به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛  احتمالا  دیدن بازی های این روزهای تیم ملی فوتبال ایران برای عده زیادی تا اندازه ای رنج آور است تا آن اندازه که حتی یادآوری آن برد شیرین  و ثانیه آخری مقابل ژاپن در جام ملت های آسیا نیز نمی تواند تلخی این کیفیت بد بازی را از بین ببرد.

به نقل از جماران، قطعا نباید تیم ملی این روزها را کاملا سیاه دید اما برکسی پوشیده نیست که  کتمان ضعف نتیجه ای جز شکست ندارد حتی اگر به قول طارمی بگوییم باختن به معنای شکست نیست! قلعه نویی و کادرش به همراه بازیکنانش قابل احترام هستند چرا که بسیاری از آن ها سال هاست که در ترکیب تیم عملکرد  خوبی داشتند و  بارها و بارها توانستند  در مسابقات مهم  نتیجه را به سود ایران تغییر  دهند اما امروز  بازیکنان دیگر شبیه به گذشته نیستند

اگر قرار باشد همه چیز را به گردن سرمربی نیندازیم باید نقدی هم به بازیکنانی کنیم که تمام فکرشان  برتر انگاشتن خود از تمام نسل های  گذشته است و افتخارشان به جای  مدال و جام هایی؛ که البته کسب نشده چسباندن عنوان" نسل طلایی" به خودشان است. نسلی که نه در جام جهانی به دور بعد صعود کرد و نه در آسیا به توفیقی رسید چطور نسل طلایی است؟ بازیکنانی که حتی  وقتی به اینفانتینو هم که می رسند فقط و فقط پول می خواهند؛ همین!

اما نوبت به امیر قلعه نویی و دستیارانش می رسد؛ دستیارانی که   تمام تلاش خود را برای حمایت منطقی و غیرمنطقی از سیاست های فنی سرمربی انجام می دهند و به مانند شخص قلعه نویی اشتباهات را  نمی پذیرند.  شاید یکی از نمونه های بارز انتقادپذیر نبودن  کادرفنی مربوط به گل های خورده تیم ملی است.  توجیه عجیب  موقعیت های کم حریف روی دروازه را بسیاری بیشتر به صورت طنز به نقل از کادرفنی بیان می کنند! سوالی که قلعه نویی و دستیارانش باید پاسخ بدهند این است که چطور می شود از موقعیت نداشتن حریف به سیستم کاری خود افتخار کنید اما گل های خورده را نبینید؟!  آیا فکر نمی کنند اینکه یک رقیب نه چندان قدرتمند  از 3 توپی که روی دروازه می آورد 2 گل می زند یعنی یک جای کار می لنگد؟!

این فقط یک مورد از چند مورد مشکلات  تیم ملی است که کمتر از یک سال دیگر باید در جام جهانی شرکت کند. تیم ملی که سرمربی اش دائم از نبود بازی تدارکاتی خوب با تیم های بزرگ می گوید که نمی تواند مشکلات تیمش را متوجه شود اما در دیدار با تیم های نه چندان قدرتمند  تاجیکستان و افغانستان هم مشکلات نمایان می شود اما گویا کسی دوست ندارد آن را ببیند!

این راه که  کادرفنی و  بازیکنان در پیش گرفتند و  فقط و فقط به یک سری آمارهای پاورپوینتی استناد می کنند  هیچ درددی از تیم دوا نمی کند. 

کار وقتی برای تیم ملی بیخ پیدا کرد که بعد از کامبک خوردن از  تاجیکستان  فکر و ذکر کادرفنی و فدراسیون به بیانیه علیه داوری معطوف شد! ابتکاری بچه گانه که گویا از لیگ ایران به فراتر از مرزها نیز رسیده و به جای اینکه تیم به دنبال از بین بردن مشکلات خود باشد بیانیه داوری منتشر می کند!

خوب یا بد مخاطبان  فوتبال حتی همان هایی که فقط بازی های تیم ملی را دنبال می کنند و حتی برخی از آن ها نمی دانند که سرمربی چه کسی است می فهمند که تیم  شرایط فنی خوبی ندارد؛ می فهمند که  در فوتبال روز دنیا چه می گذرد و در تیم ملی چه می بینند. می فهمند که دانش فنی فقط آن نیست که  از اصطلاحات انگلیسی استفاده شود  و   حرف های پپ گواردیولا و سیتیزن ها تکرار شود بلکه همه چیز در زمین مشخص می شود.

257 251