روزنامه اعتماد: چهره اقتصادی پرحاشیه که مردم نفهمیدند چرا یک روز دستگیر شد و تا پای اعدام رفت و چطور بعد از چند سال آزاد شد، این روزها نامش کنار باشگاه پرسپولیس به گوش می‌خورد.
رسانه‌های زرد می‌نویسند بابک زنجانی قصد دارد باشگاه پرسپولیس را از بانک شهر بخرد. خود زنجانی هم در این هیاهو نقش دارد. لوگوی باشگاه را استوری می‌کند و پیج بازیکنان را فالو. سوال اینجاست: همه اینها برای چیست؟
آیا واقعا بابک زنجانی می‌تواند پرسپولیس را بخرد؟ آیا کنسرسیوم بانکی حاضر است پرسپولیس را بفروشد؟ سرانجام ورود قبلی این چهره جنجالی به فوتبال چه بود و این فضا درنهایت به نفع چه کسی تمام می‌شود؟ اینها سوالاتی است که می‌توان پرسید و پاسخ‌هایش مسائل زیادی را روشن می‌کند.
از سوال آخر شروع کنیم. بابک زنجانی مثل همه از سرمایه اجتماعی پرسپولیس آگاه است و او هم مثل خیلی‌های دیگر علاقه دارد از این سرمایه اجتماعی استفاده کند. او می‌داند اگر مالک باشگاه پرسپولیس باشد و هواداران پشتش را بگیرند، کسی دیگر جرات نزدیک شدن به او را ندارد. زنجانی احتمالا با خودش فکر می‌کند اگر قبل از دستگیری پرسپولیس را خریده بود هرگز پایش به زندان باز نمی‌شد. اصلا یکی از دلایلی که سال‌ها طول کشید نهادهای نظارتی و امنیتی زیر بار واگذاری پرسپولیس و استقلال بروند همین سرمایه اجتماعی است که می‌تواند در بزنگاه‌ها تبدیل به یک سپر بزرگ شود. در عین حال زنجانی می‌داند حتی اگر نتواند باشگاه پرسپولیس را بخرد همین که نامش به عنوان یک خریدار بالقوه باشگاه مطرح شود هم فواید خاص خودش را دارد.
این نخستین‌بار نیست که بابک زنجانی قصد ورود به فوتبال را دارد. در سال 1391 شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ بابک زنجانی باشگاه راه‌آهن قدیمی‌ترین باشگاه فوتبال ایران را خریداری کردند. همان زمان بود که کم‌کم ارتباطات فوتبالی زنجانی بیشتر شد و تصاویر او کنار بزرگان فوتبال ایران مثل علی پروین و علی دایی در روزنامه‌ها به چشم خورد. تصویر تخته بازی کردن زنجانی با دایی متعلق به همان دوران است. بعد از دستگیری بابک زنجانی و مصادره اموال او، باشگاه راه‌آهن به یک هلدینگ دیگر واگذار شد و درنهایت سال 1398 به صورت کامل منحل شد. سرنوشت بابک زنجانی و راه‌آهن درست مثل سرنوشت رابطه اکثر سرمایه‌دارهای وارد شده به فوتبال شد. سرنوشت حسین هدایتی و باشگاه استیل‌آذین، داماش گیلان و امیرمنصور آریا (مه‌آفرید امیر خسروی) و...
حالا با فرض فراموش کردن سابقه حضور زنجانی در فوتبال و انگیزه‌های او، باید به این سوال پاسخ بدهیم که بانک شهر و سایر بانک‌های حاضر در کنسرسیوم حاضر هستند سهام خود را بفروشند؟ کنسرسیوم بانکی سال گذشته بعد از سال‌ها کش و قوس سهام باشگاه پرسپولیس را از دولت خرید و بانک شهر تبدیل به سهامدار عمده باشگاه شد.
در ماه‌های گذشته تحت تاثیر فضای هواداری بانک شهر گهگاه مورد انتقاد قرار گرفته اما در مجموع این واگذاری سود سرشاری نصیب این مجموعه کرد. بسیاری از هواداران پرسپولیس بعد از اینکه بانک شهر سهام باشگاه محبوبشان را خرید پول‌هایشان را به این بانک بردند یا حساب جدید افتتاح کردند. باتوجه به این شرایط بسیار بعید است بانک شهر و سایر سهامداران بخواهند از خیر چنین سودی بگذرند. حتی اگر انتقادات زیاد باشد و هواداران گاهی مقابل باشگاه یا ساختمان مرکزی این بانک تجمع کنند.
حالا فرض کنید بانک شهر هم رضایت داد. آیا بابک زنجانی اهلیت خرید پرسپولیس را به دست می‌آورد؟ پاسخ یک نه بزرگ است. دقیقا به همان دلایلی که در مورد سرمایه اجتماعی پرسپولیس گفته شد نهادهای نظارتی - درست یا غلط- اجازه نمی‌دهند مالکیت باشگاه‌های سرخابی دست شخص قرار بگیرد. مهم نیست این شخص بابک زنجانی باشد یا فرد دیگری، مهم این است که حاکمیت همچنان توان اعمال برخی رویه‌ها را در دو باشگاه داشته باشد و سررشته کار سرخابی‌ها را به صورت کامل از دست ندهد.
اگر بخشی از هواداران پرسپولیس که رویای تبدیل شدن تیم محبوبشان به پاری سن ژرمن را دارند و برای بابک زنجانی کامنت می‌گذارند این اطلاعات را نداشته باشند اشکالی ندارد، اما آیا خود بابک زنجانی هم نمی‌داند اوضاع از چه قرار است که در آتش تملک پرسپولیس می‌‌دمد؟
قطعا می‌داند! اما خب جاذبه پرسپولیس آن‌قدر بالاست و ارتباط با آن ولو به همین شکل سودده که فردی مثل زنجانی از خیر آن نمی‌گذرد.
