به گزارش مشرق، رسانه انگلیسی در مطلبی با عنوان «ژنرال، سفیر... رئیس‌جمهور آینده اوکراین؟ انتظار زالوژنی در لندن» به بررسی موقعیت حساس «والری زالوژنی» سفیر اوکراین در بریتانیا و فرمانده سابق کل ارتش این کشور پرداخته است. این گزارش به نقش فعلی او در لندن، گذشته نظامی‌اش و گمانه‌زنی‌های فزاینده درباره آینده سیاسی او می‌پردازد.
روزنامه «گاردین» این گزارش را با اشاره به رویدادی در اوایل ماه مارس آغاز می‌کند، یعنی سه روز پس از دیدار جنجالی میان «دونالد ترامپ» و «ولودیمیر زلنسکی» در کاخ سفید که رئیس‌جمهور اوکراین در آن به شدت از سوی همتای آمریکایی خود تحقیر شد. به نوشته گاردین، در آن زمان، «جی. دی. ونس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا تلاش کرد تماسی با زالوژنی در سفارت اوکراین در لندن برقرار کند. منابع آگاه گفته‌اند زالوژنی پس از مشورت با رئیس دفتر زلنسکی، از پاسخ به این تماس خودداری کرده و حاضر نشد برای حمایت جلب حمایت کاخ سفید، علیه رئیس‌جمهور کشور خود صحبت کند.
گاردین این اتفاق را نماد مسیر پرمخاطره سیاسی زالوژنی دانسته است؛ فردی که پس از برکناری از سمت فرماندهی ارتش در فوریه سال گذشته، به عنوان سفیر به لندن اعزام شد. او از یک سو همچنان به دولت متعهد مانده و از سوی دیگر بسیاری در داخل و خارج اوکراین او را «رئیس‌جمهور آینده» می‌دانند. این روزنامه یادآور می‌شود که اگرچه هیچ انتخاباتی در زمان جنگ برگزار نمی‌شود، اما نظرسنجی‌ها زالوژنی را جدی‌ترین رقیب احتمالی زلنسکی معرفی می‌کنند.
زالوژنی هیچ‌گاه علناً از تمایلات سیاسی سخن نگفته و زیاد مصاحبه نمی‌کند. تیم او نیز به‌دقت وجهه عمومی‌اش را مدیریت می‌کند. با این حال، سفارت اوکراین در لندن به مکانی برای رفت‌وآمد سیاستمداران، فعالان و حتی افراد بانفوذ اقتصادی تبدیل شده است. به گزارش گاردین، حتی «پل مانافورت» مشاور سابق ترامپ نیز به زالوژنی مراجعه و پیشنهاد همکاری سیاسی داد، اما او این پیشنهاد را رد کرد.
درخواست برای حضور در تیم سیاسی
علاوه بر این، «آندری یرماک» رئیس دفتر زلنسکی نیز مکررا با زالوژنی دیدار کرده است و از او خواسته تا به تیم سیاسی زلنسکی بپیوندد. زالوژنی این پیشنهاد را نپذیرفت، اما قول داد تا زمانی که جنگ ادامه دارد، علناً از زلنسکی انتقاد نکند و در صورت تصمیم به ورود به سیاست، این مسئله را نخست به طور خصوصی به اطلاع دفتر ریاست‌جمهوری برساند. با این حال، باور عمومی در کی‌یف این است که او به آرامی خود را برای ورود به رقابت‌های سیاسی در آینده آماده می‌کند.
این مقاله به گذشته زالوژنی نیز پرداخته است. او در سال ۲۰۲۱ توسط زلنسکی به فرماندهی کل ارتش منصوب شد، انتصابی که بسیاری را شگفت‌زده کرد. منابع اشاره کرده‌اند که او فرمانده‌ای جسور و غیرمتعارف بود که همین ویژگی برای زلنسکی جذاب بود. چند ماه بعد، روسیه نیروهایش را در مرز مستقر کرد. زالوژنی خواهان آمادگی گسترده‌تر شد، اما زلنسکی از ترس ایجاد وحشت در میان مردم، تردید داشت.
به گزارش گاردین، با آغاز جنگ، زلنسکی به چهره بین‌المللی مقاومت تبدیل شد و زالوژنی نیز در داخل اوکراین به نماد یک قهرمان نظامی بدل گشت. اما اختلافات بر سر استراتژی‌ها افزایش یافت و محبوبیت روزافزون زالوژنی موجب نگرانی تیم ریاست‌جمهوری شد. در نهایت، زلنسکی او را برکنار و «اولکساندر سیرسکی» را جانشین او کرد.
زالوژنی که سپس به‌عنوان سفیر اوکراین در بریتانیا به لندن اعزام شد، همچنان با فرماندهان ارتش در ارتباط بوده و تحولات میدانی را دنبال می‌کند. یکی از نزدیکان زالوژنی به گاردین گفت: «او از جنگ فاصله گرفته، اما جنگ از او فاصله نگرفته است.»
ناامیدی مخالفان زلنسکی
با این حال، امتناع زالوژنی از گفت‌وگو با ونس نشان از یک روحیه محافظه‌کار و محتاط دارد، روحیه‌ای که برخی مخالفان زلنسکی را ناامید کرده است. منابع آگاه به گاردین گفته‌اند زالوژنی فقط در صورتی وارد رقابت سیاسی می‌شود که زلنسکی با تصمیم خودش کنار برود، زیرا زالوژنی نمی‌خواهد باعث بی‌ثباتی داخلی شود.
مقاله همچنین به حضور او در نشست سفرای اوکراین در کی‌یف اشاره کرده است. او در این نشست همراه با دیپلمات‌ها به مناطق نزدیک خط مقدم رفت و با شخصیت‌های سیاسی و مدنی ملاقات کرد. در حالی که شایعاتی درباره تشکیل تیم سیاسی او مطرح شد، «اوکسانا تورُپ» مشاور رسانه‌ای‌اش تأکید کرد که این گفت‌وگوها صرفاً درباره مسائل دفاعی و امنیتی بوده و ارتباطی به انتخابات ندارد.
در پایان، گاردین به سخنان «میخایلو پودولیاک» مشاور زلنسکی اشاره می‌کند که گفته است زالوژنی «بخشی از تیم» حاکم بر اوکرین محسوب می‌شود و اکنون به‌عنوان سفیر در یک کشور مهم فعالیت می‌کند. او افزود که هیچ فرآیند سیاسی ملموسی در حال حاضر وجود ندارد و آینده نیز نیز غیرقابل پیش‌بینی است.
به گزارش رسانه انگلیسی، زالوژنی شخصیتی است که میان وفاداری به دولت و فشار برای ورود به دنیای سیاست گرفتار شده است. هرچند بسیاری او را جانشین طبیعی زلنسکی می‌دانند، اما او همچنان با احتیاط عمل می‌کند و از ورود مستقیم به عرصه سیاست در زمان جنگ خودداری کرده است؛ امری که بی‌شک با پایان جنگ و برگزاری مجدد انتخابات ریاست‌جمهوری، تغییر خواهد کرد.
