عصر ایران - رنو ۲۱ با طراحی خاص خود که توسط «جورجتو جوجارو» انجام شده بود، از دیگر خودروهای هم‌عصر خود متمایز بود. خطوط صاف و زاویه‌دار از ویژگی‌های بارز این خودرو بودند و لوگوی نامتقارن روی جلوپنجره، جزئیات قابل توجهی به آن می‌بخشید.

در سال ۱۹۸۹، این خودرو با یک بازطراحی عمده (فاز دوم) هم از نظر فنی و هم ظاهری بهبود یافت. جلو، سپرها، داشبورد و چراغ‌های عقب جدیدی برای آن طراحی شد که ظاهری نرم‌تر و شبیه به مدل رنو ۲۵ به آن داد. همچنین، نسخه هاچ‌بک آن معرفی شد که به سرعت در بسیاری از کشورها محبوبیت بیشتری نسبت به سدان پیدا کرد.

مدل پرقدرت رنو ۲۱ توربو، که از سال ۱۹۸۸ با موتور ۲.۰ لیتری توربو عرضه شد، یکی از نسخه‌های شاخص این خودرو بود. یک مدل چهار چرخ محرک (Quadra) از این خودرو نیز بعدها تولید شد. رنو ۲۱ حتی در آمریکای شمالی با نام‌های «رنو مدالیون» و سپس «ایگل مدالیون» به فروش رسید. در مجموع، بیش از ۲ میلیون و ۹۶ هزار دستگاه از این مدل تولید شد.