احمد زیدآبادی روزنامه نگار در کانال تلگرامی خود نوشت: همین چند روز پیش بود که اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت خارجۀ جمهوری اسلامی در واکنش به اتهامات آنتونی آلبانیزی نخست‌وزیر استرالیا مبنی بر یهودستیز بودن دولت حاکم بر ایران گفت: «مفهومی با عنوان یهودی‌ستیزی در فرهنگ و تاریخ ما جایی ندارد و این پدیده و مفهوم یک پدیدۀ غربی و اروپایی است.» 

حالا شبکۀ افق که تحت مدیریت سازمان رسمی صدا و سیما اداره می‌شود، یک فرد یمنی را به نمایش گذاشته است که از حاضران در یک مراسم مذهبی می‌خواهد شعار دهند: «اللعنت علی الیهود!» حاضران هم این شعار را تکرار می‌کنند و از شبکۀ افق پخش می‌شود! 

آیا این دوگانگی‌ها در سطح ساختار رسمی، از چشم دنیا پنهان می‌ماند؟ 

اگر یک دیپلمات خارجی ویدئوی همین برنامه را جلوی وزیر خارجه بگذارد و بر همین اساس، جمهوری‌اسلامی را به «یهودستیزی» متهم کند، او چه پاسخی خواهد داد؟ خواهد گفت، صدا و سیما یک شبکۀ خصوصی است؟ یا اینکه منظور از «یهود» در اینجا یهودیان نیستند؟! 

با این وضع آیا ما واقعاً با یک State در ایران روبروئیم و یا تشکیلات هشلهفی که هر گوشه‌اش ساز مخصوص خود را می‌نوازد و کمترین هارمونی و هماهنگی در آن دیده نمی‌شود؟ این وضعیت با stateless بودن تفاوت دارد؟