خبرگزاری مهر، گروه‌استان‌ها- محدثه جوان دلویی: گاهی یک تصویر می‌تواند کار هزاران جمله را انجام دهد؛ تصویری از اشک‌های زائری در گوشه صحن، یا قاب ساده‌ای از کودکی که دست در دست مادرش راهی حرم امام رضا (ع) شده است. در این میان، عکاسانی هستند که با دل و ایمان خود، این لحظه‌ها را روایت می‌کنند؛ یکی از آن‌ها پیمان حمیدی‌پور، عکاس جوان و خراسانی است که سال‌هاست عاشقانه‌ترین قاب‌ها را از زائران امام هشتم ثبت کرده است.
از کودکی تا مسیر حرفه‌ای
حمیدی‌پور، متولد ۱۳۶۶ در بجنورد و فارغ‌التحصیل کارشناسی عکاسی و کارشناسی ارشد پژوهش هنر است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: از کودکی به عکاسی علاقه داشتم؛ دوربین همیشه در گردنم بود و عکس‌های خانوادگی را من می‌گرفتم.
همین علاقه سبب شد در دبیرستان به سراغ رشته گرافیک بروم و بعدها تحصیلاتم را در رشته عکاسی ادامه بدهم.
او اکنون بیش از ۱۳ سال است که در دانشگاه‌های بجنورد تدریس می‌کند و همزمان در حوزه عکاسی خبری و مستند فعال است؛ فعالیتی که از سال ۱۳۸۹ با همکاری در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های سراسری آغاز شد.
قاب‌هایی از حرم رضوی
اما مهم‌ترین بخش فعالیت‌های او به عکاسی از حرم مطهر امام رضا (ع) بازمی‌گردد؛ جایی که هم به‌عنوان عکاس خبری رسانه‌ها و هم به‌عنوان خادمیار رسانه‌ای آستان قدس رضوی فعالیت کرده است.
وی می‌گوید: افتخار داشتم در دوره‌ای از عمر کاری‌ام به عنوان عکاس رسانه‌ای آستان قدس، تصاویر متعددی از زائران و لحظه‌های ناب حرم مطهر ثبت کنم. آنچه بیش از همه مرا منقلب کرد، ثبت حال و هوای زائران در ایام کرونا بود؛ روزهایی که همه‌چیز رنگ غم داشت اما چشم‌ها همچنان پر از امید بود.
هم‌قدمی با زائران
یکی از تجربه‌های متفاوت حمیدی‌پور، همراهی با کاروان‌های پیاده نیشابور به مشهد است. او در سال ۱۳۹۶ هفت شبانه‌روز در سرمای پاییز کنار زائران پیاده راه پیمود و روایتگر قصه‌های آنان شد.
خودش درباره این تجربه می‌گوید: در این سفر مستند، سوژه‌هایی یافتم که هیچ‌گاه از یادم نمی‌رود؛ از مادری چشم‌انتظار فرزند مفقودالاثر گرفته تا نوجوانی که برای نخستین بار راهی حرم می‌شد.
دیدار با چهره‌های ماندگار
حمیدی‌پور در این سال‌ها با زائران بسیاری آشنا شده است. از جمله می‌گوید: یکی از خاطره‌انگیزترین سوژه‌ها، آشنایی با جانبازی به نام حاج حسین از میبد یزد بود؛ جانبازی که بر اثر جراحات بینی نداشت و از راه دهان نفس می‌کشید. او پنج روز میهمان امام رضا (ع) بود و اندکی بعد به خیل شهدا پیوست. این دیدار برای من بسیار تأثیرگذار بود.
او همچنین از زوج فرانسوی که تازه مسلمان شده بودند و زائر حرم شدند و از خانواده‌ای که برای شفای کودک کم‌بینای خود به حرم آمده بودند، روایت‌هایی دارد؛ کودک تحت درمان در دارالشفای امام رضا (ع) قرار گرفت و بهبود یافت.
عکاسی با نیت قلبی
این عکاس خراسانی، نیت خود از ثبت تصاویر در حرم را چنین بیان می‌کند: برای سلامتی پدر و مادرم و به نیت شکر نعمت، هر بار که در حرم عکاسی می‌کنم، احساس می‌کنم عنایتی خاص شامل حال من شده است.
بارها دیده‌ام که امام رضا (ع) در زندگی‌ام راهگشا بوده است.
روایت از دل روستاها
حمیدی‌پور علاوه بر حرم، در کاروان‌های خدام حرم رضوی نیز حضور یافته و از شور و اشتیاق مردم روستاهای خراسان شمالی برای دیدار پرچم متبرک حضرت، تصاویر بی‌بدیلی ثبت کرده است.
او می‌گوید: عشق مردم روستاها به امام رضا (ع) وصف‌ناشدنی است؛ زنان و مردان و کودکان با تمام وجود به استقبال خدام می‌آیند و هر لحظه‌اش یک قاب ناب عکاسی است.
عشق بی‌پایان
این عکاس جوان باور دارد که هیچ‌چیز جای عکاسی از زائران امام رضا (ع) را نمی‌گیرد. او تصریح می‌کند: حال و هوای پیاده‌روی زائران، وصف‌ناشدنی است؛ لحظه‌هایی که دوربین ثبت می‌کند، تنه، یک عکس نیست، بلکه سندی از عشق و ارادت مردمان ایران به امام رئوف است.
