به گزارش فوتبال 360، تنها 2 روز پس از شکست فنرباغچه مقابل بنفیکا در پلی‌آف لیگ قهرمانان اروپا، ژوزه مورینیو، سرمربی پرتغالی از هدایت این تیم برکنار شد. این اخراج، پایانی زودهنگام بر پروژه‌ای بود که می‌خواست فنرباغچه را پس از 11 سال به قله سوپرلیگ ترکیه و رقابت‌های اروپایی بازگرداند. ناکامی‌ها، حواشی و هزینه‌های سنگین نقل‌وانتقالاتی، این رویا را به کابوسی برای هواداران قناری‌های زرد تبدیل کرد. آیا این پایان راه مورینیو در سطح اول فوتبال اروپا به حساب می‌آید؟
مورینیو در ژوئن 2024 با وعده قهرمانی و بازگرداندن شکوه به فنرباغچه وارد استانبول شد اما در پایان فصل 2025-2024، این تیم با 86 امتیاز در رده دوم سوپرلیگ ترکیه قرار گرفت و با 11 امتیاز اختلاف نسبت به گالاتاسرای، بار دیگر از قهرمانی بازماند. در جام حذفی ترکیه، فنرباغچه در یک‌چهارم نهایی با شکست مقابل گالاتاسرای حذف و در لیگ اروپا در مرحله یک‌هشتم نهایی مغلوب رنجرز شد. ناکامی نهایی اما در پلی‌آف لیگ قهرمانان اروپا رقم خورد. شکست خانگی مقابل بنفیکا در مرحله سوم پلی‌آف، نه‌تنها فنرباغچه را از حضور در معتبرترین تورنمنت باشگاهی محروم کرد، بلکه ضربه‌ای نهایی به پروژه مورینیو وارد آورد.
هزینه‌های نقل‌وانتقالاتی یکی از نقاط تاریک این پروژه بود. فنرباغچه در این 2 تابستان بیش از 150 میلیون یورو برای جذب بازیکنانی نظیر جان دوران، یوسف النصیری، تالیسکا و اشکرینیار هزینه کرد. این ارقام برای باشگاهی تحت فشار محدودیت‌های مالی، انتظارات را به شدت بالا برد. بازگشت سرمایه در زمین به چشم نیامد. مورینیو بارها از هیات مدیره به دلیل عدم حمایت کافی در نقل‌وانتقالات انتقاد کرد اما هزینه‌های گزاف و عدم نتیجه‌گیری، انتقادات را به سمت خودش بازگرداند.
حواشی مورینیو به اندازه نتایجش جنجالی بود. در فوریه 2025، پس از تساوی بدون گل مقابل گالاتاسرای، اظهارات تند او علیه داوری باعث شد این باشگاه او را به اتهام نژادپرستی مورد شکایت قرار دهد؛ اتهامی که مورینیو آن را تکذیب و حتی شکایت متقابلی مطرح کرد. در داربی آوریل 2025، حرکت غیرورزشی او در گرفتن بینی اوکان بوروک، سرمربی گالاتاسرای، جریمه‌ای 3 جلسه‌ای و جنجال‌های گسترده‌ای به دنبال داشت. این حواشی نه‌تنها تمرکز تیم را برهم زد، بلکه رابطه مورینیو با هواداران و رسانه‌ها را تیره کرد.
از نظر آماری، مورینیو در 62 بازی، 37 برد، 14 تساوی و 11 باخت به دست آورد.میانگین 2.02 امتیاز در هر بازی، عملکردی قابل‌قبول اما نه درخشان بود. تنها یک شکست در سوپرلیگ (مقابل بشیکتاش) نشان از ثبات نسبی داشت اما ناکامی در کسب جام و حذف زودهنگام از اروپا، انتظارات هواداران را برآورده نکرد. غرامت 15 میلیون یورویی اخراج او، ضربه مالی دیگری به باشگاه بود.
شاید مورینیو دیگر در سطح اول فوتبال اروپا جایگاهی ندارد. او در چلسی، اینتر و رئال مادرید تاریخ‌ساز نام گرفت و تجربه‌های اخیرش در رم، فنرباغچه و حتی منچستریونایتد نشان می‌دهد رویکرد تاکتیکی و سبک مدیریت حاشیه‌سازش دیگر با فوتبال مدرن همخوانی ندارد. در 60 سالگی آیا «آقای خاص» هنوز می‌تواند جادوی خود را احیا کند؟ یا این پایان یک دوره درخشان است؟
