رئیس سابق پلی استیشن / قیمت بازی‌ها باید با هر نسل جدید افزایش پیدا می‌کرد!
به گزارش رکنا، هپاتیت ب نوعی عفونت شدید کبدی است که به سبب عملکرد ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می‌شود. در برخی موارد، این بیماری می‌تواند به حالت مزمن تبدیل شود و بیش از شش ماه به طول بیانجامد. ابتلا به هپاتیت ب مزمن می‌تواند خطراتی چون نارسایی کبدی، سرطان کبد و سیروز کبدی را به همراه داشته باشد. با اینکه بسیاری از بزرگسالان مبتلا به این بیماری بهبود کامل پیدا می‌کنند، اما کودکان و نوزادان بیشتر در معرض خطر ابتلا به نوع مزمن قرار دارند.
یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از هپاتیت ب، دریافت واکسن است. اما تاکنون درمان خاصی برای خلاصی کامل از این عفونت ویروسی یافت نشده است. اگر به این بیماری مبتلا شدید، حتما باید نکات پیشگیرانه را رعایت کنید تا از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری شود. در ادامه، با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره هپاتیت ب، روش انتقال و راه‌های پیشگیری کشف کنید. همچنین، توصیه می‌کنیم برای بررسی تشخیص و درمان این بیماری به مشاوره تخصصی پزشکان مراجعه کنید.
هپاتیت B یک نوع هپاتیت ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت ب (HBV) وارد بدن می‌شود. این ویروس عامل عفونت و التهاب کبدی است و رئیس عفونت‌هایی محسوب می‌شود که ممکن است بدون علائم یا نشانه اولیه دیگران را آلوده کند. هپاتیت ب ممکن است به دو شکل ظاهر شود: نوع حاد که ممکن است خودبه‌خود درمان شود، و نوع مزمن که می‌تواند موجب مشکلات جدی کبدی از جمله سیروز یا سرطان کبد شود.
بر اساس آمار جهانی، در سال ۲۰۱۵ بیماریهای ناشی از ویروس هپاتیت ب باعث مرگ حدود ۸۸۷ هزار نفر شد. ویروس هپاتیت ب ممکن است بدون ایجاد علائم آشکار به مرور به عملکرد کبد حمله کرده و آسیب‌های برگشت‌ناپذیری ایجاد کند.
هپاتیت ب به عنوان یک بیماری «شبح» شناخته می‌شود چرا که افراد مبتلا ممکن است تا سال‌ها از وجود آن در بدن خود بی‌خبر باشند. این بیماری می‌تواند به صورت ناخودآگاه به دیگران منتقل شود، خصوصاً از طریق تماس مستقیم خونی یا جنسی.
در صورتی که هپاتیت ب به صورت مزمن ظاهر شود، عوارض جدی به همراه خواهد داشت و خطر مشکلات کبدی جدی را افزایش می‌دهد. این بیماری بدون ایجاد علامت به مرور به کبد آسیب رسانده و تنها روش تشخیص آن انجام آزمایش خون است.
آیا می‌دانید عوارض ابتلا به هپاتیت ب چیست؟ نکات ضروری را در این ویدیو ببینید.
این عفونت ویروسی ابتدا با هدف قرار دادن کبد آغاز می‌شود. نوع مزمن این بیماری می‌تواند برای عملکرد کلی بدن و به خصوص کبد خطرناک باشد و به مرور زمان منجر به سیروز کبدی، خطر سرطان کبد و حتی مرگ شود.
این بیماری می‌تواند سال‌ها در بدن بی‌علامت باقی بماند و حتی تا پنجاه سال کامل بی‌عارضه باشد. حدود ۸۰ درصد از سرطان‌های کبدی در جهان ناشی از ویروس هپاتیت ب هستند. نکته قابل توجه این است که هرچقدر فرد جوان‌تر باشد، احتمال مبتلا شدن به حالت مزمن بیماری افزایش می‌یابد.
در بزرگسالان، این بیماری به ندرت به شکل مزمن ظاهر می‌شود و معمولاً با رعایت اصول بهداشتی و مراقبت‌های پزشکی می‌توان آن را مدیریت کرد. افراد مبتلا به هپاتیت ب می‌توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند، مشروط بر اینکه اصول مراقبتی توصیه‌شده را رعایت کنند.
هپاتیت ب یک عفونت خاموش و خطرناک است که می‌تواند بدون علامت باقی بماند و در مراحل نهایی باعث آسیب به کبد یا بیماریهای حاد کبدی شود.
علائم این بیماری معمولاً بین یک تا چهار ماه پس از آلوده شدن بدن پیدا می‌شوند. این علائم شامل موارد زیر هستند:
هپاتیت B عفونت ویروسی مزمن یا حاد کبد است که از طریق خون، سوزن آلوده یا رابطه جنسی منتقل می‌شود.بعضی افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به هپاتیت ب قرار دارند. این افراد شامل:
کسانی که رابطه جنسی محافظت‌نشده دارند، در معرض خطر ابتلا به هپاتیت ب هستند.افرادی که احتمال بالاتری برای ابتلا به این بیماری دارند باید غربالگری شوند. پزشکان به کمک آزمایش خون می‌توانند وجود ویروس را تشخیص دهند. در صورت مشاهده علائم و نشانه‌ها یا قرار گرفتن در موقعیت خطرناک، سریعاً آزمایش بدهید.
دوره پنهان بیماری ممکن است ۶۰ تا ۱۵۰ روز طول بکشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است در معرض ویروس قرار گرفته باشید، آزمایش بدهید. این آزمایش‌ها در مراحل اولیه اطلاعات دقیقی درباره شرایط بدن به پزشک ارائه می‌کنند.
واکسن هپاتیت ب یکی از راه‌های موثر جلوگیری از این بیماری است. اما اگر فرد مبتلا شود، هیچ درمان قطعی برای حذف ویروس وجود ندارد. مدیریت بیماری و کنترل علائم با بهره‌گیری از داروهای ضدویروسی امکان‌پذیر است.
داروهای ضد ویروسی مانند انتکاویر و تنوفوویر به مدیریت و سرکوب بیماری کمک می‌کنند.از روش‌های خانگی مؤثری برای مدیریت بیماری می‌توان بهره برد:
هپاتیت b به دو شکل حاد و مزمن وجود دارد. نوع حاد معمولاً طی چند ماه بهبود می‌یابد. اما نوع مزمن آن به طور جدی می‌تواند مشکلات کبدی ایجاد کند.
هپاتیت A از طریق خوراکی منتقل می‌شود، ولی هپاتیت ب و C بیشتر از طریق خون آلوده یا تماس مستقیم منتقل می‌شوند. نوع ب و C می‌توانند به بیماریهای مزمن خطرناک تبدیل شوند.
هپاتیت B و C در حالت مزمن بسیار خطرناک‌تر از هپاتیت A هستند.بهترین روش برای پیشگیری دریافت واکسن است. افراد می‌توانند با رعایت اصول بهداشتی و واکسیناسیون به طور مؤثر از ابتلا جلوگیری کنند.
در مجموع، جلوگیری از انتقال ویروس از طریق رعایت بهداشت و واکسیناسیون بهترین راه مدیریت بیماری است.
هپاتیت ب می‌تواند بدون علائم تا سال‌ها ادامه یابد و مشکلات جدی به همراه داشته باشد. با تزریق واکسن و رعایت سبک زندگی سالم، می‌توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. برای مشاوره و معاینه تخصصی بهتر است با پزشکان متخصص کمک بگیرید.
