عصرایران- شادروان امامعلی حبیبی قهرمان ارزنده کشتی کشورمان که در دوم شهریور درگذشت و اولین مدال طلای المپیک تاریخ ایران را در مسابقات المپیک سال ۱۹۵۶ ملبورن تصاحب کرد چند سال پیش در محفلی دوستانه خاطرات خود را از اولین استاد و مربی خود که یک زن بود بیان کرد که در این جا گوشه ای از آن را می آوریم:
«البته فن زیر بغل و سر زیر بغل رو نمی تونم به خودم اختصاص بدم،چون مربی ای داشتیم ما ،ایشون عرض شود که در یکی از روستاهای بابل خانمی بود که ایشون به کشتی خیلی علاقه مند بود. خیلی هم فن و فنون کشتی بلد بود.
با ما هم تمرین می کرد و من بودم و یکی دیگر حسینی می گم بیست و سه نفر بودیم که شاگردش بودیم بقیه رو می فرستاد بیرون می گفت« برید دیگه مرخصید» ما دوتا رو نگه می داشت با ما تمرین می کرد
اون موقعی که ما می رفتیم مدرسه عرض شود که سال ۱۳۲۰ بود من تقریبا ده سالم بود. اون خانم نابغه بود به کشتی که علاقه مند بود که هیچی اصلا وارد در امور فنی بود. او در واقع اولین استاد من بود ننه بیگم اسمش بود.»
