همین ابتدا بگوییم همه فوتبالیها میدانند و آنها که نمیدانند، بدانند که «رامین رضاییان» به واسطه تمرینات زیاد و حرفهای بودن در تمرین و تغذیه و استراحت مشهور است. آمادگی بدنی او در این سن و سال باید الگوی جوانان باشد. رامین درست مثل احمدرضا عابدزاده است که هنوز در آستانه ۶۰ سالگی، تمریناتی انجام میدهد که از عهده جوانترها بر نمیآید!
چنین بازیکنانی بیشک نعمتی برای فوتبال ما هستند. خود رامین اخیراً گفته که بازیکنان چربی بدنشان را با او متر و مقیاس میکنند و امیدواریم روزی تعداد رامین رضاییانها از این نظر در فوتبال ما به حداکثر برسد.
اما خود تمرین کردن هم شرایط و الزاماتی دارد که به خصوص برای بازیکنان حرفهای -که دستمزدهای چند ده میلیاردی در سال میگیرند- رعایت آنها واجبتر است. هر مصدومیت، بازیکن را مدتها عقب میاندازد و تیمش که به او دستمزد کلان داده، ضرر میکند.
اصلاً مهمترین وظیفه داور حفظ سلامت بازیکنان است و مهمترین وظیفه خود بازیکن نیز رعایت اصول ایمنی در تمرینات، با این توضیح تا به حال دیدهاید که یک بازیکن حتی معمولی –نه ملی پوش و جام جهانی دیده مثل رامین رضاییان- در یک جای دنیا در کوچه و خیابان تمرین کرده باشد؟!
آن هم در خیابانهای تهران که پر از دستانداز و چاله چوله است! هر کدام از ما در طول فعالیتهای روزانه چند بار پایمان در چاله خیابانها افتاده و پیچ خورده است؟ حالا دویدن و طناب زدن که دیگر جای خود!
بازیکن حرفهای باید در هر شرایط زیر نظر پزشک باشد. در تمام دنیا باشگاهها بازیکنان را مثل کارمند ۸ صبح فرا میخوانند و بعد از صبحانه، انواع امکانات از سالن بدنسازی تا پیست دویدن در اختیارشان است. در یک محیط امن که پیش بینی تمام موارد از جمله پزشک و آمبولانس آماده نیز انجام شده است.
بعد ناهاری طبق برنامه تغذیه باشگاه، میخورند و نوبت تمرین بعد از ظهر و سپس شام و رفتن به منزل برای استراحت. اینکه در فوتبال ما هنوز کمتر باشگاهی چنین میکند، خود یکی از بزرگترین مشکلات است ولی دلیل نمیشود که بازیکن بخواهد در محیط ناامن تمرین کند.
ولی یک نکته جالبتر، زمانی در شهر تهران در هر کوچه یک سوپرمارکت بود و حالا باشگاه ورزشی! به خصوص در بالای شهر که مردم امکان مالی بیشتری برای ثبت نام در باشگاه دارند. باشگاههایی با تمام امکانات ورزشی و ماساژ و سونای بعد از تمرین و چهره مشهوری همچون رامین رضاییان، میتواند به راحتی در هر باشگاه که بخواهد حاضر و به صورت رایگان تمرین کند.
حضور او بهترین تبلیغ برای آن باشگاه است و حتی اگر بخواهد نصف شب هم تمرین کند، همه برای خدمت به او آماده خواهند بود. یعنی در محل زندگی رامین باشگاه نیست؟!
به همه اینها اضافه کنید عکسهایی که از منازل بازیکنان حرفهای فوتبال ما در رسانهها منتشر میشود. حتی آنها که الگویشان کریستیانو رونالدو نیست! در منزل خود سالن مجهز بدنسازی، استخر آب گرم و محیطی با چمن مسطح برای نرم دویدن دارند. چه کسی باور میکند رامین رضاییان -که بیشترین دستمزدها را در این سالها گرفته- در منزل خود چنین امکاناتی نداشته باشد؟
پس باید به همه حق داد وقتی رامین رضاییان عکسی از خود به اشتراک گذاشت که در کوچه محل زندگی خود مشغول تمرین کردن در ساعت ۹ صبح است، فکر کنند و بگویند که تنها هدف او از این کار صرفاً دیده شدن و خودنمایی بوده و بس!