موفقیت طرح نهضت ملی مسکن به دلیل عوامل مختلفی مانند مشکلات تأمین مالی، تورم بالا و عدم همکاری کافی بانک‌ها با چالش‌های جدی روبرو شده است که این مشکلات به ناترازی در بازار مسکن منجر شده و باعث شده است که با وجود نیاز به ساخت تعداد زیادی واحد، پیشرفت فیزیکی پروژه‌ها کند باشد و دسترسی مردم به ویژه قشر نیازمند را به مسکن بسیار دست نیافتنی کند.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، حبیب‌الله طاهرخانی، معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که درحال حاضر ۷۰۰ هزار واحد ناترازی مسکن وجود دارد که به نظر می‌رسد مسکن تا حدودی ارزش سرمایه‌ای و سفته‌بازی خود را از دست داده و فعالانی موفق هستند که واحدهای قابل استطاعت برای اقشار مختلف تولید کنند. همچنین حدود ۸۵۰ هزار واحد مسکونی در قالب نهضت ملی مسکن در دستور کار وجود دارد که تنها ۶۰ هزار واحد آن افتتاح شده و بقیه در حال ساخت است که با این حال عملکرد این طرح به دلیل مشکلات متعدد چندان مطلوب نبوده است.
جای مسئول و مردم عوض شده است
فرشاد ایلاتی، کارشناس مسکن در گفتگو با تابناک درخصوص اظهارات این مقام وزارت راه و شهرسازی گفت: مدتی است که متاسفانه مسئولان به جای کار اجرایی از مردم سوال می‌کنند که چه کار کنیم؛ درحالیکه زمانی که مسئولیت می‌گیرند، باید برنامه‌ای برای ناترازی این بازار ارائه می‌شد، نه آنکه پست‌ها را اختیار کنند و بعد بگویند که هیچ برنامه‌ای ندارند یا اینکه صرفا به بیان مشکل در حوزه مسکن اکتفا کنند.
کار را به افراد توانا بسپارید
ایلاتی تاکید کرد: باید خطاب به مسئولان حوزه مسکن گفت که شما اگه بلد نبودید به چه دلیل کار را دست گرفتید یا اگر نمی‌توانید به قانون جهش مسکن عمل کنید حداقل استعفا بدهید؛ چراکه مسکن باید ساخته شود و نیاز جوانان است که دسترسی به مسکن مناسب و ارزان داشته باشند و اگر نمی‌توانید بهتر است کار را به دست کسانی که توانایی آن را دارند بسپارید.
برای قانون جهش مسکن چه کردید؟
این کارشناس حوزه مسکن با اشاره به اظهارات معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی درخصوص موفق نبودن نهضت ملی مسکن، توضیح داد: به نظر می‌رسد مسئولان در وضع موجود، بیشتر در نقش کارشناس ظاهر می‌شوند تا مجری قانون؛ درحالیکه بر اساس قانون جهش مسکن لازم است راهکار‌های مناسب برای اجرای این قانون شناسایی و اعمال شود.
به گفته ایلاتی، ناترازی مسکن بنا به قول مسئولان نه ۷۰۰ هزار واحد بلکه ۷ میلیون واحد است که این عدد هم به درستی بیان نشده است که اگر بافت‌های فرسوده، بد مسکنی و دیگر مولفه‌ها را به آن اضافه کنیم حتی بیشتر از رقم هم می شود.
