به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، سید جعفر تشکری هاشمی  گفت:مطالعات سال ۱۳۸۶ نیاز‌های حمل‌ونقل پایتخت تا سال ۱۴۰۴ را مشخص کرده و اعلام داشته بود که برای رسیدن به یک وضعیت استاندارد، چه میزان ناوگان باید تأمین شود. 

 

او گفت: بر اساس این مطالعات، ٧٥ درصد حمل‌ونقل تهران باید عمومی باشد؛ سهم مترو ۳۰ درصد، اتوبوس ٢٥ درصد و تاکسی ٢٠ درصد تعیین شد. با این حال، طی سال‌های گذشته به‌ویژه در هفت تا هشت سال اخیر، روند توسعه کند شده است.

 

تشکری هاشمی با اشاره به توسعه مترو در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ افزود: در آن دوره نزدیک به ۲۲۰ کیلومتر مترو ساخته شد، اما به دلیل کمبود منابع، تحریم‌ها، مسائل ارزی و یا اولویت کمتر داشتن این بخش، روند در دهه اخیر کند شد. ساخت هر کیلومتر مترو حدود ۵۰ میلیون دلار هزینه دارد و این رقم بسیار سنگین است.

 

وی درباره وضعیت اتوبوس‌ها گفت: در شورای پنجم، طی چهار سال حدود ۱۱۵ دستگاه اتوبوس خریداری شد. در دوره مدیریت فعلی نیز حدود ١٨٠٠ دستگاه اتوبوس خریداری شده، اما پاسخگوی نیاز‌ها نبوده است. خرید اتوبوس برخلاف مترو نه هزینه و نه زمان زیادی نیاز دارد، بلکه باور و اراده می‌خواهد. امیدواریم شهرداری و دولت این موضوع را جدی بگیرند.

 

او تأکید کرد: اعتقاد من این است که سبک مدیریت و باور‌ها مهم‌تر از تحریم‌هاست. اگر مدیریت به این نتیجه برسد که تأمین ناوگان حمل‌ونقل اولویت است، به‌راحتی می‌توان مشکلات را حل کرد. امروز خرید اتوبوس مانند خرید خودرو آسان است و تحویل آن شش ماه بیشتر طول نمی‌کشد.

 

تشکری هاشمی ادامه داد: همه می‌دانیم که در اتوبوسرانی فقر جدی وجود دارد، با وجود آنکه منابع مالی مورد نیاز بار‌ها بیش از درخواست شهرداری تهران تصویب شده است، اما نتیجه ایده آل حاصل نشده. نه مشکل منابع داشته‌ایم و نه کمبود اعتبارات؛ هرچند تلاش‌هایی صورت گرفته، اما رافع مشکلات تهران نبوده است.

 

رئیس کمیسون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران با بیان اینکه شهرداری تهران چند قرارداد با سازندگان داخلی بسته است گفت: شهرداری با دو سازنده داخلی قرارداد ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس داشت که باید خرداد سال گذشته تحویل می‌شد، اما تاکنون تنها ۸۳۰ دستگاه تحویل داده شده است.

 

وی درباره خرید‌های خارجی نیز توضیح داد: شهرداری خرید اتوبوس‌های برقی را در اولویت قرار داد، در حالی که این نوع اتوبوس‌ها دو تا سه برابر هزینه بیشتری دارند. می‌توانستیم ابتدا اتوبوس دیزلی را برای نیاز‌های اساسی وارد کنیم و سپس سراغ اتوبوس برقی برویم. برای رفع بحران، به ۱۱ هزار اتوبوس نیاز داریم. این در حالی است که اول مهر در پیش است و بحران‌های حمل‌ونقل با شروع مدارس تشدید خواهد شد.

 

تشکری هاشمی با اشاره به اعتبارات مصوب شده گفت: از سال ۱۴۰۰ تاکنون ٣٤/٥ هزار میلیارد تومان برای خرید اتوبوس و سه هزار میلیارد تومان برای بازسازی ناوگان اتوبوسی مصوب شده است. این اعداد و ارقام قابل توجه هستند، اما همچنان کافی نیست.

 

تشکری هاشمی با انتقاد از نگاه محدود به تهران گفت: نباید تهران را فقط در مناطق ۲۲گانه دید. شهر‌های اطراف مانند کرج، هشتگرد، اسلامشهر، شهریار، ملارد، ورامین، پاکدشت، پردیس  عملاً شهر‌های خوابگاهی تهران هستند که صبح‌ها جمعیت عظیمی را روانه تهران می‌کنند، اما هیچ برنامه‌ای برای مدیریت این جریان وجود ندارد.

 

تشکری هاشمی با اشاره به کاهش نقش دولت در این حوزه افزود: در گذشته دولت برای خرید ناوگان کمک بلاعوض به شهرداری‌ها می‌داد، اما اکنون این حمایت‌ها بسیار کمرنگ شده است. در دو دوره دولت سیزدهم تنها ۲۷۰ دستگاه اتوبوس به تهران داده شد، در حالی که قیمت اتوبوس چند ده برابر شده و نیاز بسیار بیشتر است.

 

وی ادامه داد: بودجه شهرداری تهران امسال ۲۳۰ هزار میلیارد تومان است. با این منابع می‌توان بخشی از مشکلات را حل کرد. یکی از میانبر‌های مهم در این مسیر، توسعه ناوگان اتوبوسرانی است. خودروسازان داخلی زمانی صادرکننده اتوبوس بودند، اما حالا اگر شهرداری‌ها خرید نکنند، تولید روی دستشان خواهد ماند. وقتی قیمت هر اتوبوس از ۱۰۰ میلیون تومان دهه ۸۰ به حدود ۱۵ میلیارد تومان رسیده، دولت باید حمایت جدی‌تری از شهرداری‌ها داشته باشند.

 

رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران همچنین گفت: مشکل ما بیشتر از جنس مدیریت است تا منابع. اکنون بخش بزرگی از جابه‌جایی‌ها توسط تاکسی‌های اینترنتی انجام می‌شود، زیرا فاصله زمانی حرکت اتوبوس‌ها گاهی به ۴۵ دقیقه می‌رسد. طبیعی است مردم حاضر باشند هزینه چندین برابر بدهند، اما سریع‌تر به مقصد برسند. حتی قشر ضعیف نیز ناچار است از تاکسی استفاده کند.