به گزارش رکنا، حاج سعید طوسی مهمان من بود...
آن سالی که از زمین و آسمان رسانه ها به او تهمت ناحق می زدند هم مهمان من بود....
من ترسی ندارم که بگویم راجع به او از هر کسی بیشتر میدانم.
تهمتی برای بالا اوردن یککانال تلگزامی به او زدند. آبرویش را بردند جوک ساختند جعل کردن دست نوشته و اعتراف و صداهای دروغ با کات و ادیت ساختند. خانه نشین شد. البته عراق و اندونزی و کشورهای اسلامی هنوز قدر اورا می دانند. قاریان مصری هنوز به او پیغام میدن، استاد می خوانندش....
من به بقیه کار ندارم از دوست داران خودم می خوام شخادت من در مورد او رو بپذیرند. می دونید عدالت در امام جماعت شرطه، من به او حاضرم اقندا کنم و نماز بخوانم. از سکوت و بی زبونی و صاف و سادگی او سوداستفاده کردن، برای بازی های سیاسی از حیثیت او خرج کردن. هر کس می تونه دامن خودش رو از این آتش عقب بکشه کمک کنه، آیا رسانه مومنی هست؟ من احیا نفسا کانما احیا الناس جمیعا... سعید طوسی کش•ته بی کناه آبرویی هست، مصداق هر یه عنوان این حدیث پیامبر که فرمود رحم کنید، قال النبی علیهالسلام ارحموا ثلاثا عزیز قوم ذل و غنی قوم افتقر و عالما یلعب به الجهال
گفت پیغمبر که رحم آرید بر
جان من کان غنیا فافتقر
والذی کان عزیزا فاحتقر
او صفیا عالما بین المضر
گفت پیغمبر که با این سه گروه
رحم آرید ار ز سنگید و ز کوه
آنک او بعد از رئیسی خوار شد
وآن توانگر هم که بیدینار شد
وآن سوم آن عالمی که اندر جهان
مبتلی گردد میان ابلهان
زانک از عزت به خواری آمدن
همچو قطع عضو باشد از بدن
عضو گردد مرده کز تن وا برید
نو بریده جنبد اما نی مدید
هر که از جام الست او خورد پار
هستش امسال آفت رنج و خمار
وآنک چون سگ ز اصل کهدانی بود
کی مرورا حرص سلطانی بود
توبه او جوید که کردست او گناه
آه او گوید که گم کردست راه