به گزارش تابناک، سفارت کشورمان در کپنهاک در واکنش به مقاله منتشره در نشریه برلینسکه در مورد گسترش یهودستیزی اعلام کرد: قضات دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) متحد ایران نیستند. با این حال، آنها صلاح دیده‌اند که "قهرمان" برلینسکه، بنیامین نتانیاهو، را به جرم جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت متهم کنند.
حتی کایا کالاس، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، سهوا سردرگمی اخلاقی را که برلینسکه تداوم می‌بخشد آشکار کرد. او در یک جلسه توجیهی اخیر در کپنهاگ، ابتدا اظهار داشت: "ما باید علیه اسرائیل اقدامی انجام دهیم"، اما با عجله عقب‌نشینی کرد تا روشن کند که منظورش فقط دولت فعلی آن بوده است. این یکی دانستن دقیق همان چیزی است که برلینسکه به طرز خطرناکی از آن دفاع می‌کند.
بنابراین، خطاب به تیم برلینسکه اعلام می داریم: اعتراضات جهانی که شاهد آن هستید، ابراز یهودستیزی نیستند. آنها رد نسل‌کشی هستند. آنها خشم خود را از کشتار عمدی غیرنظامیان گرسنه‌ای که برای غذا تلاش می‌کنند، هدف قرار دادن سیستماتیک روزنامه‌نگاران و گرسنگی اجباری کودکان و نابودی بی‌رحمانه هر آنچه که پابرجاست، ابراز می‌کنند. آنها محکومیت غیرانسانی کردن کل جمعیت غزه و کرانه باختری هستند و مهمتر از همه، آنها فریادی از درد و رنج علیه دولت‌های غربی و رسانه‌هایی مانند دولت شما - که خود را "قهرمانان حقوق بشر" می‌نامند - هستند که سر خود را در برف فرو کرده‌اند، این جنایات را توجیه می‌کنند و جنایات نتانیاهو را به عنوان اقدامات دفاعی جلوه می‌دهند.
سفارت کشورمان تصریح کرد: جهان از دیدن اینکه چگونه کشورها می‌توانند ادعا کنند که سنگر دموکراسی و مدافع حقوق بشر هستند، اما در عین حال، نه تنها برای جلوگیری از چنین جنایات نسل‌کشی و غیرانسانی که در معرض دید کامل جهان انجام می‌شود، کاری نمی‌کنند، بلکه از آن حمایت نظامی و سیاسی می‌کنند، شوکه شده است.
در مورد اتهام یهودستیزی علیه ایران، تیم تحریریه برلینسکه بهتر است حقایق زیر را در نظر بگیرد. جوامع یهودی نزدیک به سه هزار سال است که به طور مداوم بخشی از بافت اجتماعی ایران بوده‌اند. این یک طنز تاریخی است که ایران به یهودستیزی متهم می‌شود - پدیده‌ای که خشن‌ترین مظاهر آن ریشه در غرب دارد. این موضوع در تضاد کامل با فرهنگ ایرانی است. نمونه بارز آن را می‌توان در موضع نسبتا سنجیده لهستان نسبت به ایران امروز یافت. دلیل این امر تاریخی است: در طول جنگ جهانی دوم، خود ایران، اگرچه از قحطی شدیدی که توسط متفقین تحمیل شده بود رنج می‌برد، اما پناهگاهی امن برای یهودیان لهستانی که از جنایات نازی‌ها فرار می‌کردند، فراهم کرد. آنها با آغوش باز مورد استقبال قرار گرفتند. گورستان ویژه این پناهندگان در تهران، گواهی دائمی بر این فصل از مهربانی است.
برای کسانی که ادعا می‌کنند این تاریخ باستانی است و به قبل از دولت فعلی برمی‌گردد، واقعیت‌های امروزی داستان متفاوتی را روایت می‌کنند: ایران میزبان دومین جمعیت بزرگ یهودی در خاورمیانه است. یهودیان ایرانی یک اقلیت مذهبی محافظت‌شده با حقوق کامل شهروندی هستند، واقعیتی که با نمایندگی تضمین‌شده آنها در مجلس ما که دو کرسی برای آنها در نظر گرفته شده است، برجسته می‌شود. بنابراین، جهان نه از روی یهودستیزی، بلکه از روی وجدان اعتراض می‌کند. این فریاد اخلاقی علیه جنایات نتانیاهو و ریاکاری غربی که آن را ممکن می‌سازد را بدنام نکنید. از یکی دانستن یهودستیزی با اعتراض جهانی علیه نسل‌کشی، جنایات غیرقابل توصیف و غیرقابل تصور دست بردارید.
