امروز به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر تنها ۶۲ پزشک متخصص وجود دارد، در حالی که این عدد در کشورهای اروپایی بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ و در کشورهای منطقه ۱۴۳ نفر است. اگر فکر می‌کنید این یک آمار خشک است، کافی است بدانید که همین تعداد پزشکان موجود هم به درستی در کشور توزیع نشده‌اند. ۴۵ درصد پزشکان متخصص کشور در تهران کار می‌کنند، شهری که تنها ۱۱ درصد جمعیت کشور را در خود جای داده است، و نیمی از مناطق کشور کمتر از ۳۸ پزشک به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر دارند.
به گزارش رکنا، این کمبود پزشک در رشته‌های حیاتی مانند داخلی، کودکان، جراحی قلب کودکان، عفونی، خون و جراحی مغز و اعصاب شدیدتر است.
همین چند وقت قبل ،رئیس جامعه متخصصین داخلی کشور هشدار می‌دهد که اگر این روند ادامه پیدا کند، مجبور خواهیم شد این تخصص‌ها را از خارج وارد کنیم.
بحران با موج مهاجرت پزشکان تشدید شده است. طی دو سال گذشته ۱۰ هزار پزشک کشور را ترک کرده‌اند و رشته‌های تخصصی مانند بیهوشی، جراحی قلب و داخلی بیشترین آسیب را دیده‌اند.
دلایل روشن است. نبود امنیت شغلی، فشار کاری شدید، دستمزد پایین نسبت به کشورهای همسایه و کمبود امکانات آموزشی و پژوهشی.
اظهارات برخی مسئولان که گفته بودند «اگر پزشکان و پرستاران بروند، باز هم پزشک داریم» این بحران را نادیده گرفت و امروز پیامدهای آن به چشم همه می‌آید.
پیامدهای این وضعیت فاجعه‌بار است. بیماران برای دسترسی به خدمات تخصصی مجبور به سفر طولانی یا حتی مراجعه به خارج از کشور می‌شوند، هزینه‌های درمان سرسام‌آور می‌شود و اعتماد عمومی به نظام سلامت به سرعت کاهش می‌یابد.
خالی شدن رشته‌های تخصصی حیاتی در آینده نزدیک می‌تواند کشور را کاملاً وابسته به واردات پزشک کند. میلیون‌ها بیمار در استان‌های محروم، کودکان با بیماری‌های قلبی و بیماران نیازمند جراحی‌های حیاتی امروز از دسترسی به پزشک متخصص محروم‌اند و هیچ برنامه عاجلی برای حل این بحران دیده نمی‌شود.
واقعیت تلخ این است که اگر مسئولان تصمیم عاجل نگیرند، نظام سلامت ایران در کمتر از یک دهه با فروپاشی عملی روبه‌رو خواهد شد. این یک هشدار جدی است؛ هر روز تأخیر در اقدام، جان بیماران و اعتماد عمومی را بیش از پیش تهدید می‌کند. ایران امروز با بحران پزشک مواجه است و فردا دیر خواهد بود.
