حدود سه ماه قبل، دهلی‌نو تبدیل به یکی از اصلی‌ترین شرکای تجاری و راهبردی واشنگتن در نظام بین الملل شده بود. نارندرا مودی نخست‌وزیر هند تقریباً نخستین سیاستمداری بود که مذاکرات تجاری و تعرفه‌ای با واشنگتن را با هدف مصون ماندن از بحران‌سازی‌های اقتصادی کاخ سفید در بازار سرمایه کشورش آغاز کرد. کار به جایی رسید که مقامات وزارت خزانه‌داری آمریکا از مدل مذاکرات تعرفه‌ای واشنگتن-دهلی‌نو به مثابه یک الگوی مطلوب جهت بهره‌برداری دیگر کشورهای درگیر با سیاست‌های تعرفه‌ای ایالات متحده یاد می‌کردند.
روابط نزدیک شخصی مودی و ترامپ این تصور را در میان مخاطبان حوزه روابط بین‌الملل تقویت می‌کرد که هندی‌ها در دوران ریاست جمهوری جدید سیاستمدار جنجالی آمریکا از نوعی مصونیت تجاری و سیاسی در قبال واشنگتن برخوردار خواهند بود. مودی نیز شخصاً چنین تصوری داشت تا اینکه تهدید ناگهانی آمریکا علیه هند درخصوص خرید نفت روسیه توسط این کشور همه محاسبات و معادلات ذهنی نخست‌وزیر این کشور پهناور آسیایی را برهم ریخت.
دولت هند پس از مواجهه اولیه با افزایش ۵۰ درصدی تعرفه‌های آمریکا بر کالاهای صادراتی خود دو راه بیشتر پیش رو نداشت: تن‌دادن مطلق به خواسته ترامپ مبنی بر توقف خرید نفت از روسیه یا اتخاذ تصمیمی قاطعانه برای هم‌افزایی تجاری بیشتر با مسکو و پکن در برابر فشارهای اقتصادی واشنگتن. پیش‌فرض ذهنی ترامپ این بود که مودی نیز به مانند فن در لاین رئیس کمیسیون اروپا تن به مطالبات وی و وزارت خزانه‌داری ایالات متحده خواهد داد و شراکت راهبردی-تجاری با واشنگتن را نسبت به هرگزینه دیگری ارجحیت خواهد بخشید.
اما دولت هند با تصمیم اخیر خود مبنی بر افزایش خرید نفت از روسیه، بزرگ‌ترین شوک ممکن را به کاخ سفید وارد ساخت. در حالی که واشنگتن فشارهای خود را بر دهلی‌نو افزایش داده بود، هند تاکید کرد با وجود اعمال ۵۰ درصدی تعرفه‌های تجاری از سوی دولت ترامپ، واردات نفت ارزان‌قیمت از روسیه را در ماه شهریور به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
این تصمیم می‌تواند نقطه عطفی در تنش‌های بین هند و آمریکا در عرصه انرژی جهانی باشد. طبق محاسبات قطعی دولت ترامپ، قرار نبود دهلی‌نو در دوراهی قطع مناسبات نفتی با روسیه – تحمل تعرفه‌های ۵۰ درصدی آمریکا گزینه دوم را انتخاب کند اما این اتفاق اکنون رخ داده است!
به سبب تشدید مناقشات جاری در جنگ اوکراین، مسکو تمایل بیشتری به عرضه نفت خام خود با تخفیف‌های جذاب به بازارهای جهانی نشان داده است. داده‌های تحلیلی حاکی از آن است که تخفیف نفت اورال روسیه برای محموله‌های سپتامبر به ۲ تا ۳ دلار کمتر از شاخص جهانی نفت برنت رسیده است؛ این در حالی است که این اختلاف قیمت در ماه اوت تنها ۱.۵ دلار بود.
به عبارت بهتر، روسیه نیز با لحاظ کردن تخفیف‌های بیشتر در عرضه نفت خود به هند، قدرت ریسک‌پذیری دهلی‌نو در تقابل اقتصادی با دولت ترامپ را افزایش داده است. اجرایی‌شدن تعرفه‌های ۵۰ درصدی آمریکا علیه کالاهای هندی را می‌توان نقطه آشکارساز شکست محاسباتی دولت کنونی آمریکا در پیش‌بینی واکنش بازیگران جهانی قلمداد کرد.
امروز ترامپ در بطن خشم و سردرگمی خود در قبال تصمیم هندی‌ها، به این واقعیت دست یافته که همه بازیگران حوزه روابط بین الملل مانند اروپاییان بی‌هویت و دست‌بسته نیستند!
