برترین‌ها: آلبوم «شاید بهترین روزم گذشته» در شرایطی منتشر شد که انتشار آلبوم در بازار موسیقی به اتفاقی نادر، لوکس و پرریسک تبدیل شده و یک گروه موسیقی تنها به شرطی آلبوم منتشر می‌کند که یا دیوانه باشد و یا به‌شدت به خودش اطمینان داشته باشد! و یا شاید هر دو! یعنی دیوانه‌های دوست‌داشتنی که آنقدر کارشان درست است که مطمئن هستند مخاطب آن‌ها را حمایت می‌کند. (در اینجا منظور از «دیوانه» ترکیبی از حسین پناهی و محمد صالح‌علا می‌باشد که شام منزل سهراب سپهری دعوت هستند!)
رسانه بیلبورد که در حوزه موسیقی فعالیت می‌کند به بررسی آلبوم "شاید بهترین روزم گذشته" پرداخته که در ادامه آن را می‌خوانید؛ البته که نقطه‌نظر بیلبورد درباره بمرانی و آلبوم تازه‌اش کمی مثبت‌تر از آن چیزی‌ست که فکر می‌کردیم.
شکل ارائه و احترامی که به مخاطب در بسته‌بندی آلبوم گذاشته شده، خاطره‌ای از سیگار مارلبرو را یادآوری می‌کند: شخصی که هرگز سیگار نمی‌کشید، به دلیل شکل بسته‌بندی و به گفته خودش «احترامی که شرکت مارلبرو به مشتریانش در بسته‌بندی مارلبرو گلد گذاشته بود»، باعث شد تا همین امروز هفته‌ای یک پاکت مارلبرو گلد بکشد. و البته احتمالاً من‌بعد آن شخص همراه با مارلبرو، بمرانی هم گوش می‌دهد.
همکاری با هنگامه مفید که جز تنها بازماندگان نسل طلایی هنرمندان اصیل ایرانی است، از جمله جذابیت‌های این مجموعه موسیقی تاثیر‌گذار است که بمرانی در این سال‌ها ثابت مکرده: اول کلام، بعد کلام، آخر هم کلام و از همه مهم‌تر موسیقی، موسیقی، موسیقی. یکی از نشانه‌های این آلبوم مثل کارهای گذشته این گروه دیوانه (با همان توضیح قبلی) این است که بعد از شنیدن تراک‌ها، اگر تصمیم جدی در زمینه عتوسعه فردی نگیری، حتما به فکر فروخواهی رفت که برای بسیاری از سوالات اساسی پاسخی پیدا کنی. حقیقت این است که مفاهیم بنیادین و مفید روانشناسی روز در محتوای کلامی این آلبوم دیده می‌شود.
کارت‌پستال‌های داخل آلبوم آنقدر بمرانی‌طور است که اگر در حین گوش دادن به تراک‌ها (در مورد مارلبرو همزمان خودتان تصمیم بگیرید، سیگار نکشید)، به آن‌ها خیره شوی، تک تک اعضای گروه را در حال نواختن می‌بینی و لبخندشان به دل مینشیند.
و نکته پایانی؛ بمرانی یک گروه آرتیست واقعی است که حتی با تکرار تنظیم و ملودی ذدر موسیقی، همچنان جذاب است و با داشتن اجزای درست، یک ترکیب عالی ساخته است. بمرانی عبارت "کار گروهی" در موسیقی را درست صرف کرده و رمز موفقیاش تولید آثار فراموسیقی است که هم تئاتر است، هم سینما و هم کلی کتاب خوب.
فرناز نوشت: بالاخره آلبوم دست منم رسید. بمرانی برای من مثل سریال "friends" میمونن. برام شبیه دوستانی هستند که در واقع دوستام نیستند ولی دوستام هستن.
علی درباره آلبوم نوشت: نمیدونم چطور ثابت کنم اما موزیک های بمرانی برای خیابونای تهران ساخته شده.
کاربر خالی که با استفاده از نقل قول مشهور عباس کیارستمی به این آلبوم واکنش نشان داده: از آلبوم جدید بمرانی خوشم اومد، آدم ذره ذره بی آبرو میشه.
مازیار هم درباره این گروه می‌نویسد: بمرانی به‌نظرم تنها بندی بوده این سال‌ها که هی خودشو تکرار نکرد و هر آلبوم‌ش با قبلی فرق داشت و به وضوح هر دفعه جالب‌تر شدن به هر لحاظ. هر دفعه خوش‌فکرتر و خوش‌سلیقه‌تر شدن و به‌نظرم حتی خیلی کسایی که بمرانی در سلیقه‌شون نبوده رو هم تونستن با خودشون همراه کنن
و میثم: من آلبوم جدید بمرانی رو گوش دادم و فهمیدم حتماً بهترین روزای موزیک گذشته.
