فنی‌کووی شیفته کشف خود شد و سال بعد رهبری گروه ویژه‌ای متشکل از ره‌جویان بومی محلی را بر عهده گرفت. آن‌ها در ۱۳ نوامبر ۱۹۵۵، پس از روزها جستجو، بالاخره با فیل تقریباً افسانه‌ای روبه‌رو شدند و آن را با بیش از ۱۲ گلوله کالیبر بالا شکار کردند.

مطالعه دوباره ردپایی که ابتدا توجه فنی‌کووی را جلب کرده بود، نشان داد او مرتکب اشتباه شده بود. بررسی‌ها نشان داد که علاوه بر ۱۶ گلوله‌ای که تیم او شلیک کرده بود، گلوله‌ای قدیمی از تفنگ‌های فتیله‌ای در پای جلوی چپ فیل گیر کرده بود. جراحت قبلی باعث آسیب به پا شده بود و فیل مجبور بود قدم‌های کوتاه‌تری بردارد و لنگ بزند. وقتی می‌دوید، پای عقب چپ اغلب روی رد پای جلویی قرار می‌گرفت و همین موضوع باعث ایجاد توهم بزرگ‌تر بودن ردپا می‌شد. بااین‌حال، سایر اندازه‌گیری‌ها ثابت کردند این حیوان غول‌پیکر واقعاً بزرگ‌ترین جانور خشکی بوده که توسط انسان شکار شده است.

فنی‌کووی می‌نویسد: «فیل بزرگ در میان خون، درختان شکسته و بوته‌های له‌شده، روی پهلویش افتاده بود. وقتی به این موجود عظیم می‌نگریستم، به سختی می‌توانستم باور کنم حیوانی به این بزرگی وجود داشته باشد و فهمیدم چرا این همه گلوله برای از پای درآوردن او لازم بوده است. وقتی متر را درآوردم و طول بدن او را اندازه گرفتم، مطمئن شدم اشتباه نکرده‌ام: این فیل بزرگ‌ترین جانور خشکی محسوب می‌شود که تاکنون با تفنگ شکار شده است.»