بلژیک در صدر فهرست کشورهایی قرار دارد که بیشترین عرضه غذایی را دارند؛ با ۳,۹۱۴ کالری به‌ازای هر نفر در روز، پس از آن اسرائیل (۳,۸۹۵ کیلوکالری) و ایالات متحده (۳,۸۷۵ کیلوکالری) قرار دارند.

به گزارش روزیاتو، این ارقام عرضه کلی غذا را محاسبه می‌کنند و توزیع یا هدررفت غذایی را در نظر نمی‌گیرند، بنابراین کالری واقعی مصرف‌شده احتمالاً کمتر از این مقدار است.

چرا شمارش کالری در سطح ملی مهم است؟

میانگین عرضه روزانه غذا یک نمای کلی از کل سیستم غذایی یک کشور است: بازده محصولات کشاورزی، واردات، یارانه‌ها و ترجیحات مصرف‌کنندگان.

زمانی‌که عرضه غذا به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از ۲,۰۰۰ تا ۲,۵۰۰ کالری موردنیاز اغلب بزرگسالان باشد، می‌تواند نشانه‌ای از افزایش هزینه‌های سلامت عمومی مانند چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی باشد.

در مقابل، رقم پایین‌تر، به ناامنی غذایی پایدار یا شکاف‌های زنجیره تأمین اشاره دارد.

این اینفوگرافی، ۴۰ کشوری را که بیشترین عرضه غذایی را دارند رتبه‌بندی می‌کند.

داده‌ها

داده‌های این اینفوگرافی از Our World in Data گرفته شده است. این وبسایت آمار سال ۲۰۲۲ را از سازمان ملل پردازش کرد تا میانگین کالری روزانه موجود در خروجی غذایی هر کشور را ردیابی کنند؛ معیاری که واردات و تولید داخلی را در نظر می‌گیرد.

از آنجا که این شاخص عرضه را (و نه مصرف واقعی در سطح بشقاب) نشان می‌دهد، نشانه‌ای از میزان هدررفت غذا در خرده‌فروشی و خانوارها نیز هست؛ موضوعی که اغلب به‌عنوان هزینه زیست‌محیطی نادیده گرفته می‌شود.

رتبه‌بندی: بهترین کشورها از نظر تغذیه شهروندان

بلژیک با عرضه نزدیک به ۳,۹۰۰ کیلوکالری برای هر نفر در روز در صدر این فهرست قرار دارد؛ مقدار عرضه‌ای که به‌واسطه مواد غذایی پرکالری همچون نان، پنیر و شکلات تأمین می‌شود.

ایرلند، اتریش و لهستان نیز بیش از ۳,۷۵۰ کیلوکالری عرضه غذایی دارند.

یک پیشینه طولانی در دامپروری و یارانه‌های سخاوتمندانه کشاورزی باعث می‌شود محصولات دامی پرکالری فراوان و مقرون‌به‌صرفه باقی بمانند.

در واقع، اروپا بیشتر رتبه‌های بالای این فهرست را در اختیار دارد و ۲۷ مورد از ۴۰ جایگاه برتر را به خود اختصاص داده است.

با این حال، عرضه بالا همیشه به معنای مصرف بیشتر نیست.

کشورهایی مانند فرانسه نشانه‌هایی از حرکت به‌سمت وعده‌های سبک‌تر و اندازه‌های کوچک‌تر نشان می‌دهند، حتی با وجود رشد ثابت عرضه.

همزمان که سیاست‌گذاران اتحادیه اروپا بر اهداف کاهش ضایعات غذایی تمرکز می‌کنند، شکاف بین کالری موجود و کالری مصرف‌شده می‌تواند حتی بیشتر هم بشود.

رژیم غذایی بسیار پرکالری آمریکای شمالی

خارج از اروپا، اسرائیل با ۳,۸۹۵ کیلوکالری در رتبه دوم قرار دارد که بازتاب‌دهنده رژیمی است که غذاهای فرآوری‌شده غربی را با غذاهای منطقه‌ای مانند تاهینی و روغن زیتون ترکیب می‌کند.

ایالات متحده با ۳,۸۷۵ کیلوکالری در رتبه سوم قرار دارد، که نشان‌دهنده سیستم کشاورزی وسیع و اندازه‌های بزرگ وعده‌های غذایی در این کشور است.

رتبه نهم عربستان سعودی (۳,۷۰۷ کیلوکالری) قابل‌توجه است. وابستگی شدید به واردات مواد غذایی و یارانه‌های غذایی دولتی کمک می‌کند تا این کشور، با وجود زمین‌های زراعی محدود، یکی از پرکالری‌ترین عرضه‌های غذایی جهان را داشته باشد.

با این حال، عرضه بالا اغلب با افزایش نرخ چاقی مرتبط است.

چاقی بزرگسالان اکنون در ایالات متحده و عربستان سعودی بیش از ۳۰ درصد است، که نشان‌دهنده هزینه‌های بهداشتی بالا به ازای عرضه غذایی فراوان است.

چرا عرضه غذایی برابر با کالری مصرفی نیست

آمار عرضه غذا مصرف را بیش از حد واقعی نشان می‌دهد، زیرا زیان‌های خرده‌فروشی و ضایعات خانگی را از این اعداد کم نمی‌کند.

در کشورهای با درآمد بالا، تقریباً یک‌سوم کالری خوراکی‌ها هرگز به بشقاب مصرف کننده نمی‌رسند.

با این وجود، عرضه مازاد به اکوسیستم‌ها فشار می‌آورد: از طریق استفاده از زمین، برداشت آب و انتشار گازهای گلخانه‌ای.

مطالعات اخیر تخمین می‌زنند که کاهش نیمی از ضایعات غذایی جهانی می‌تواند انتشار گازهای کشاورزی را تا ۸ درصد کاهش دهد.

در مقابل، برای کشورهایی با عرضه غذایی پایین‌تر، افزایش‌های اندک در دسترسی به غذا همچنان برای مبارزه با سوءتغذیه حیاتی است.

درک تفاوت بین کالری عرضه‌شده و کالری مصرف‌شده به سیاست‌گذاران کمک می‌کند تا دستورالعمل‌های غذایی هدفمند، برنامه‌های کاهش ضایعات و شبکه‌های ایمنی اجتماعی طراحی کنند.

مهلت ثبت نام آزمون آزمون قضاوت ۱۴۰۴ تمدید شد