به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای پرویز خسروشاهی با حضور در برنامه «صف اول شبکه خبر، برنامه‌ها و اقدامات بیمه مرکزی را تشریح کرد و به پرسش ها در این باره پاسخ داد. متن کامل این برنامه به شرح زیر است:

سوال: مسئولین ارشد کشورمان که خدمت شان هستیم در این برنامه تلاش می‌کنیم در برنامه‌های کلان سیاستگذاری‌هایی که در حوزه مسئولیت شان دارند بعنوان مقدمه بحث استفاده کنیم از طرف دیگر من دیدم وزیر جدید اقتصادمان ۵ تا محور را اصلاح ساختار سرمایه گذاری در صندوق‌های بیمه‌ای و بازنشستگی، دیجیتال سازی کامل خدمات و اطلاعات بیمه‌ای، توسعه نظام جامع نظارت مالی و عملکردی، ای و افزایش ضریب نفوذ بیمه و ارتقای فرهنگ بیمه‌ای و بهبود حکمرانی بیمه مرکزی را از جمله برنامه‌های خودشان اعلام کردند که تقریبا سه حوزه آن به حوزه مسئولیت شما می‌خورد این را بگذاریم در کنار تکالیف برنامه هفتم که البته وقتی مرور می‌کنیم بسیاری از تکالیف برنامه هفتم در حوزه صنعت بیمه همین الان هم دارد اجرایی می‌شود. با توجه به این سند بالادستی و محور‌هایی که وزیر محترم اقتصاد در دستور کارشان دارند بفرمایید که مهم‌ترین محور‌های بیمه مرکزی در حال حاضر در سال ۱۴۰۴ در دولت چهاردهم چه مواردی است؟

خسروشاهی: بیمه مرکزی در سه محور فعالیت می‌کند، بر اساس شرح وظایف قانونی که دارد، یکی نظارت بر فعالیت بیمه گری است که در واقع آن چیزی که مهم است در این حوزه حفاظت از منافع بیمه شدگان است محور نظارت این است موضوع دومی که در شرح وظایف آن است تامین و توسعه امر بیمه در کشور است و موضوع سوم اتکایی اجباری است که به نوعی لنگر اطمینانی است برای شرکت‌های بیمه که شرکت‌های بیمه را بیمه می‌کند شرکت‌های بیمه مردم را بیمه می‌کنند خودرویشان را، درمان شان را و آتش سوزی شان را و شرکت‌های اتکایی هم خود شرکت‌های بیمه‌ای را بیمه می‌کنند که به نوعی بیمه گری مضاعف است.

سوال: در واقع از نظر توانگری و سرمایه؟ این را بیشتر توضیح بدهید

خسروشاهی: شرکت‌های بیمه فرض کنیم که صد هزار نفر به ایشان بیمه شخص ثالث فروخته، اتکایی می‌آید بخشی از آن ریسک را مجددا پوشش می‌دهد که فرض کنید یک میلیون تومان، یک میلیارد تومان، ده میلیارد تومان خسارت می‌دهد مثلا ده درصدش را شرکت بیمه اتکایی می‌دهد ۹۰ درصد را خود شرکت بیمه اصلی می‌دهد ۱۰ درصد را اتکایی می‌دهد به نوعی اتکایی یعنی شرکت بیمه مستقیم اتکا می‌کند به شرکت دیگری که همه خسارت بر دوش او نیفتد و در واقع توزیع شود.

سوال: و آن وقت شرکت‌های اتکایی و اجباری این‌ها دولتی محسوب می‌شوند یا این‌ها هم خصوصی می‌توانند محسوب بشوند و این که منابع شان از کجا تامین می‌شود؟

خسروشاهی: اتکایی ما در ایران از سال ۱۳۱۴ که بیمه ایران تاسیس شد، همان زمان بخشی از حق بیمه‌هایی که شرکت‌های بیمه می‌فروشند اتکایی باید می‌شدند پیش بیمه ایران، یعنی بیمه‌های غیرزندگی ۲۵ درصد، بیمه‌های زندگی ۵۰ درصد یعنی بیمه‌های غیرزندگی ۲۵ درصد حق بیمه را می‌دادند به بیمه ایران، خسارت هم که پیش می‌آمد ۲۵ درصد خسارت را بیمه ایران می‌داد به عنوان اتکایی، از سال ۱۳۵۰ دیگر این منتقل شد به بیمه مرکزی با تاسیس بیمه مرکزی از آن زمان هم اسمش را می‌گویند بیمه اتکایی اجباری، یعنی هر شرکت بیمه‌ای که بیمه نامه می‌فروشد بیمه غیر زندگی باشد ۲۵ درصد حق بیمه را باید بدهد به بیمه مرکزی، ۵۰ درصد هم در بیمه‌های عمر باید بدهد بیمه مرکزی، هر چند طی برنامه‌های پنجم و ششم بخاطر این که در دنیا هم دیگر بیمه اتکایی اجباری خیلی کاهش پیدا کرده در ایران هم این نسبت‌ها کاهش پیدا کرد و آن ۲۵ درصد الان شده ۵ درصد، ۵۰ درصد شده الان ۱۰ درصد، یعنی به شدت کاهش پیدا کرده ولی همچنان در ۵ و ۱۰ وجود دارد.

سوال: آن شرکت در قبال این پرداخت بیمه مرکزی چه امتیاز‌هایی دریافت می‌کند؟

خسروشاهی: همان ۵ درصد خسارت را، ۱۰ درصد خسارت را در بیمه‌های زندگی، منتها طی زمان شرکت‌های بیمه اتکایی دیگر هم در داخل تاسیس شدند یعنی فقط دیگر بیمه مرکزی نیست، ما الان فکر می‌کنم ۵ تا شرکت بیمه اتکایی داریم در سطح کشور فعالیت می‌کنند، اما نکته کلیدی که وجود دارد، چون بحث اتکایی را مطرح کردید و به نوعی چالش صنعت بیمه ما است، این است که اتکایی یک صنعت بین المللی است یعنی باید توزیع بشود در دنیا که هر کسی بخشی از این ریسک را داشته باشد که وقتی اتفاق افتاد زلزله مثلا خدایی نکرده اتفاق افتاد طوفان اتفاق افتاد یعنی حوادث فاجعه آمیز پیش آمد همه بتوانند با هم انجام بدهند این را، چون اگر در یک جا جمع شود آن شرکت طبیعتا ورشکست می‌شود، ما چالشی که داشتیم در طی ۱۵ سال اخیر، بحث مشکل بحث تحریم‌ها بوده که به ما اتکایی در دنیا نمی‌فروشند هر چند که صنعت بیمه خودمان با یک ابتکاراتی که به خرج داد تا حد زیادی با کمک دولت و منابعی که در اختیار صنعت بیمه قرار داد تا حد زیادی توانست این را پوشش بدهد ولی این چالش همیشه در صنعت بیمه ما وجود داشته است.

سوال: شما فرمودید در دنیا بیمه اتکایی اجباری دارد کاهش پیدا می‌کند، اما ما ظرفیت‌های جدیدی، چون مانع، تحریم‌ها بود.

خسروشاهی: به همین دلیل توانستیم ۵۰ را بکنیم ۱۰، ۲۵ را بکنیم ۵

سوال: می‌خواهم بدانم ظرفیت‌های جدید چطور؟ ما بخاطر تحریم مشکل داشتیم، الان ظرفیت‌هایی مثل اوراسیا و بریکس و این‌ها می‌تواند کمک کند در این حوزه؟

خسروشاهی: طی زمان که از زمان ۹۰ شروع کردیم آمدیم به این طرف، طبیعتا صنعت بیمه یک راهکار‌هایی را برای این موضوع پیدا کرده هم از ظرفیت‌های داخلی استفاده کرده، هم از کشور‌هایی که امکان این که با ایشان بتوانیم ریسک توزیع کنیم آن کار انجام می‌گیرد حتی ما یک تعاملی داریم با یکی از کشور‌ها که بحث رتبه بندی که وجود دارد مثلا ایران از ۱۹۸۰ شرکت‌های رتبه بندی بین المللی به ما رتبه نمی‌دهند، در نتیجه شرکت‌های بیمه ما نمی‌توانند کار بکنند خارج، بدون رتبه، ولی الان داریم یک مذاکره‌ای وجود دارد که ان شاالله چند ماه آینده به نتیجه می‌رسد آن رتبه بندی که ما در داخل خودمان می‌کنیم، آن هم آنها ملاک قرار بدهند بر اساس آن اصلا با ما کار کنند.

سوال: و این فرصت را برای توسعه صنعت بیمه فراهم کنند

خسروشاهی: این یک کار خیلی مشخصی است که ما انجام دادیم در کنار توزیع ریسکی که هم ما می‌گیریم هم واگذار می‌کنیم

سوال: خبر بسیار خوبی است امیدواریم که عملیاتی شود. مشخصا در سه محور را فرمودید بعنوان سه وظیفه، نکته‌ای می‌خواهید در خصوص این سه تا محور بفرمایید؟ 

خسروشاهی: عرض کردم آن سومین محوری که عرض کردم کار ما اتکایی است که ما انجام می‌دهیم، ولی در دنیای امروز نهاد‌های ناظر بیمه تلاش شان را متمرکز کردند به روی نظارت، چون تحلیل این است که اگر نظارت را ما درست انجام بدهیم ما به تامین و توسعه هم می‌رسیم بحث اتکایی ما هم می‌تواند پیش برود همانطور که در دنیا اتکایی اجباری کاهش پیدا کرده بخصوص که اتکایی اجباری را از نهاد ناظر جدا کردند بردند دادند به شرکت‌های بیمه اتکایی ملی مثلا یعنی شرکت ملی تاسیس کردند و اتکایی را او انجام می‌دهد دیگر هم نهاد ناظر و هم اتکایی نیست، منتها اقتصاد ما و صنعت بیمه ما شرایطی دارد خیلی از کارشناسان معتقدند که ما فعلا آن کار را بکنیم ممکن است صنعت بیمه دچار چالش شود ما باید تدریجی این کار را بکنیم همین طور که از ۵۰ و ۲۵ رسیدیم به ۵ و ۱۰ تدریجا باید باز برویم جلو، ما مثلا الان برنامه‌ای را دنبال می‌کنیم که ۵ و ۱۰ یکسان نباشد ممکن است بیمه شخص ثالث ما مثلا بگوییم بیمه اتکایی اجباری نمی‌خواهد، چون بیمه‌های خرد است ولی در هواپیما می‌خواهد در کشتی می‌خواهد در آتش سوزی می‌خواهد در زلزله می‌خواهد این برنامه را هم داریم دنبال می‌کنیم تا تمرکزمان را روی نظارت بگذاریم نظارت هم دو تا رکن در دنیای امروز دنبال می‌کنند که هر دو تا را ما درست انجام بدهیم این ۵ محوری که در شعار‌های وزیر محترم اقتصاد هم بود می‌تواند در صنعت بیمه، تا حد زیادی محقق شود.

سوال: و این دو محور اصلی در حوزه نظارت؟

خسروشاهی: یک محور این است که بیمه مثل یک محصول مثلا یک لیوان نیست که شما الان هزینه اش را پرداخت می‌کنی لیوان را بگیری و بروی، شما وقتی حق بیمه می‌دهی خسارت ممکن است یک هفته دیگر اتفاق بیفتد یک ماه دیگر اتفاق بیفتد شش ماه دیگر اتفاق بیفتد یا اتفاق نیفتد ولی شما حق بیمه را اول کار به شرکت بیمه می‌دهید این شرکت بیمه این حق بیمه را چه کار می کند؟ باید سرمایه گذاری کند، اگر روی این کار نظارت نشود ممکن است شرکت بیمه اگر آن شش ماه یا یکسال رسید نتواند خسارت دهد، می‌گویند کنترل این منابعی که تحت عنوان حق بیمه می‌گیرد، تا می‌رسیم به بیمه نامه تمام می‌شود اصطلاحا ما به آن توانگری می‌گوییم، یعنی شما این حق بیمه باید درست محاسبه بشود، یعنی آن ریسکی که پوشش دادید حق بیمه باید متناسب با آن باشد یک کاغذی دست مردم ندهیم که هیچ پشتوانه‌ای نداشته باشد یکی از پشتوانه هایش نظارت است این را باید سرمایه گذاری کند، باید دقت کنیم سرمایه گذاری نقدشوندگی باشد در سرمایه گذاری پول نسوزد، این‌ها همه یک بحث‌های توانگری، آن وقت در دلش سرمایه گذاری ما هست، چون این را می‌آورد تجهیز منابع می‌کند سرمایه گذاری می‌کند در اقتصاد، سپرده می‌گذارد، اوراق می‌خرد، سهام می‌خرد، ممکن است در پروژه‌ها سرمایه گذاری کند.

سوال: و این جا تکلیف و برنامه مشخص دارد؟

خسروشاهی: بله. آیین نامه دارد، چطور این منابع را توزیع کنند که یک دفعه نروند یک جای مشخصی سرمایه گذاری کنند یک دفعه پول از بین بروند این مدیریت ریسک خاص خودش را دارد.

سوال: و شما روی شرکت‌های بیمه در این حوزه نظارت می‌کنید.

خسروشاهی: دقیقا بله، محور دوم در کنار توانگری که پیچیدگی‌های خودش را دارد، بحث این است که این شرکت بیمه با مردمی که حق بیمه نامه خریدند در بازار می‌گویند چطور رفتار می‌کند؟ یعنی خسارت شان را درست حساب می‌کند، به موقع می‌دهد، کافی می‌دهد این را هم یک نهاد ناظر نظارت می‌کند که شرکت بیمه و خسارت پرداخت می‌کند این را درست انجام بدهد یعنی آن چیزی که در بیمه نامه قرارداد بسته شده، چون بیمه نامه‌ها معمولا پیچیده است مردم عادی خیلی ممکن است از آن سر در نیاورند در نتیجه یک نهاد تخصصی به نام نهاد ناظر می‌گذارند که مراقب باشد که شرکت‌های بیمه حقوق مردم را مطابق بیمه نامه رعایت کنند و کمتر ...

سوال: بر اساس آن آیین نامه‌ها و اصول راهبری اش می‌کنند.

خسروشاهی: بله. آیین نامه‌هایی داریم که درست محاسبه بشود، بخصوص بیمه نامه آن چیزی که قرارداد بسته شده عینا اجرا شود، چون موارد زیادی دارد که برای مردم عادی خیلی شاید قابل تعبیر و تفسیر نباشد و آن بیمه گر بتواند به راحتی با تفسیر خودش خسارت کم بدهد اصلا، دیر بدهد.

سوال: الان که این سه تا محور را فرمودید، چون قبل از برنامه مطالعه می‌کردم برنامه‌ها، اظهارات حضرتعالی و اقداماتی که انجام دادید دیدم دقیقا متناسب با همان اخباری است که ما از شما دریافت کردیم. البته حوزه نظارت تان یک مقدار گویا برخی از شرکت‌های بیمه را ناراحت کرده، گلایه‌هایی دارند که، چون گویا شما در این نظارت تان دارید امتیاز‌هایی را می‌دهید به مدیران شرکت‌ها و این‌ها دغدغه‌هایی دارند گله‌هایی دارند که این بحث نظارت بیمه مرکزی باعث آسیب به ما شد و از این جور مسائل، داستان چیست؟

خسروشاهی: من وقتی که کارم را شروع کردم یک برنامه روشنی را ارائه دادم که گفتم هدف ما در بیمه مرکزی این است که رضایت مردم به صنعت بیمه و بیمه مرکزی افزایش پیدا کند ما همین را دنبال می‌کنیم هر کاری که می‌کنیم باید این را محقق کنیم. چیزی هم که این موضوع را محقق می‌کند همان دو تا کاری است که عرض کردم توانگری را کنترل کنیم یعنی به مفهوم خیلی عامیانه این است که یک کاری کنیم این شرکت وقتی که خسارت اتفاق افتاد پول پرداخت آن را داشته باشد.

سوال: مثل کفایت سرمایه بانک‌ها

خسروشاهی: بله، نگوید که من پول ندارم و نقدینگی‌ام کم است، یک جوری این را مدیریت کنیم که این توان ایفای تعهدات را سر موقع داشته باشد، نکته دوم این است که داشته باشد خیلی خوب بالاخره سود است و بنگاه است و این‌ها، می‌گوید هر قدر این پول در حسابم باشد و سود ببرم بهتر از این است بدهم به کسی که خسارت دیده، این را هم ما کنترل کنیم که علیرغم منافع خودش خسارت مردم را بدهد

سوال: این به نفع شان است، چون اعتماد مردم را تقویت می‌کند

خسروشاهی: بله. به نفع شان است ولی ممکن است بنگاه به کوتاه مدت نگاه کند ما، چون این هدف را دنبال می‌کنیم طبیعتا در یک صنعت بیمه که با ۴۱ تا ۴۲ شرکت کار می‌کند ۲۵ هزار نفر نیرو در آن زحمت می‌کشند ۲۵۰ هزار نفر در شبکه فروش آن کار می‌کنند ممکن است ۵ نفر هم باشد که آن اصولی که ما گفتیم را رعایت نکند ما برای کسانی که این اصول را رعایت نمی‌کنند می‌گوییم ما با کسی بلافاصله برخورد نمی‌کنیم یک ساز و کاری گذاشتیم در بیمه مرکزی می‌گوییم که آیین نامه هم به ما اجازه داده می‌گوید هر کسی این مقررات را رعایت نکرد شما می‌توانید به ایشان تذکر بدهید اخطار بدهید اگر رعایت نکرد سلب صلاحیتش کنید او آن مسئولیت را ترک کند طبق این اختیار ما می‌گوییم ما همین طور کیفی به کسی نمی‌آییم تذکر و اخطار بدهیم مرحله به مرحله می‌گوییم اولین بار که یک تخلفی کرده یک کمیته‌ای از افراد مختلف هستند و دو نفر از بیرون از سندیکای بیمه گران در آن عضو هستند پرونده اش را بررسی می‌کنند اگر موافقت کردند یک تذکری به او می‌دهد تذکر می‌تواند منفی دو باشد منفی ۵ باشد یک نمره هم دارد همین طور این ادامه پیدا کند تخلف اصلاح نکند، نمرات دیگری هم به او می‌دهند تذکر، اخطار بالاتر می‌رود اخطار نوع دوم، اگر این نمره منفی به سطح بالای منفی ۳۰ رسید دیگر بحث سلب صلاحیت این فرد مورد بررسی قرار می‌گیرد در هیئت عامل بیمه مرکزی اگر آنجا موافقت کردند طبق آیین نامه‌هایی که آنجا مصوب ما نیست یک شورای عالی بیمه داریم آنجا مقررات را مصوب می‌کنند اگر نمره منفی او بالا شد آن مسئولیت را باید ترک کند کاری که ما کردیم در یک سال اخیر که فرمودید بعضا گله‌هایی مطرح شده این است که حدود ۶ نفر از مدیران کلیدی که ما داریم از بین شاید ۵۰۰ نفر، آنها به مرحله عدم تایید صلاحیت رسیدند بخاطر اصرار بر بعضی تخلفاتی که وجود داشته.

سوال: یعنی با این قانون و آیین نامه را می‌دانستند و تذکر گرفتند باز اصرار داشتند بر تخلف

خسروشاهی: یک و نیم سال ما فرآیند را طی کردیم طرف یک مورد بوده جلسات مختلف آمده اصلاح نشده، دوباره جلسه بعدی.

سوال: بیشتر چه تخلفاتی داشتند؟

خسروشاهی: عمده‌ترین تخلفاتی که ما بر اساس همان هدفی که رضایت مردم و پرداخت خسارت بوده عمده‌ترین تخلفی که بوده عدم پرداخت خسارت به مردم بوده دلیل این تذکرات ما.

سوال: عدم پرداخت یا پرداخت مناسب؟

خسروشاهی: دیر دادن بیشتر کافی ندادن، ولی عمدتا دیر دادن است، افراد زیادی ما در شهرستان‌ها می‌رویم بازدید شکایت می‌کنند این خسارت من مانده، مراکز درمانی شکایت می‌کنند خیلی زیاد گسترده، شکایت‌های زیادی وقتی وجود دارد یعنی این هدف ما که گفتیم خسارت توانگری، این‌ها را رعایت نمی‌کنند یا باید اصلاح کند وضعیت خودش را، یا باید کسان دیگری بیایند اصلاح کنند ما به عنوان نهاد ناظر نمی‌توانیم کار دیگری نمی‌توانیم بکنیم یا باید اصلاح شود آن سیستم، چون هدف ما تحقق آن منافع بیمه گزار است بر اساس قرارداد، وقتی من رفتم قول دادم که شما یک اتفاقی برایتان افتاد این حق بیمه را بده من خسارت تو را می‌دهم و الان نمی‌دهم در واقع نقض تعهد است یک بار دو بار سه بار اگر حل نشد ما چاره‌ای نداریم جز این که برسیم به این نقطه اخطار نهایی

سوال: الان ۶ تا مدیر داریم که به مرحله سلب صلاحیت رسیدند

خسروشاهی: بله. ۶ نفر این اتفاق برایشان در یک سال گذشته افتاده

سوال: و اتفاق افتاده و سلب صلاحیت شدند؟

خسروشاهی: بله

سوال: این درست است خبر تلخی است، اما برای صنعت بیمه خبر مثبتی است، چون هم توجه و اعتماد مردم را بیشتر می‌کند به صنعت بیمه و هم شرایط را در نهایت در بلند مدت به نفع این صنعت می‌کند

خسروشاهی: ما هم دوست نداریم این طور باشد ولی چاره‌ای هم نیست عرض کردم ۴۲ تا شرکت، ۲۵ هزار نفر کارمند شرکت، ۲۵۰ هزار نفر شبکه فروش طبیعتا چیز غیرعادی هم نیست که این اتفاقات بیفتد.

سوال: از نگاه مردم هم که بسیار مثبت است، چون مردم می‌دانند که یک نظارت بدون تعارفی با مدیران وجود دارد

خسروشاهی: یک مورد هم اضافه کنم فقط این نبوده، ما بعضی شرکت‌های بیمه داریم که تاسیس می‌شوند، و فعالیت بیمه‌ای نمی‌کنند، ما مثلا داشتیم تاسیس شده اساسنامه اش این بوده که بیمه گری کند، یکسری بحث‌هایی که مطرح شده در شورای عالی بیمه که ما می‌خواهیم نوآوری کنیم و این بحث‌ها، مواردی بوده که ما دیدیم این اتفاق نیفتاده تعلیق شان کردیم و باز آمدند صحبت کردند مذاکره کردیم برنامه دادند، دوباره رفع تعلیق شدند و فعالیت کردند، تا یک نکته مهم این است که ما نشان بدهیم بیمه مرکزی که ما در حوزه نظارت جدی هستیم، هم در امور داخلی شان ...

سوال: بحث نظارت واقعا در این یک سال اخیر جدی شدن نظارت را می‌شود از واکنش‌ها و این‌ها به دست آورد

خسروشاهی: ما در امور داخلی شرکت‌های بیمه دخالت نمی‌کنیم، شما خودتان داخل تان فعالیت تان را انجام بدهید آزاد هستید.

سوال: بر اساس قوانین و آیین نامه‌ها فعالیت کنید

خسروشاهی: ولی خسارت را باید بدهید

سوال: در برنامه هفتم مثلا تکالیفی بود برای پوشش مسئولیت شرکت‌های فناور و دانش بنیان، بحث بیمه کشاورزی فناورانه، مواردی از این دست بود که من بخاطر این که زمان را مدیریت کنیم در کل در حوزه برنامه هفتم و بحث بیمه‌های جدید در حوزه فناوری که یک مقداری ریسک بیشتری دارد و در همکاری با وزارت جهاد، معاونت علمی و این‌ها چه اقداماتی انجام شده، البته می‌دانیم که این اقدامات قبلا هم انجام می‌شده، اما دیگر در برنامه هفتم یک تکلیف است.

خسروشاهی: در مورد این مواردی که فرمودید همکاران ما جلسات متعددی با وزارتخانه‌های ذیربط دارند منتها اکثر این محصولاتی که در مقررات نوشته شده در قانون برنامه هفتم هم هست، این‌ها یا به طور مشخص همان محصول یا در قالب دیگری آن محصولات در بیمه ارائه می شود منتها مشکل این است که آنهایی که می‌خواهند این بیمه نامه را خریداری کنند، همچنین تقاضایی از شرکت‌های بیمه ندارند، بیشتر مثلا همچنین محصولاتی را به عنوان یک محصول دولتی تصور می‌کنند که یک نهاد دولتی بیاید به ما یک پول ارزانی بدهد تا مشکل ما حل شود در حالی که شرکت بیمه یک بنگاه اقتصادی است اگر آن بیمه نامه به تعداد قابل توجهی خریداری نشود مجبور است حق بیمه بالای بگیرد.

سوال: من این طور بگویم که بهتر درک شود ما الان در بسیاری از کشور‌ها دارند می‌روند روی محصولات جدید بیمه‌ای حتی کار به جایی رسیده که دارند در حوزه رمزارز‌ها هم دارند بیمه می‌کنند، سوال این است که چرا الان مثلا بیمه مرکزی ما و شرکت‌های بیمه‌ای که ذیل آنها فعالیت می‌کنند نرفتند سراغ این محصولات جدید بیمه‌ای؟ آیا این در ارتباط با آن جامعه هدف هر کشور است؟

خسروشاهی: بیمه برای این که عرضه شود، باید توجیه اقتصادی داشته باشد یعنی آن محصول را به تعداد قابل توجیه اقتصادی حاضر باشند بخرند، شما فرض کنید آن رمز ارز را فرمودید در کشوری ممکن است معاملات رمز ارز آنقدر بالا است که اگر شرکت بیمه ورود کند به پوشش ریسک این، این توجیه داشته باشد مثلا فرض کنید که یک میلیارد دلار مثلا معادل آن رمز ارز مبادله می‌شود، یک درصد در آن ممکن است ریسکی باشد با یک حق بیمه یک درصدی آن می‌تواند پوشش دهد ولی یک جایی مثلا شما می‌آیید ده میلیون دلار رمز ارز معامله می‌شود اصلا آن توجیه اقتصادی ندارد شما بخواهید پوشش بدهید ممکن است کل آن ۱۰ میلیون دلار را باید حق بیمه بگیرید در نتیجه توجیه اقتصادی، چون پیدا نمی‌کند هیچ شرکت بیمه‌ای حاضر نیست وارد این ریسک شود، از این طرف هم حق بیمه زیاد بگیرد هیچ کسی حاضر نیست آن را بخرد در نتیجه چنین محصولی فروخته نمی‌شود ولی از کنار ما نگاه کنیم فکر می‌کنیم شرکت بیمه این را عرضه نمی‌دهد در حالی که ...

سوال: مثلا ما هنوز اینقدر پیشرفت نکردیم که برویم در این حوزه‌های بیمه‌ای در صورتی که بازار آن در کشور ما وجود ندارد

خسروشاهی: یعنی عرضه ما در ایران به جرات می‌شود گفت که اکثر قریب به اتفاق محصولات بیمه‌ای در دنیا عرضه می‌شود را می‌توانیم ارائه دهیم، اگر نیست بخاطر این که تقاضا وجود ندارد حتی همین محصولاتی که در این برنامه گفته شده تقاضا وجود ندارد تقاضا هم وجود دارد با یک حق بیمه نازل می‌خواهند ولی در شرکت بیمه توجیه اقتصادی ندارد ولی در کشور ما همه سر و دست می‌شکنند شرکت‌های بیمه برای فروش بیمه شخص ثالث، چون ۳۰ میلیون مشتری دارد.

سوال: یک نکته‌ای این جا هست الان مثلا شرکت‌های بیمه‌ای یا حتی یک نمایندگی بیمه را وقتی نگاه می‌کنیم وقتی پرتفویش را چک می‌کنید می‌بینید که یک عدم توازنی در آن وجود دارد، مثلا آمده کلا بیمه شخص ثالث فروخته بیمه مثلا بگوییم زندگی، کشاورزی، مسئولیت و این‌ها را نفروخته یا خیلی درصد کمی، الان بیمه مرکزی برای این که بتواند این پرتفو را یک توازن و تعادلی در آن ایجاد کند چه برنامه‌ای دارد و چه اقدامی انجام داده است؟

خسروشاهی: این کار وظیفه شرکت بیمه ای است مگر این که ما ببینیم این عدم توازن روی توانگری اش تاثیر منفی می‌گذارد ما ولی این تمرکز در یک رشته فی نفسه روی توانگری تاثیر منفی نمی‌گذارد مگر این که یک شرکت بیمه در رشته‌ای تمرکز کند که زیان ده است، بعد می‌گوییم آن زیان می‌کند شما بقیه اش را از کجا می‌آورید؟ منتها یک نکته دیگرهم وجود دارد وقتی از کنار نگاه می‌کنیم شاید برداشت درستی نباشد شرکت‌های بیمه در ایران آن رشته‌ای که می‌فرمایید بیشتر درمان است و ثالث، این‌ها را شرکت‌های بیمه بعنوان ویترین به آن نگاه می‌کنند، می‌گوید من بیمه شخص ثالث می‌فروشم و در کنار آن رشته‌های دیگر هم می‌فروشم.

سوال: پس سود آن در رشته‌های دیگر است

خسروشاهی: از سود این در واقع آن زیان ثالث را جبران می‌کنند شما ملاحظه کنید الان در صنعت بیمه دعوا سر تخفیف دادن یا ندادن بیمه شخص ثالث است.

ادامه دارد.