در پی دیدار اخیر ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ که در آلاسکا برگزار شد، گمانه‌زنی‌های بسیاری درباره احتمال تغییر در مناسبات اقتصادی بین آمریکا و روسیه، از جمله کاهش تحریم‌ها مطرح شد. با وجود اظهارات مبهم ترامپ درباره «پیشرفت عالی» در مذاکرات، هیچ اعلام رسمی یا سند مشخصی دال بر لغو یا کاهش تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه منتشر نشده است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، بررسی ها نشان می دهد اثرات اقتصادی این دیدار – دست‌کم در کوتاه‌مدت – بیشتر جنبه روانی و نمادین داشته و تأثیر عملی یا ساختاری در تجارت انرژی و به‌ویژه صادرات نفت روسیه مشاهده نشده است. با این حال، بازار جهانی نفت طی هفته‌های اخیر به‌واسطه دو عامل دیگر به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته است: اول، تصمیم کشور‌های عضو ائتلاف اوپک‌پلاس برای لغو تدریجی کاهش تولید از ماه سپتامبر که منجر به افزایش قابل توجه عرضه می‌شود؛ و دوم، کاهش پیش‌بینی‌های رشد تقاضای جهانی نفت توسط آژانس بین‌المللی انرژی که نشان‌دهنده ورود بازار به فاز مازاد عرضه است.
بر اساس گزارش اخیر این نهاد، رشد عرضه جهانی نفت در نیمه دوم سال جاری میلادی به حدود ۲.۵ میلیون بشکه در روز می‌رسد، در حالی‌که رشد تقاضا تنها در حدود ۶۸۰ هزار بشکه در روز پیش‌بینی شده است. این شکاف بین عرضه و تقاضا زمینه‌ساز افزایش سطح ذخایر جهانی، کاهش حاشیه سود تولیدکنندگان، و ایجاد فشار نزولی بر قیمت‌ها می‌شود.
افزایش تولید نفت به نفع کدام کشورها است؟
در حال حاضر، قیمت نفت خام برنت در محدوده ۶۵ دلار در هر بشکه معامله می‌شود و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که در صورت ثبات شرایط، احتمال کاهش آن به زیر ۶۰ دلار تا پایان سال جاری میلادی بسیار بالاست.
کشور‌های کلیدی تولیدکننده نفت مانند عربستان سعودی و روسیه به‌دلیل نیاز بودجه‌ای و رقابت برای حفظ سهم بازار، تمایل بیشتری به افزایش تولید نشان داده‌اند، هرچند این راهبرد ممکن است در صورت افت بیشتر قیمت‌ها به بازنگری نیاز داشته باشد.
از سوی دیگر، اقتصاد‌های مصرف‌کننده بزرگ مانند چین، ایالات متحده و کشور‌های اروپایی با کاهش یا ثبات نسبی در سطح مصرف نفت مواجه‌اند که بخشی از آن به دلیل بهبود بهره‌وری انرژی، رشد حمل‌ونقل الکتریکی و تعدیل رشد اقتصادی است.
پیش بینی آینده بازار طلای سیاه
کارشناسان پیش بینی می‌کنند، در چنین شرایطی، بازار نفت در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ میلادی وارد مرحله‌ای از اشباع ساختاری شده که حتی در صورت وقوع برخی تنش‌های ژئوپولیتیکی، صرفاً ممکن است نوسانات کوتاه‌مدت ایجاد شود، اما روند کلی قیمت‌ها همچنان در مسیر نزولی باقی می‌ماند.
سرمایه‌گذاران، پالایشگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ نفتی، اکنون با چالشی جدی در برنامه‌ریزی برای تولید، صادرات و سرمایه‌گذاری‌های جدید مواجه هستند. مگر آن که یک شوک ناگهانی ژئوپولیتیکی یا اختلال جدی در تولید جهانی رخ دهد، به نظر می‌رسد بازار نفت در ادامه سال تحت سلطه مازاد عرضه و قیمت‌های ضعیف باقی می‌ماند.
