عصر ایران/ سواد زندگی؛ مریم طرزی- ورود به دانشگاه، فصلی نو در زندگی هر دانشجوست؛ پر از هیجان، یادگیری و تجربه‌های جدید. اما در کنار این شور و شوق، گاهی احساس غریب و ناآشنایی به نام “تنهایی” هم سر و کله‌اش پیدا می‌شود. دور شدن از آغوش گرم خانواده، دلتنگی برای دوستان قدیمی و تلاش برای یافتن جایگاه خود در محیطی جدید، همگی می‌توانند دست به دست هم دهند تا دانشجویان، گاهی احساس انزوا کنند.
آیا این حس فقط مخصوص شماست؟ اصلا! مطالعات نشان می‌دهند که بخش قابل توجهی از دانشجویان، چه در ایران و چه در سراسر جهان، با این چالش روبرو هستند.
اما خبر خوب این است که تنهایی، هرچند ناخوشایند، پایانی ندارد و با شناخت دلایل آن و به کارگیری راهکارهای عملی، می‌توان از این دوران به سلامت عبور کرد و حتی آن را به فرصتی برای رشد شخصی تبدیل نمود.
در این مقاله، به شما خواهیم گفت که چرا این احساس به سراغتان می‌آید و چگونه با هشت راهکار کاربردی، بر آن غلبه کنید و تجربه‌ای شیرین از دوران دانشجویی بسازید.
تنهایی در دانشجویان دانشگاه چقدر رایج است؟ عواملی مانند دوری از خانواده و سازگاری با محیط بر این احساس تأثیر می‌گذارند. ما پیشنهاد می‌کنیم که چگونه آن را درک و مدیریت کنید.
تنهایی در دانشگاه چالشی است که بسیاری از دانشجویان با آن مواجه هستند. در واقع، این گذار گاهی اوقات شامل ترک راحتی و آشنایی خانه و همچنین جدایی از دوستان است. این دوره مملو از تجربیات و مسئولیت‌های جدید است که گاهی اوقات بر سلامت عاطفی دانشجو تأثیر می‌گذارد.
فشار تحصیلی و خواسته‌های دانشگاه اغلب ایجاد ارتباطات اجتماعی جدید را دشوار می‌کند. در واقع، احساس تنهایی در دانشگاه مشکلی شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید.
مطالعه‌ای که نتیایج آن در مجله Inclusions آمده است، این واقعیت را گزارش می‌دهد. طبق این تحقیق، ۶۰.۴ درصد از دانشجویان دانشگاه مورد بررسی به طور منظم احساس تنهایی و ۲۶.۴ درصد با فراوانی بالا را نشان داده‌اند. بیایید در مورد این وضعیت بیشتر بدانیم.
تنهایی در دانشگاه و احساس انزوایی که برخی از دانشجویان تجربه می‌کنند می‌تواند ناشی از چندین جنبه باشد. در وهله اول، آنها به دلیل جابجایی که تغییر مرحله تحصیلی به همراه دارد، از خانواده و دوستان خود جدا می‌شوند و از شبکه حمایتی خود فاصله می‌گیرند. در نتیجه، آنها حداقل در ابتدا احساس تنهایی می‌کنند.
یکی دیگر از دلایل تنهایی، سختی پیدا کردن دوستان جدید است. در یک محیط جدید و ناآشنا، ایجاد ارتباطات اجتماعی قوی می‌تواند دشوار باشد.
دلایل دیگر استرس و بار تحصیلی است که ناشی از الزامات برنامه‌های تحصیلی است که زمان و انرژی زیادی را مصرف می‌کنند. این می‌تواند دانشجویان را منزوی کند، به خصوص اگر با دروس خود مشکل داشته باشند. علاوه بر این، برخی از دانشجویان دانشگاه حس تعلق و/یا اجتماعی بودن را پیدا نمی‌کنند.
به طور خلاصه، تنهایی ناشی از فقدان روابط اجتماعی معنادار، تغییرات زندگی و تفاوت‌های فردی است.
رسانه‌های اجتماعی نیز مسئولند. به عنوان مثال، مطالعه‌ای که در Información Psicológica منتشر شد، نشان داد که دانشجویان دانشگاهی که اعتیاد بیشتری به رسانه‌های اجتماعی دارند، تنهایی بیشتری را نشان می‌دهند.
اگرچه اکثر مردم مشتاق ارتباط اجتماعی و روابط معنادار هستند، برخی افراد از تنهایی لذت می‌برند و از گذراندن وقت به تنهایی رضایت پیدا می‌کنند. آنها از این لحظات برای تأمل، تجدید قوا، تمرکز بر فعالیت‌هایی که دوست دارند یا فقط از مصاحبت با خودشان لذت می‌برند. آنها همچنین روابط اجتماعی قوی دارند و ارتباطات معنادار را حفظ می‌کنند.
با این حال، تمایز قائل شدن بین لذت بردن از تنهایی و تجربه تنهایی ناخواسته و ناراحت‌کننده ضروری است. وقتی مثبت باشد، تنها بودن شامل یک انتخاب شخصی است و مبتنی بر رضایت فردی است. از سوی دیگر، تنهایی منفی به سلامت عاطفی فرد آسیب می‌رساند.
اگرچه مدیریت تنهایی در دانشگاه گاهی اوقات یک چالش است، اما راهکارهایی برای مقابله با آن به روش‌های سالم وجود دارد. اگر در این موقعیت هستید، در اینجا چند نکته وجود دارد.
"پذیرش اجتماعی، "دوست داشته شدن"، قدرت زیادی دارد زیرا احساس تنهایی را مهار می‌کند."
تصدیق کنید و بپذیرید که در حال تجربه تنهایی هستید. اعتبارسنجی احساساتتان به شما این امکان را می‌دهد که به طور مؤثرتری به آنها بپردازید.
به دنبال فرصت‌هایی برای صحبت یا ارتباط با افراد دیگر باشید. به عنوان مثال، با دوستی که مدتی است او را ندیده‌اید تماس بگیرید یا برای یکی از نزدیکانتان پیام بفرستید. حفظ ارتباط با افراد نزدیک، احساس تنهایی را کاهش می‌دهد.
به گروه‌ها، باشگاه‌ها یا فعالیت‌هایی که به آنها علاقه دارید بپیوندید. این به شما فرصتی می‌دهد تا با افرادی با علایق مشابه ملاقات کنید و روابط جدیدی بسازید.
رسانه‌های اجتماعی برای ارتباط با دیگران مفید هستند، اما استفاده صحیح و آگاهانه از آنها مهم است. زمانی را که آنلاین می‌گذرانید محدود کنید و بر تعاملات معنادار تمرکز کنید، نه تعاملاتی که باعث مقایسه می‌شوند یا سطحی هستند.
اگر تنهایی ادامه دارد یا بر سلامت شما تأثیر می‌گذارد، کمک حرفه‌ای را در نظر بگیرید. یک روانشناس می‌تواند ابزارها و استراتژی‌های خاصی را برای رسیدگی به احساسات و بهبود وضعیت عاطفی شما در اختیارتان قرار دهد.
زمانی را صرف انجام فعالیت‌هایی کنید که باعث می‌شوند احساس خوبی نسبت به خودتان داشته باشید. این می‌تواند شامل مطالعه، ورزش، انجام کارهای هنری، گوش دادن به موسیقی یا هر چیز دیگری باشد که به شما رضایت می‌دهد.
کمک به جامعه و کمک به دیگران، حس هدفمندی و ارتباط اجتماعی را به ارمغان می‌آورد. به دنبال فرصت‌های داوطلبانه باشید یا نسبت به دیگران مهربانی کنید.
بهداشت جسمی و روحی خود را در اولویت قرار دهید. یک رژیم غذایی سالم را حفظ کنید.
برنامه خواب منظم، رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم. برای مدیریت استرس و ارتقای سلامت روان خود، تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق را تمرین کنید.
اگرچه تنهایی اغلب با احساسات منفی مانند انزوا و غم همراه است، اما می‌تواند فرصت‌هایی را برای رشد شخصی و درون‌نگری نیز فراهم کند. چه در دانشگاه و چه در سایر حوزه‌های زندگی، وقتی تنها هستید، آزادی کشف علایق و ابراز وجود بدون محدودیت را دارید.
با این حال، اگر تنهایی به احساس مداوم انزوا و غم تبدیل شود، در درخواست کمک از دوستان، خانواده و/یا متخصصان سلامت روان تردید نکنید. مطالعه‌ای که در مجله کودکی و نوجوانی منتشر شده است، بر اهمیت نقاط قوت روانشناختی به عنوان ابزارهای کلیدی برای کاهش این احساس و اثرات منفی آن تأکید می‌کند.
در نهایت، به یاد داشته باشید که همه ما به ارتباطات انسانی معنادار و حمایت دیگران نیاز داریم. مدیریت تنهایی در دانشگاه فرآیندی است که برای هر فرد منحصر به فرد است و می‌تواند زمان‌بر باشد. اگر در این شرایط هستید، با خودتان مهربان باشید، صبور باشید و در صورت نیاز از دیگران کمک بگیرید.
کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@
