسوتان اختصاص داده شده و چند صندلی برایشان در نظر گرفته شود تا هر وقت دوست داشتند، به راحتی بازی تیم ملی یا تیم مورد علاقه خود را تماشا کنند؟