مدیر ارتباطات یونیسف در بخش خاورمیانه و شمال آفریقا با روایت فجایعی که در غزه در حال وقوع است، در یک ویدئو کنفرانس از این شهر به خبرنگاران در نیویورک گفت: شهر غزه، آخرین پناهگاه خانواده‌ها در شمال نوار غزه، به سرعت در حال تبدیل شدن به مکانی است که دوران کودکی نمی‌تواند در آن دوام بیاورد. این شهر، شهر ترس، فرار و تشییع جنازه است.
به گزارش ایرنا، خانم «تس اینگرام» مدیر ارتباطات یونیسف در بخش خاورمیانه و شمال آفریقا روز پنجشنبه به وقت محلی که از شهر غزه از طریق ویدئو کنفرانس با خبرنگاران در مقر سازمان ملل در نیویورک گفتگو می کرد، افزود: جهان در مورد آنچه که یک حمله نظامی شدید در شهر غزه می‌تواند به همراه داشته باشد، هشدار داده است، فاجعه‌ای برای تقریبا یک میلیون نفری که در این شهر باقی مانده‌اند. این یک تراژدی غیرقابل تصور خواهد بود و ما باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آن انجام دهیم. اما نمی‌توانیم منتظر بمانیم تا غیرقابل تصورها اتفاق بیفتد تا اقدامی انجام دهیم.
وی افزود: در شهر غزه، طی نه روز، با خانواده‌هایی ملاقات کردم که از ترس از خانه‌های خود گریخته بودند، پیش از این آواره شده بودند، اکنون دوباره آواره شده‌اند و با هیچ وسیله ای جز لباس‌هایشان به این محل رسیده بودند. با کودکانی ملاقات کردم که در هرج و مرج، از والدین خود جدا شده بودند. مادرانی که فرزندانشان از گرسنگی جان باخته بودند. مادرانی که می‌ترسند فرزندانشان نفر بعدی باشند.
مدیر ارتباطات یونیسف اضافه کرد: من با کودکانی صحبت کرده‌ام که در تخت‌های بیمارستان بودند، بدن‌های کوچکشان توسط ترکش‌ها تکه تکه شده بود. این وضعیت غیرقابل تصور هم اکنون درحال رخ دادن بوده و تشدید اوضاع در جریان است.
او تصریح کرد: فروپاشی خدمات ضروری، جوان‌ترین و آسیب‌پذیرترین افراد در شهر غزه را برای بقا با مشکل مواجه کرده است. تنها ۴۴ مرکز از ۹۲ مرکز درمان تغذیه سرپایی تحت حمایت یونیسف در شهر غزه هنوز فعال هستند و این شرایط هزاران کودک مبتلا به سوءتغذیه را از درمان محروم می‌کند.
این مقام یونیسف گفت: سوءتغذیه و قحطی بدن کودکان را تضعیف می‌کند، زیرا آوارگی آنها را از سرپناه و مراقبت محروم کرده و بمباران‌ها هر حرکت آنها را تهدید می‌کند. قحطی در یک منطقه جنگی اینگونه به نظر می‌رسد و من در هر کجای شهر غزه نگاه می‌کردم، این شکل را داشت.
خانم اینگرام ادامه داد: یک ساعت حضور در یک کلینیک تغذیه برای از بین بردن هرگونه سوالی در مورد وجود قحطی کافی است. اتاق‌های انتظار شلوغ، والدین گریان، کودکانی که با بیماری و سوءتغذیه دست و پنجه نرم می‌کنند، مادرانی که نمی‌توانند به فرزندانشان شیر بدهند، نوزادانی که بینایی، مو و قدرت راه رفتن خود را از دست داده اند. یک کاسه در روز از آشپزخانه، تقریباً همیشه عدس یا برنج که بین خانواده تقسیم می‌شود و والدین از آن صرف نظر می‌کنند تا بچه‌ها بتوانند غذا بخورند. هیچ ماده مغذی وجود ندارد. هیچ گزینه دیگری وجود ندارد. کمک‌ها کمیاب و در بازار بسیار گران هستند.
این مقام یونیسف افزود: هفته گذشته، در یک مرکز تثبیت که کودکان مبتلا به سوءتغذیه را درمان می‌کند، از دیدن نسما و دخترش جانا شوکه شدم. من اولین بار نسما و جانا را در آوریل ۲۰۲۴، بیش از یک سال پیش، ملاقات کردم، زمانی که جانا برای اولین بار دچار سوءتغذیه شد و هیات ما، جانا را با آمبولانس از شمال به جنوب غزه برای درمان منتقل کرد. شاید به یاد داشته باشید که در آن زمان، شمال تا حد زیادی از جنوب جدا شده بود و کودکانی مانند جانا از عدم وجود غذای کافی رنج می‌بردند.
مدیر ارتباطات یونیسف در ادامه روایتش اضافه کرد: نسما به من گفت که درمان جواب داده، جانا بهبود یافته و وقتی آتش‌بس در اوایل امسال به خانواده‌ها اجازه بازگشت به شمال را داد، او و جانا دوباره به بقیه خانواده پیوستند. سپس با محدود کردن کمک‌ها، گرسنگی بازگشت و این بار، وضعیت هر دو فرزند نسما رو به وخامت گذاشتند. ماه گذشته، جوری۲ ساله بر اثر سوء تغذیه درگذشت و جانا به سختی زنده می‌ماند.
این مقام یونیسف تصریح کرد: وحشت در غزه آنقدر طولانی شده است که کودکانی مانند جانا تنها چند هفته پس از اتمام درمان سوء تغذیه به دلیل کمبود مداوم غذا، آب سالم و سایر لوازم ضروری، به بخش‌های اورژانس باز گشتند یا دوباره دچار سوء تغذیه می‌شوند.
او تاکید کرد: بدون دسترسی فوری و بیشتر به درمان‌های غذایی و تغذیه‌ای، این کابوس عمیق‌تر خواهد شد و کودکان بیشتری از گرسنگی خواهند مرد. سرنوشتی که کاملا قابل پیشگیری است.
این مقام یونیسف در ادامه روایت خود از خانواده ای که با آنها ملاقات کرده است، گفت: نسما به من گفت «نمی‌خواهم درد از دست دادن جوری را دوباره تجربه کنم. این دردی غیرقابل تحمل برای هر مادری است. خرد شده‌ام و او را در آغوشم از دست می‌دهم. التماس می‌کنم کمک کنید تا جانا را هم از دست ندهم، تحمل این درد برای من خیلی سخت خواهد بود.»
مدیر ارتباطات یونیسف که از شهر غزه سخن می گفت، تاکید کرد: زندگی فلسطینی‌ها اینجا در حال فروپاشی است. رنج کودکان در نوار غزه تصادفی نیست. این نتیجه مستقیم انتخاب‌هایی است که شهر غزه و در واقع کل نوار غزه را به مکانی تبدیل کرده است که زندگی مردم در آن، از هر زاویه هر روز، مورد حمله قرار می‌گیرد.
وی تصریح کرد: یونیسف همچنان از اسرائیل می‌خواهد که قوانین را برای اطمینان از حفاظت از کودکان، همانطور که طبق قوانین بین‌المللی بشردوستانه الزامی است، بررسی کند. از حماس و سایر گروه‌های می‌خواهد که تمام «گروگان‌های» (اسرا) باقی‌مانده را آزاد کنند.
این مقام یونیسف تاکید کرد: صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) از اسرائیل می‌خواهد که اجازه ورود کمک‌های کافی به غزه و دسترسی ایمن و مداوم به امدادگران برای ارائه کمک‌های حیاتی را به خانواده‌ها، در هر کجا که هستند، بدهد. از هر دو طرف می‌خواهد که از غیرنظامیان، از جمله کسانی که دستور تخلیه دارند، محافظت کنند. مردم باید آزاد باشند که به مکان امن بروند اما هرگز مجبور نشوند. باید از زیرساخت‌های ضروری از جمله بیمارستان‌ها، پناهگاه‌ها، مدارس و سیستم‌های آب- محافظت کنند. و آتش‌بس را دوباره برقرار کنند.
خانم اینگرام در پایان گفت: یونیسف در نهایت، از جامعه بین‌المللی، به ویژه کشورها و ذینفعانی که نفوذ دارند، می‌خواهد که از اهرم‌های خود برای پایان دادن به این وضعیت استفاده کنند. اگر اکنون نه، پسش چه زمانی؟ هزینه بی‌عملی در زندگی کودکانی که در آوار دفن شده‌اند، از گرسنگی تلف شده‌اند و قبل از اینکه حتی فرصتی برای صحبت کردن داشته باشند، ساکت شده‌اند، سنجیده خواهد شد.
