هنر ایرانی اسلامی سرشار از ریز بینی و ظرافت است. گاه این ظرافت به حدی میرسد که میتوان ساعتها به این هنر خیره ماند و در خیال نقشهای ترسیم شده غرق شد. هنر کاشیکاری در ادوار مختلف سلسلههای موجود نقش بزرگی را ایفا میکنند. زیبایی و تقارن آنها به قدری ست که شکوهش؛ حیرانی آدمی را به جا میگذارد. خاصه در سقف گنبدهای مساجد این شکوه، چشم را میرباید و لحظات بسیاری را غرق زیبایی خود میکند. گویی به سانِ مصرع زیبای شعر شیخ اجل سعدی «وَه که جدا نمیشود نقش تو از خیال من» است که نقشش در دل و جان باقی میماند.