قابل توجه چهره‌پردازان ایرانی؛ چطور چهره دواین جانسون «راک» در فیلم «ماشین خردکن» تغییر کرد؟

همشهری آنلاین چهارشنبه 12 شهریور 1404 - 18:41
در «ماشین خردکن»، دواین جانسون مشهور به راک که با نقش‌هایش در فیلم‌های کمدی اکشن در سینما به شهرت رسید، کاملاً غیرقابل‌تشخیص است.

همشهری آنلاین: کازو هیرو، چهره‌پرداز برنده اسکار در بخش گریم پروستتیک (استفاده از اندام مصنوعی در گریم)، بیش از ۳۰ سال است که در این صنعت فعال است و حالا کم‌کم به بازنشستگی فکر می‌کند. اما هر بار با خلاقان و فیلمسازانی چون بردلی کوپر، گری اولدمن و شارلیز ترون روبه‌رو می‌شود که او را از کنار گذاشتن وسایل چهره‌پردازی بازمی‌دارند. این بار، خلاقیت بنی سفدی، کارگردانی که حالا اولین فیلم مستقلش بدون برادرش جاش را می سازد، انرژی تازه‌ای به او داده تا همچنان به کاری که عاشقش است ادامه دهد.

به گزارش ورایتی، فیلم «ماشین‌ خردکن» محصول A24 با بازی دواین جانسون در نقش واقعی مبارز MMA، مارک کر ساخته می‌شود. امیلی بلانت در نقش همسر کر، دان استیپلز، به او می‌پیوندد و باس روتن، لیندسی گاوین و الکساندر اوسیک نیز در فیلم حضور دارند. این اثر نخستین کارگردانی انفرادی سفدی به شمار می‌رود که پیش‌تر همراه برادرش جاش سفدی فیلم می‌ساخت.

در «ماشین خردکن»، جانسون کاملاً غیرقابل‌تشخیص است.

هیرو، که قرار است جایزۀ TIFF Variety Artisan Award را دریافت کند، با خنده می‌گوید: تقریباً در تمام پروژه‌هایی که کار کرده (از تبدیل کوپر به آهنگساز افسانه‌ای لئونارد برنستاین گرفته تا گری اولدمن در نقش وینستون چرچیل) همین توصیف «کاملاً غیرقابل‌تشخیص» را شنیده است. او توضیح می‌دهد: «خیلی مهم و درعین‌حال آسان است که کسی غیرقابل‌شناسایی شود. اما بخش بسیار مهم‌تر این است که معنای گریم، هدف آن و شخصیتی را که می‌خواهیم به تصویر بکشیم، واقعاً بازتاب دهیم.»

با وجود قدرت تغییر شگرف گریم، او و سفدی تصمیم گرفتند رویکردی ظریف‌تر اتخاذ کنند؛ به‌ویژه به دلیل ملاحظات عملی. هیرو می‌گوید: «قرار بود فعالیت بدنی زیادی مثل عرق کردن و مبارزه، حتی مشت خوردن در صورت، وجود داشته باشد.» ظریف نگه‌داشتن طراحی همچنین تضمین می‌کرد که حالات چهرۀ جانسون از بین نرود.

گریم جانسون دو ساعت زمان می‌برد. هیرو ابتدا ابروها را می‌پوشاند: «مارک کر استخوان ابروی برجسته‌ای دارد. بنابراین باید روی آن ابرو کار می‌کردم و شکل بینی را هم تغییر می‌دادم.» او همچنین به طراحی کلاه‌گیس اشاره می‌کند: «خط رویش مو و فرم سر هم نقش مهمی در شبیه‌سازی داشت.»

در یکی از صحنه‌ها، شخصیت جانسون در بیمارستان بستری می‌شود و یک دندانش افتاده است. هیرو توضیح می‌دهد: «یک کَپ سریع درست کردیم، اما چون رنگ دندان را تغییر می‌داد، تیم VFX مجبور شد فضای پشت آن را بازسازی کند.»

از وظایف روزانۀ او پوشاندن خالکوبی‌های متعدد جانسون بود. بعد از آن، بسته به داستان، به چشم‌ها، گونه‌ها و بینی ورم‌های مصنوعی اضافه می‌کرد. اما عرق ناشی از مبارزات مشکل تازه‌ای ایجاد کرد: «بینی‌اش شروع به کَنده شدن می‌کرد و این اجتناب‌ناپذیر بود، چون آدم‌ها عرق می‌کنند. مخصوصاً هنگام مبارزه یا تمرین. هر چسبی که استفاده می‌کردیم، عرق آن را شل می‌کرد و می‌لغزید. این یک نگهداری دائمی بود.»

همچنین هیرو با جرمن بیورن، گریمور شخصی جانسون، همکاری نزدیک داشت؛ کسی که محصولات گریم بدن را استفاده می‌کرد. هیرو می‌گوید: «آن محصولات ماندگاری بالایی داشتند.» و اما دربارۀ احتمال بازنشستگی پس از «ماشین خردکن»، هیرو می‌گوید که هم‌اکنون روی پروژه‌ای مرموز کار می‌کند و وعده می‌دهد: «این یک پروژه دیوانه‌وار است.»

جایزۀ TIFF Variety Artisan Award به هنرمندی برجسته اهدا می‌شود که در craft خود درخشیده و سهم مهمی در سینما و سرگرمی داشته است. برندگان پیشین این جایزه عبارت‌اند از کلِمان دوکول و کامیل (۲۰۲۴)،اوکاش ژال (۲۰۲۳)،هیلدور گودنادوتیر (۲۰۲۲)،آری وگنر (۲۰۲۱)،ترنس بلنچارد (۲۰۲۰)و راجر دیکنز (۲۰۱۹).

منبع خبر "همشهری آنلاین" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.