به گزارش همشهری آنلاین، سه نهر کوچک به این دریاچه می‌ریزند، اما تنها خروجی آن سوراخی در کف دریاچه است که مدام باز و بسته می‌شود و همین باعث تغییرات چشمگیر در سطح آب می‌گردد. به گفته انجمن زمین‌شناسی بریتانیا، این آب از طریق زهکشی زیرزمینی شگفت‌آوری به رودخانه کری (Carey) در فاصله ۲.۵ کیلومتری منتقل می‌شود. کارشناسان هنوز نمی‌دانند این سامانه چگونه کار می‌کند یا چه زمانی شکل گرفته است، اما می‌تواند دریاچه را به طرز شگفت‌آوری سریع تخلیه کند.
پل ویلسون، هیدروژئولوژیست مؤسسه زمین‌شناسی بریتانیا، درباره این پدیده می‌گوید: «لافاریمه یک چشم‌انداز پویا است. وقتی به آن نزدیک می‌شوید، همیشه هیجان‌انگیز است که حدس بزنید سطح آب در چه وضعی خواهد بود. آب در زهکش‌های زیرزمینی ناپدید می‌شود و ما هنوز جزئیات کمی درباره آن می‌دانیم».
آب همراه با گل‌ولای وارد دریاچه می‌شود و به مرور سوراخ زهکش را مسدود می‌کند. وقتی کاملاً بسته شد، سطح آب به سرعت بالا می‌رود، اما به محض آن‌که فشار آب به حد معینی برسد، زهکش ناگهان باز می‌شود و آب با سرعت فرو می‌رود تا جایی که دریاچه تقریباً خالی می‌شود.
جاده‌ای باریک درست از میان دریاچه می‌گذرد. در گذشته عبور از آن هنگام پر بودن دریاچه خطرناک بود، اما امروز به‌قدری بالاتر ساخته شده که خودروها حتی در زمان پرآبی هم می‌توانند از آن عبور کنند. این منطقه دورافتاده در میان زمین‌های باتلاقی بدون درخت و اغلب مه‌آلود قرار دارد.
افسانه‌ای محلی نیز به این دریاچه گره خورده است: گفته می‌شود در سده نوزدهم، یک کالسکه اسب‌کش که شبانه قصد عبور از دریاچه را داشت در آب غرق شد. بنا به روایت مردم، ارواح آن کالسکه و اسب‌ها هنوز هم در شب‌هایی که دریاچه پر است، در ساحل ظاهر می‌شوند.
منبع: عصر ایران
