فیلم لحظه شکار آهو توسط چیتا
به گزارش رکنا، دکتر ملیحه کریم‌پور، متخصص بینایی‌سنجی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، اظهار داشت که طبق تعریف ارائه‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت، کم بینایی به شرایطی گفته می‌شود که حتی با استفاده از عینک یا لنز تماسی، فرد قادر به دستیابی به بینایی بیش از سه‌دهم نباشد.
وی با توضیح موارد موثر در بروز کم‌بینایی افزود: عوامل همچون افزایش سن، ابتلا به بیماری آب سیاه پیش‌رونده در صورت عدم درمان، مشکلات ژنتیکی و مادرزادی، و همچنین بالا بودن قند خون در بیماران دیابتی، باعث تحلیل رفتن شبکیه چشم می‌شود. کنترل قند خون می‌تواند در پیشگیری از ابتلا به کم‌بینایی نقش مهمی ایفا کند.
دکتر کریم‌پور تاکید کرد: افرادی که دچار کم‌بینایی می‌شوند با مشکلات متعددی در زمینه ارتباطات اجتماعی و انجام وظایف روزمره مواجه خواهند شد. افرادی که سابقه خانوادگی این مشکل را دارند، باید معاینات دوره‌ای شش‌ماهه را انجام دهند تا خطرات کاهش یابد.
او در خصوص کودکان نیز گفت: رفتارهایی همچون مالش مکرر چشم‌ها، سختی در مشاهده تلویزیون یا اشیای دور می‌تواند نشان‌دهنده اختلالات چشمی باشد. والدین باید به این علائم حساسیت نشان دهند. همچنین، انجام آزمایش‌های تخصصی مانند تست‌های الکتروفیزیولوژی می‌تواند کمک کند اختلالات بینایی در مرحله اولیه تشخیص داده شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: استفاده مداوم از مانیتور و تلفن همراه، قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون عینک آفتابی استاندارد و اشعه‌های مضر، از جمله مواردی هستند که به قرنیه و شبکیه آسیب جدی وارد می‌کنند. به‌ویژه عدسی‌های آنتی‌رفلکس برای کار با صفحات نمایشگر و عینک آفتابی استاندارد برای جذب اشعه UV توصیه می‌شود. اگر فردی توان خرید عینک استاندارد ندارد، بهتر است از عینک‌های غیراستاندارد استفاده نکند، زیرا ممکن است خطر آسیب‌دیدگی چشم را بیشتر کنند.
دکتر کریم‌پور خاطرنشان کرد: درمان قطعی برای کم‌بینایی وجود ندارد و این مشکل به دلیل افزایش سن و شیوع دیابت، به‌ویژه در میان افراد بالای ۴۰ سال، گسترش یافته است. بنابراین معاینات مرتب دوره‌ای برای بررسی وضعیت فشار چشم و پیشگیری از بیماری‌های چشمی مانند آب سیاه ضروری است.
وی افزود: بیماری آب سیاه ممکن است میدان دید بیمار را محدود کند و در نهایت تنها توانایی دید مستقیم باقی بماند. ابزارهای کمکی مانند تلسکوپ، ذره‌بین، نرم‌افزارهای ویژه و توان‌بخشی بینایی می‌توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلا به این بیماری را به میزان قابل توجهی بهبود دهند.
وی در پایان هشدار داد: تشخیص دیرهنگام تنبلی چشم در کودکان می‌تواند زمینه‌ساز کم‌بینایی در آینده شود. بنابراین غربالگری و درمان به‌موقع این اختلال تأثیر بسیاری در حفظ سلامت بینایی افراد دارد.
