ورزش سه: بازگشت سرلک به ترکیب اصلی پرسپولیس در نبرد سنگین نقش‌جهان با یک مأموریت مشخص همراه بود؛ کنار مارکو باکیچ ساختار میانه میدان را نگه دارد و ریسک‌های بازی‌سازی را به حداقل برساند. سرلک مطابق انتظار در چینش دو هافبک میانی، بیشتر نقش پوشش دفاعی را بر عهده گرفت. او بارها بین دو مدافع میانی فرو رفت تا کانال مرکزی بسته بماند و در لحظات بدون توپ، پرس سپاهان به‌ویژه احسان حاج‌صفی و آرش رضاوند را از مرکز منحرف کند.
از منظر فنی، اجرای وظایف تدافعی سرلک نسبتاً باثبات بود. چند قطع توپ به‌موقع در نیم‌فضاها و پرس‌های ادامه‌دار روی توپ دوم، کمک کرد پرسپولیس پس از پیش افتادن، ریتم بازی را پایین بیاورد. بااین‌حال همان‌جا که قضاوت درباره او سخت‌تر می‌شود، فاز مالکانه و رو به جلو است. پاس‌های عمقی و چرخش سریع توپ که در بهترین نسخه از سرلک (فصول نخست حضور در پرسپولیس یحیی) دیده می‌شد، هنوز به سطح مطلوب نرسیده است. چند بار انتخاب پاس امن به عقب یا کناره‌ها، امکان انتقال سریع به فاز حمله را کاهش داد.
تغییر پیراهن هم برای سرلک نمادین است. او فصل گذشته پس از بازگشت از دوران خدمت، با شماره ۲۳ بازی کرد و حالا با جدایی عیسی آل‌کثیر دوباره «۱۰» را پس گرفته است. شماره‌ای که انتظارات تاکتیکی و رهبری میانه زمین بیشتری را روی دوش او سوار می‌کند. در بازی با سپاهان نشانه‌هایی از همین مسئولیت افزوده دیده شد و هواداران هم از او انتظارات بیشتری دارند.
