وقتی خواننده مشهور آمریکایی سال‌ها قبل از بیماری‌ای که به آن مبتلا شده بود صحبت کرد مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت. بیماری «لوپوس» همان چیزی بود که گومز باید با آن دسته پنجه نرم می‌کرد.

به گزارش تابناک به نقل از ایرنا؛ لوپوس یک بیماری خودایمنی است که ۹۰ درصد مبتلایان را زنان تشکیل می‌دهند؛ بیماری‌های خود ایمنی به بیماری‌هایی گفته می‌شود که در آن سیستم ایمنی، بافت‌های سالم بدن را به عنوان یک عامل خارجی فرض می‌کند و به آنها حمله می‌کند. لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسیم بندی می‌شود. نقطه هدف DLE معمولا پوست است و روی ارگان‌های دیگر بدن تاثیر نمی‌گذارد. نوع SLE جدی‌تر است و علاوه بر پوست، اندام‌های حیاتی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. در نوع شدید بیماری، بافت مفاصل و عضلات و غشای ریه، قلب، کلیه‌ها و مغز آسیب می‌بیند. تشنج، افسردگی، گیجی و سکته مغزی، از عوارض لوپوس هستند.

به گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، خستگی و ناتوانی از مهمترین و اولین نشانه‌های لوپوس است. در مراحل بعدی علایمی مانند سر درد، درد مفاصل، تب، کم خونی، ریزش مو، تورم در ناحیه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غیر طبیعی خون، سفید شدن یا آبی شدن انگشتان در سرما، حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و زخم‌های پروانه‌ای شکل روی بینی و گونه دیده می‌شود. افراد مبتلا به لوپوس در ظاهر خوب دیده می‌شوند، در حالیکه مبارزه سختی در بدنشان وجود دارد و همین امر منجر به منزوی شدن بیمار می‌شود.

چه عواملی باعث لوپوس می‌شود؟

تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته نشان می‌دهد که یک سازوکار مرتبط با کروموزوم X، با بیماری‌های خودایمنی و لوپوس در ارتباط است. دلیل اینکه اغلب زنان در معرض لوپوس قرار می‌گیرند این است که کروموزوم X نسبت به کروموزوم Y، ژن‌های مرتبط با ایمنی بیشتری را حمل می‌کند و همانطور که می‌دانیم زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند؛ بنابراین زنان بیشتر در معرض بیماری‌های خود ایمنی هستند. لوپوس هیچ عامل شناخته شده‌ای ندارد و ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی، هورمونی، ایمنی بدن و زیست محیطی است. عفونت‌های باکتریایی و ویروسی، استرس عاطفی شدید، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید و استفاده از داروی‌های فشار خون و منظم شدن ریتم قلب، می‌توانند سبب بروز علایمی شبیه لوپوس شوند. افزایش هورمون استروژن در دوران بارداری نیز می‌تواند لوپوس را تشدید کند.

درمان لوپوس!

به گزارش ایسنا،  کارشناسان سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس بر اهمیت تشخیص زودهنگام برای درمان موفقیت‌آمیز تاکید می‌کنند و هشدار می‌دهند که تشخیص لوپوس ممکن است دشوار باشد، زیرا نشانه‌های آشکار بروز آن، مانند التهاب اندام‌های حیاتی همچون قلب، ریه‌ها، کبد و کلیه‌ها، با بیماری‌های دیگر مشابه است. پزشکان عمومی معمولا آزمایش خون تجویز می‌کنند تا تعیین کنند که لوپوس تا چه حد گسترده شده و تعداد پادتن‌های موجود،  نشان می‌دهد که فرد احتمالا با چه شدتی درگیر این بیماری شده است. پس از آن، ممکن است برای بررسی میزان آسیب عضوی، پرتونگاری با اشعه ایکس و اسکن ضروری تشخیص داده شود.

برای کنترل علائم لوپوس معمولا دارو‌های ضدالتهاب مانند ایبوپروفن، هیدروکسی کلروکین برای خستگی و مشکلات پوستی و مفصلی، و قرص‌ها،  تزریق‌ها و کرم‌های استروئیدی برای بثورات و التهاب کلیه، تجویز می‌شود. همچنین در موارد شدید، ریتوکسیماب و بلیموماب ممکن است برای هدف قرار دادن تعداد پادتن‌ها در خون و تقویت سیستم ایمنی تجویز شوند.

کنترل بیماری و مهار عوارض آن

سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس در عین حال برای کنترل بیماری و مهار عوارض آن، نکات زیر را توصیه می‌کند:

- استفاده از کرم ضدآفتاب با فاکتور حفاظتی (SPF) بالا

- فعال ماندن بدون خسته کردن خود

- استفاده از روش‌های تمدد اعصاب برای دور کردن استرس

- کمک گرفتن از دوستان، خانواده و کارفرما

- حفظ یک برنامه غذایی متعادل و غنی از ویتامین دی و کلسیم

همچنین ترک سیگار و پرهیز از قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور‌های روشن و آفتاب نیز توصیه می‌شود.