چه بخواهیم چه نخواهیم، چه قبول داشته باشیم و چه خودمان را به آن راه بزنیم، استقلال و پرسپولیس در فوتبال ایران جایگاهی دارند که برای همه الگو و نماد و دیگران به آنها تاسی و از آنها پیروی می‌کنند.
هر کاری این دو باشگاه انجام دهند، چه از سوی بازیکنان یا هواداران و چه از سوی مدیران و مربیان، خیلی زود مورد تقلید سایرین قرار گرفته و به قول عامیانه به سرعت مد می‌شود.
اگر فوتبال تمام دولتی ما برای این دو باشگاه، مدیران قدرتمندی انتخاب کند، سایر باشگاه‌ها نیز از آن تبعیت کرده و اگر متاسفانه مدیران این دو باشگاه ناکارآمد و غیر حرفه‌ای باشند، تصمیمات اشتباه آنها توسط دیگران اجرایی و ضرر فوتبال چند برابر می‌شود.
این حقیقت نیاز به سند و مدرک ندارد. تاریخ فوتبال ایران بهترین گواه و شاهد برای این ادعاست و کافیست به اتفاقات همین فصل نقل و انتقالات نگاه کنید تا این حقیقت بار دیگر برای همه نمایان شود.
استقلال و پرسپولیس که تا ۲ سال قبل مدام از کمبود بودجه می‌نالیدند و ادعا می‌کردند توان رقابت با باشگاه‌های صنعتی را ندارند، حالا در این دو سال تحت مالکیت بانک‌ها و هلدینگ خلیج فارس به قول معروف از آن طرف بام افتاده و هر سال رقم زیادی را حیف و میل می‌کنند.
به همین تیم بستن این فصل نگاه کنید؛ در حالی که ظرفیت لیست هر باشگاه از ابتدا مشخص و هر مربی و مدیر می‌دانست چه تعداد بازیکنانش را می‌خواهد و آنها چند جای لیست را پر می‌کنند، استقلال و پرسپولیس خریدهایی انجام دادند که به کارشان نیامد و روز آخر برای خالی کردن لیست مجبور به پرداخت غرامت به بازیکنان شدند.
اینجا با عیسی آل کثیر یا سعید مهری کاری نداریم که از دو باشگاه بزرگ غرامت گرفتند. آینده حرفه‌ای آنها به خطر افتاد و روز آخر نقل و انتقالات، دیگر همه تیم‌ها بسته و پیدا کردن جای خالی برایشان بسیار سخت بود. نقل و انتقالات ۲۹ مرداد تمام شد در حالی که لیگ از ۲۷ مرداد آغاز شده بود.
شاید در شرایط عادی سعید مهری انتخاب خیلی از مربیان باشد ولی وقتی او با پرسپولیس قرارداد داشت، آنها به سراغ گزینه‌های دیگر رفتند و حالا او باید نیم فصل بیرون بماند. روابط عاطفی و احساسی فی مابین باشگاه و بازیکن و هوادار هم که بماند...
حالا ببینید همین مدیریت غلط چطور به سایر باشگاه‌ها سرایت کرده و به عنوان نمونه فقط به یک باشگاه نگاه کنید؛ باشگاه مس رفسنجان که در این دو فصل به خاطر مشکلات عدیده مالی بارها با اعتصاب بازیکنانش روبرو و چند مربی استعفا دادند و رفتند!
باشگاه مس رفسنجان، با تصمیم رسول خطیبی، سرمربی مس قرارداد شش بازیکن این تیم را به صورت یک جانبه فسخ کرد که هزینه‌ای معادل ۴۸ میلیارد تومان به این باشگاه تحمیل کرد. محسن فروزان دروازه‌بانی که با نظر خطیبی جذب شده بود، با قرارداد ۱۲ میلیاردی، حامد پاکدل با قرارداد ۱۵ میلیاردی و امیرمهدی جانملکی با قرارداد ۱۵ میلیاردی، بدون انجام هرگونه توافق و با فسخ یک جانبه قرارداد کنار گذشته شدند. عرفان شهریاری، ماهان کاکو و امیرحسین امانی‌پور هم سه بازیکن جوانی بودند که با مبالغ کمتری در فهرست خروج قرار گرفتند تا در مجموع باشگاه مس رفسنجان خسارتی معادل ۴۸ میلیارد تومان تنها به دلیل فسخ یک جانبه قرارداد شش بازیکن جدا شده از این را متحمل شود.
در خوشبینانه‌ترین حالت نام این کار را می‌توان سوء مدیریت گذاشت. بماند که می‌توان به گزینه‌های بدتر هم فکر کرد!
اینجا را بخوانید: فسخ یک جانبه ۶ قرارداد با تصمیم خطیبی/ فاجعه ۴۸ میلیاردی در رفسنجان
