تینا پاکروان ، کارگردان نامآشنای سینمای ایران، از سالهای آغازین فعالیت خود تا امروز، همواره نگاه خاصی به مسائل اجتماعی داشته است. او که متولد سال ۱۳۵۶ در تهران است، دارای مدرک لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما-تئاتر است و فعالیتهای سینماییاش را از سال ۱۳۷۴ با نویسندگی در مجلات سینمایی آغاز کرد. همکاری با نشریاتی همچون «ابرار سینمایی»، «صدا، دوربین، حرکت» و هفتهنامه «فکور» از دیگر فعالیتهای او در حوزه رسانه بوده است.
تینا پاکروان در تازهترین صحبتهای خود، روایت تلخی از تغییر روابط انسانی در عصر مدرن ارائه کرده است. او میگوید: «ما با همسایههای خودمون غریبهایم. با محلههای خودمون غریبهایم. دیگه چیزی به اسم بقالی وجود نداره و حتی با سوپرمارکت محلهمون هم احساس آشنایی نمیکنیم.»
این سینماگر در ادامه با اشاره به تأثیر زندگی مجازی بر روزمرگی انسانها، از تغییر سبک زندگی و جایگزینشدن وسایل دیجیتال بهجای روابط حقیقی گلایه میکند. او معتقد است: «زندگی ما تبدیل شده به زندگیای مجازی با موبایلها. ما تو خونههامون جزیرههای بیکسی ساختیم که تصور میکنیم توی این جزیرهها عاشقانه زندگی میکنیم.»
این گفتهها در حقیقت زنگ خطری است برای جامعهای که بهتدریج از ارزشهای سنتی خود فاصله گرفته و درگیر تنهاییهای مدرن شده است. آیا سبک زندگی دیجیتالی توانسته است جایگزین روابط گرم و انسانی گذشته شود؟
منبع:ساعدنیوز