این فرچه اصلاح متفاوت ترین معماری برلین است! (+عکس)

عصر ایران - برج «بیرپینسل» در منطقه اشتیگلیتس برلین، ساختمانی است که نمونه‌اش را در هیچ جای دیگری نمی‌توان پیدا کرد. در امتداد پل یواخیم تیبورتیوس، بر فراز خیابان شلوس‌اشتراسه قرار گرفته و با معماری منحصربه‌فرد خود، نگاه هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند.

داستان بیرپینسل

این برج ۴۷ متری که در سال ۱۹۷۶ پس از چهار سال ساخت‌وساز افتتاح شد، توسط معماران رالف شولر و اورسولینا شولر-ویته (طراحان ICC برلین) طراحی شده است. از نظر معماری، این بنا به سبک پاپ آرت فوتوریسم یا به عقیده برخی، بروتالیسم و مدرنیسم بتنی تعلق دارد.

بخش بالایی برج که به شکل یک گوندولای چندضلعی است و در ابتدا به رنگ نارنجی-قرمز بود، جلوه‌ای خاص به آن داده است. یک برج کوچک‌تر در کنار آن، بازدیدکنندگان را از طریق راه‌پله به چهار طبقه بالایی هدایت می‌کند.

اهالی برلین به سرعت برای این ساختمان عجیب نامی محلی انتخاب کردند و نام آن را فرچه اصلاح گذاشتند زیرا از نظر ظاهری شبیه این ابزار اصلاح سنتی است.

استفاده از بیرپینسل و سرگذشت آن

در ابتدا قرار بود این برج به محلی برای رستوران‌ها و کافه‌ها تبدیل شود، اما پس از تکمیل، برای مدتی خالی ماند و به «ساختمان ورشکسته» مشهور شد. سرانجام در سال ۱۹۷۶، یک کارآفرین آن را خرید و در طبقات مختلف، یک رستوران استیک، یک کافه را راه‌اندازی کرد. از طبقه بالای آن نیز برای کارهای اداری استفاده می‌شد.

اما این وضعیت دوامی نداشت و مالکیت آن طی سال‌ها بارها تغییر کرد. در مقاطعی از این برج به عنوان دیسکو و باشگاه ورزشی نیز استفاده شد. در سال ۲۰۰۸، مالک جدید قصد داشت کاربری برج را به رستوران تغییر دهد، اما این پروژه متوقف شد. در سال ۲۰۱۰، برج به هنرمندان خیابانی اجاره داده شد و نمای بیرونی آن رنگ‌آمیزی شد. با این حال، پس از ترکیدگی لوله در زمستان ۲۰۱۱-۲۰۱۰، این ساختمان دوباره متروکه شد و به دلیل اختلاف با شرکت بیمه، بازسازی آن به تأخیر افتاد.

در سال ۲۰۱۷، این برج با قیمت ۳.۲ میلیون دلار در حراجی «ساتبیز» به فروش گذاشته شد، اما خریداری پیدا نکرد. در حال حاضر، طرح‌هایی برای تبدیل آن به یک مرکز استارتاپی و فضای کار مشترک وجود دارد. این موضوع، بار دیگر توجه را به سرنوشت این بنای تاریخی جلب کرده است.

بیرپینسل از سال ۲۰۱۷ به عنوان یک اثر تاریخی ثبت شده است (از جمله رنگ متمایز بیرونی آن) و این مایه تأسف است که چنین بنای خاصی بلااستفاده مانده است. 

راز علمی یک عادت شبانه: چرا در خواب حرف می‌زنیم؟