خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت غریب‌الغربا، پایتخت معنوی ایران اسلامی، غرق در عزا و ماتم شد و خیل عظیم عزاداران از سراسر ایران و حتی از اقصی نقاط جهان، خود را به این دیار نورانی رسانده‌اند تا در مراسم سوگواری امام هشتم شرکت کنند.

خیابان‌های منتهی به حرم مطهر رضوی، از جمله خیابان‌های معروف و اصلی شهر مانند خیابان امام رضا (ع)، خیابان نواب صفوی، خیابان شیرازی و حتی کوچه‌ها و پس‌کوچه‌های منشعب از آن‌ها، از ساعات اولیه بامداد امروز شاهد حضور انبوه جمعیت بود. جمعیتی که با دل‌هایی شکسته و چشمانی اشکبار، در قالب دسته‌های عزاداری، هیئت‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی، و پیاده‌روی‌های خودجوش، مسیرهای چند کیلومتری را به سمت حریم امن رضوی طی می‌کردند.

تصویر غالب بر این خیابان‌ها، سیاه‌پوشان عزاداری بود که با نوای «یا رضا جان» و «لبیک یا حسین»، دل‌ها را به سوی معشوق پرواز می‌دادند. بیرق‌های سیاه عزا بر سردر خانه‌ها، مغازه‌ها و حتی بر شانه‌های عزاداران، نشان از عمق اندوه و ارادت مردم داشت. در میان این دریای جمعیت، کودکان نیز در آغوش پدران و مادران خود، با چشمانی کنجکاو و دل‌هایی پر از مهر، در این فضای معنوی غرق شده بودند.

فضای معنوی حاکم بر اطراف حرم، تنها به حضور فیزیکی جمعیت محدود نمی‌شد؛ بلکه با صدای دلنشین مداحان، نوحه‌خوانی‌ها، و ذکر مصیبت اهل بیت (ع)، به اوج خود می‌رسید. در هر گوشه از این خیابان‌های پر ازدحام، دسته‌های عزاداری با سبک‌های مختلف سینه‌زنی و زنجیرزنی، ارادت خود را به ساحت مقدس امام رضا (ع) ابراز می‌کردند. صدای طبل‌ها و سنج‌ها، هماهنگ با ضربان قلب‌های عزادار، سمفونی حزن و اندوهی را می‌نواخت که تنها در چنین ایامی در پایتخت معنوی ایران قابل لمس است.

با نزدیک شدن به حرم مطهر، ازدحام جمعیت به اوج خود می‌رسید. درهای ورودی حرم، مملو از زائرانی بود که با شوق زیارت و عرض تسلیت به پیشگاه امام رضا (ع)، در صفوف منظم ایستاده بودند. گویی تمام راه‌های شهر به سوی این قبله‌گاه عاشقانه ختم می‌شد. پرچم‌های سبز و سیاه که بر فراز گنبد و مناره‌های حرم به اهتزاز درآمده بودند، هماهنگ با دل‌های عزاداران، پیام تسلی و ارادت را به گوش آسمان می‌رساندند.

داخل حرم؛ اوج دلدادگی و اشک و آه

ورود به صحن و سرای حرم مطهر رضوی، تجربه‌ای متفاوت و عمیق‌تر از حضور در خیابان‌ها بود. صحن‌های وسیع حرم، از صحن جمهوری اسلامی گرفته تا صحن جامع رضوی، عتیق رضوی، و رواق‌های اطراف، مملو از جمعیتی بود که با قلبی مالامال از اندوه، گرد شمع وجود امام رضا (ع) پروانه وار می‌چرخیدند.

در صحن‌ها، مراسم ویژه عزاداری با حضور سخنرانان برجسته و مداحان اهل بیت (ع) برگزار می‌شد. جمعیتی عظیم، با چشمانی اشکبار، به سخنان خطبا گوش فرا می‌دادند و در مرثیه‌سرایی مداحان، همنوا با آن‌ها، اشک حسرت و ارادت می‌ریختند. صدای «یا رضا جان» از لبان هزاران نفر، گویی پژواک غم کهنه‌ای بود که قرن‌هاست در دل شیعیان طنین‌انداز است.

در داخل رواق‌ها، زائران در سکوت و خشوع، به زیارت ضریح مطهر امام رضا (ع) مشغول بودند. هر نگاه به پنجره فولاد، هر ذکر یا رضا، و هر دست کشیدنی بر ضریح، فریادی از دل بود که به درگاه الهی و پیشگاه امام هشتم عرضه می‌شد. عطر گلاب و اسپند، در کنار عطر معنوی حرم، فضایی روحانی و عرفانی را ایجاد کرده بود که هر انسانی را به تفکر و توسل وامی‌داشت.

دسته‌های عزاداری مختلفی که از استان‌های گوناگون خود را به مشهد رسانده بودند، در صحن‌ها حاضر هستند، این تنوع در سبک عزاداری، از سینه‌زنی‌های سنگین تا زنجیرزنی‌های پرشور و مداحی‌های حماسی، نشان از گستردگی ارادت به امام رضا (ع) در سراسر ایران داشت.

وضعیت امنیتی و خدماتی در اطراف حرم و در سطح شهر، با حضور گسترده نیروهای انتظامی، امدادی و خادمان حرم، به گونه‌ای است که زائران بتوانند با آرامش و نظم بیشتری به عزاداری و زیارت بپردازند. پارکینگ‌ها، سرویس‌های بهداشتی، ایستگاه‌های صلواتی و مراکز درمانی، همگی در خدمت زائران قرار داشتند تا تجربه حضورشان در مشهد مقدس، خاطره‌انگیز و سرشار از معنویت باشد.

حال و هوای مشهد در چنین روزی، بیانگر پیوند عمیق فرهنگی و مذهبی مردم با این امام همام است که سالانه میلیون‌ها نفر را از سراسر ایران و جهان به سوی خود فرا می‌خواند.

در میان این دریای جمعیت، با سه زائر از سه نقطه مختلف ایران به گفتگو نشستیم تا از حال و هوای حضورشان در مشهد مقدس و تجربه‌شان از این روز باشکوه بشنویم.

روایت حاج رضا از زیارت به حرم مطهر امام رضا (ع)

رضا علیمردانی، زائر جنوبی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: واقعاً جمعیت شگفت‌انگیزی است هر سال تلاش می‌کنم در ایام شهادت امام رضا (ع) به مشهد سفر کنم. این افتخار برای سومین بار است که نصیب من شده. از دوران کودکی، ما مردم جنوب کشور ارادت ویژه‌ای به امام رضا (ع) داشته‌ایم. پس از گذراندن تابستان‌های گرم و شرجی، اولین دغدغه‌مان این است که چه زمانی فرصت زیارت آقا فراهم می‌شود.

زیارت هر ساله زائری از شمال ایران

مریم عزتی، زائری از نوشهر در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: همیشه برای فرزندانم از زیبایی‌های مشهد و مهربانی امام مهربانش تعریف می‌کنم و مصرانه از آن‌ها می‌خواهم که خودشان به اینجا بیایند و از نزدیک شاهد این عظمت باشند. این حال و هوایی که در اینجا حاکم است، با هیچ نقطه دیگری از دنیا قابل قیاس نیست. امیدوارم خداوند متعال قسمت کند تا همه شیعیان به مشهد سفر کنند و از فیض زیارت امام رضا (ع) بهره‌مند شوند. ان‌شاءالله که شفاعت آقا شامل حال همگان باد.

روایت دانشجویی از سنندج

سامان خلیلی، زائری از سنندج نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: فضای اطراف حرم بسیار پرشور و هیجان‌انگیز است. جمعیت حقیقتاً میلیونی است و این نشان‌دهنده عمق عشق به امام رضا (ع) در دل مردم است. مشاهده این تنوع فرهنگی و مذهبی که در یک نقطه گرد آمده‌اند، برای من بسیار جالب و تأثیرگذار است. در اینجا، احساس می‌کنم که همه ما ایرانی هستیم و زیر چتر هدایت اهل بیت (ع) زندگی می‌کنیم.

وی گفت: در داخل حرم، تجربه‌ای متفاوت داشتم. این سکوت و خشوع حاکم بر جمعیت عظیم، واقعاً شگفت‌انگیز است. هر فردی با هر عقیده و مذهبی، در این فضا احساس آرامش و معنویت می‌کند. من شخصاً در رواق‌ها نشستم و به سخنان مداحان و سخنرانان گوش سپردم. درس‌ها و پیام‌هایی که در مورد زندگی امام رضا (ع) و مصائب ایشان مطرح شد، بسیار تأثیرگذار بود.

روز شهادت حضرت امام رضا (ع) در مشهد مقدس، تجلی‌گاه عشق، ارادت و وحدت ملت ایران است. حضور میلیونی زائران و عزاداران، جلوه‌ای از دلدادگی به ساحت قدسی امام رئوف را به نمایش می‌گذارد و حال و هوای معنوی حاکم بر خیابان‌ها و حرم مطهر، خاطره‌ای ماندگار در اذهان ثبت کرد. این مراسم باشکوه، بار دیگر نشان داد که پیوند مردم با اهل بیت (ع) تا چه اندازه عمیق و ریشه‌دار است.