به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، احسان سهرابی، فعال کارگری در گفت و گو با رکنا گفت: بحران‌های اقتصادی سال‌های اخیر، به‌ویژه مسائل منطقه ای، بسیاری از خانواده‌ها را به سمت مشاغل غیررسمی سوق داد. امروز در هر کوچه و خیابانی می‌توان دستفروشانی را دید که بار بر دوش و امید در دل، برای به دست آوردن «نان» تلاش می‌کنند. نانی که به‌سختی به سفره خانواده می‌رسد؛ اما همان اندک سهم را نیز با خشونت از آنان می‌گیرند.
وی در ادامه افزود: رفتار شهرداری‌ها با دستفروشان بار دیگر این پرسش را زنده کرده است که چرا در جامعه‌ای که مدعی عدالت و انسانیت است، ساده‌ترین اصل انسانی یعنی کنترل خشم رعایت نمی‌شود؟ مأمور سد معبری که به صورت یک دستفروش سیلی می زند و برخورد فیزیکی می کند ، تنها یک فرد را نمی‌شکند؛ بلکه غرور و عزت یک خانواده را خرد می‌کند.
احسان سهرابی تاکید کرد: مگر این دستفروشان مبادلات ارزی و سکه و وضعیت اقتصادی را دچار بحران کردند در چای دبش و سایر مفاسد اقتصادی نقش داشتند؟ آنان تنها با بساطی کوچک، زندگی می‌گذرانند که قرار است صرفا بعد از فوتش قبر رایگان به استثناء هزینه خدمات در اختیارش قرار گیرد. سهم‌شان از این دنیا، چرخ میوه‌ای ساده یا چند جفت جوراب است. با همین سهم کوچک، دختر عروس می‌کنند، پسر داماد می‌کنند و سرپناهی حقیر اما آبرومند را نگاه می‌دارند. ادعای برخی از مسئولان درباره «شغل کاذب» بودن دستفروشی و «زشت کردن چهره شهر» شعاری بیش نیست. زشتی واقعی آنجاست که در برابر چشمان مردم، مأموری بی‌رحمانه بساط یک زن یا پیرمرد را بر هم می‌زند. زشتی واقعی آنجاست که مدیری پشت میز، به جای تدبیر و ساماندهی و شناسنامه دار کردن آنان دستور برخورد صادر می‌کند.
این فعال کارگری گفت: اگر سازمان دهیاری‌ها و شهرداری ها صادق هستند، بگویند برای ساماندهی دستفروشان چه کرده‌اند؟ آیا مکان مشخصی داده‌اند که این قشر نپذیرفته باشد؟ آیا بازارچه‌ای امن و سامان‌یافته ساخته‌اند که دستفروشان مخالفت کرده باشند؟ یا آنکه آسان‌ترین راه را انتخاب کرده‌اند: خشونت، جمع‌آوری و تحقیر.
وی تاکید کرد: اکنون زمان آن است که کانون‌های عالی کارگری و صنفی با صراحت و جدیت وارد میدان شوند و با مکاتبه رسمی از مراجع ذی‌صلاح بخواهند: هرگونه برخورد خشن با دستفروشان محکوم و متوقف شود. مأمورانی که ابتدایی‌ترین اصل انسانی یعنی کنترل خشم را رعایت نمی‌کنند، پاسخگو شوند ودوره های ضمن خدمت را بگذرانند. شهرداری‌ها ملزم به ایجاد بازارچه‌ها و سازوکارهای حمایتی واقعی برای دستفروشان شوند. جامعه‌ای که در آن کارگران و دستفروشان تحقیر شوند، هرگز روی آرامش و اعتماد نخواهد دید. شهر نه با بتن و تابلو و برج، بلکه با احترام به کرامت انسان‌ها زیبا می‌شود.
سهرابی همچنین در پایان افزود: از قوه قضائیه فارغ از اسباب موردی در اینگونه پرونده ها برخورد قضائیه می کنند و فضای جامعه را از التهاب خارج می کنند خواستار فرهنگ سازی و تحقق بند ۵ اصل ۱۵۶ در خصوص پیشگیری از جرم توسط ذینفعان خواستاریم.
