در دنیایی که بسیاری موفقیت را در گرو امکانات و شرایط ایده‌آل می‌دانند، داستان حسین بصری، جوان روستایی از توابع بستان‌آباد، خط بطلانی بر تمام این تصورات کشید. او در سال 1396 با اراده‌ای پولادین و در اوج محرومیت، موفق به کسب رتبه 3 کشوری در کنکور سراسری رشته ریاضی شد تا نام خود را نه تنها به عنوان یک نخبه علمی، بلکه به عنوان یک اسوه امید و خودباوری در تاریخ این سرزمین ثبت کند.
حسین بصری از روستای "ترکمپور"، منطقه‌ای محروم که تا مدرسه 20 کیلومتر فاصله داشت، هر روز مسیر دشواری را برای تحصیل طی می‌کرد. او در ویدیویی که از زندگی‌اش منتشر شده، با صداقتی کم‌نظیر از شرایط خود می‌گوید: پدری که سال قبل از کنکور به رحمت خدا رفته بود و پدر و مادری که هر دو بی‌سواد بودند، هرگز نتوانستند مانعی برای رویاهای بزرگ او شوند. بلکه به گفته خودش، انگیزه‌ای مضاعف بودند.
او در بخشی از این ویدیو به نکته‌ای شگفت‌انگیز اشاره می‌کند که ذهن هر بیننده‌ای را به چالش می‌کشد: "من همین امکانات ضعیف را ترجیح می‌دهم. چون اگر یک کم امکانات بیشتر باشد، اصلاً درس نمی‌خوانم. مطمئنم!". این جمله نشان‌دهنده عمق خودشناسی و تمرکز بی‌نظیر او بر هدف بود؛ جایی که او از کمبودها، ابزاری برای ساختن تمرکز و دوری از حواشی ساخت.
هدف حسین فراتر از یک موفقیت شخصی بود. او می‌خواست با نتیجه درخشان خود، این باور غلط را که "روستایی‌ها نمی‌توانند" در هم بشکند. او می‌خواست به تمام جوانانی که در شرایط مشابه او زندگی می‌کنند، یک پیام واضح بدهد: "می‌خواهم یک جوابی بدهم... آقا شما هم می‌تونین!".
زمانی که از او پرسیده شد "اگر رتبه نیاوری چه می‌شود؟"، او با آرامشی که از ایمانی عمیق به تلاشش نشأت می‌گرفت، پاسخ داد: "خوب تلاشمو کردم دیگه!". این پاسخ، اوج بلوغ فکری جوانی را نشان می‌دهد که موفقیت را نه در نتیجه، که در پیمودن کامل و صادقانه مسیر می‌بیند.
در نهایت، حسین بصری با کسب رتبه 3 در منطقه سه کشور، به وعده‌ای که به خود داده بود عمل کرد و ثابت کرد که هیچ دیواری بلندتر از دیوار اراده انسان نیست. داستان او امروز به عنوان یکی از الهام‌بخش‌ترین روایت‌های موفقیت در ایران شناخته می‌شود و چراغ امیدی است برای هزاران استعدادی که در جای‌جای این سرزمین، منتظر فرصتی برای درخشیدن هستند.
منبع:ساعدنیوز
