عمادی شهریاری یا عمادی غزنوی، شاعر پارسی‌گوی و مدیحه‌سرای قرن ششم می باشد. برخی او را فرزند مختاری غزنوی دانسته‌اند.
نام اصلی و تاریخ تولد وی معلوم نیست. کسانی که به شرح زندگانی او پرداخته‌اند، اغلب از وی با عنوان عمادی یاد کرده‌اند. عوفی در لباب‌الباب او را عمادالدین خوانده و در شمار شاعران غزنه آورده است.
به نام ممدوح خود (فرامرز) و نیز به محل فرمانروایی وی (مازندران) اشاره کرده است، این عقیده اشتباه به نظر می‌رسد.
زادگاه او را، به اختلاف، برخی غزنه و برخی دیگر شهریار، از توابع ری ، ذکر کرده‌اند. عده‌ای نیز عمادی غزنوی را از عمادی شهریاری جدا دانسته و برآن‌اند که عمادی شهریاری از شعرای دورۀ سلجوقیان و از ستایشگران سلطان طغرل بوده و در شهریار زاده شده و آن دیگری شاعری است گمنام، اهل غزنه، که همدورۀ خاندان محمود غزنوی بوده است و دیوانش شناخته شده نیست.
خاکی و تو را مشک ختن دانستم
خاری و تو را سرو سمن دانستم
دردا، که من آنم که تو می‌دانستی
افسوس، تو آن نه که من دانستم
