یکی از عوامل مهم این گرانی، عدم تعادل میان عرضه و تقاضای مسکن است. در حالی که تعداد واحدهای مسکونی موجود محدود و ساختوسازها به اندازه کافی افزایش نیافته، تقاضا برای اجاره همچنان بالا باقی مانده است. این نابرابری منجر به افزایش رقابت میان مستأجران و فشار مضاعف بر بازار اجاره شده است.
افزایش هزینههای ساخت و نگهداری واحدهای مسکونی نیز نقش مهمی در بالا رفتن اجارهبها دارد. تورم مصالح ساختمانی، هزینههای انرژی و خدمات شهری باعث شده مالکان برای جبران هزینهها، اجارهها را افزایش دهند و این روند فشار اقتصادی بیشتری بر مستأجران وارد کند.
کارشناسان معتقدند که رفع این چالشها نیازمند اقدامات سیاستگذاری دقیق و برنامهریزی بلندمدت است. ارائه تسهیلات مالی به مستأجران، افزایش ساخت مسکن اجتماعی و ایجاد مقررات حمایتی برای کنترل اجارهبها میتواند بخش قابل توجهی از مشکلات بازار اجاره را کاهش دهد و ثبات نسبی را برای خانوارها فراهم کند.
حداقل رهن واحدهای ۱۰۰ تا ۱۲۰ متری دارای امکانات در منطقه ۱۰ تهران حدود یک میلیارد تومان است.
بررسی بازار رهن و اجاره در منطقه ۱۰ تهران نشان میدهد حداقل مبلغ رهن مورد نیاز برای یک واحد آپارتمان ۴۰ تا ۵۰ متری در این منطقه بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان است. بهعنوان نمونه، در محله سلیمانی، یک آپارتمان ۴۰ متری با ۲۲ سال ساخت، بدون آسانسور، پارکینگ و انباری، با ۳۰۰ میلیون تومان رهن کامل آگهی شده است.
در صورتی که واحدهای مشابه دارای آسانسور، پارکینگ و انباری باشند، حداقل بودجه لازم برای رهن کامل به حدود ۵۰۰ میلیون تومان میرسد.
همچنین بررسیها نشان میدهد حداقل رهن کامل آپارتمانهای ۷۰ تا ۸۰ متری با امکانات کامل، ۸۰۰ میلیون تومان است. در صورت نبود این امکانات، این مبلغ به حدود ۵۰۰ میلیون تومان کاهش مییابد. برای نمونه، در محله بریانک یک آپارتمان ۷۸ متری و ۱۴ سال ساخت، بدون پارکینگ و آسانسور، با ۵۰۰ میلیون تومان رهن کامل عرضه شده است.
در محله دکتر هوشیار نیز یک آپارتمان ۷۱ متری با ۱۳ سال ساخت و مجهز به آسانسور، پارکینگ و انباری، با ۸۰۰ میلیون تومان رهن کامل به بازار ارائه شده است.
حداقل رهن واحدهای ۱۰۰ تا ۱۲۰ متری دارای امکانات در منطقه ۱۰ تهران نیز حدود یک میلیارد تومان است. برای مثال، در محله بریانک یک آپارتمان ۱۰۵ متری نوساز (۴ سال ساخت) با آسانسور، پارکینگ و انباری، با همین مبلغ برای رهن کامل عرضه شده است.