صبحی آرام در نیویورک، جایی که آسمان آبی و شفاف است و زندگی عادی جریان دارد،  ناگهان، هواپیمایی غول‌پیکر به برج‌های دوقلو برخورد می‌کند و دنیا را برای همیشه تغییر می‌دهد. ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، روزی  بود که  سیاست جهانی برای همیشه دگرگون شد.

 

به گزارش فرارو، اما پشت این تراژدی، لایه‌هایی از رمز و راز پنهان مانده که حتی پس از ۲۴ سال، ذهن‌ها را به چالش می‌کشد. آیا همه چیز آن‌طور که روایت رسمی می‌گوید، بود؟ یا دست‌های پنهانی در کار بودند که هنوز آشکار نشده‌اند؟ در این مقاله  به کاوش در معماهای بی‌پاسخ ۱۱ سپتامبر می‌پردازیم.

 

 

صبح ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، چهار هواپیمای مسافربری توسط ۱۹ تروریست مرتبط با القاعده ربوده شد. دو هواپیما به برج‌های شمالی و جنوبی مرکز تجارت جهانی (WTC) برخورد کردند، یکی به پنتاگون اصابت کرد و چهارمی در پنسیلوانیا سقوط کرد. گزارش کمیسیون ۱۱ سپتامبر، که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، این رویداد را به عنوان حمله‌ای تروریستی از سوی اسامه بن‌لادن توصیف کرد.

 

اما خانواده‌های قربانیان، محققان و حتی برخی سیاستمداران، سوال‌هایی مطرح کرده‌اند که پاسخ رسمی به آن‌ها ناکافی به نظر می‌رسد. این سوال‌ها نه تنها تئوری‌های توطئه را دامن زده‌اند، بلکه به جنبش‌هایی مانند "جنبش حقیقت ۱۱ سپتامبر" منجر شده‌اند که هزاران مهندس، معمار و متخصص را گرد هم آورده تا روایت رسمی را زیر سوال ببرند.

 

حالا، در سال ۲۰۲۵، با شناسایی باقی‌مانده‌های جدید قربانیان و پیشنهاد تحقیقات تازه توسط سناتورهایی مانند ران جانسون، این معماها دوباره زنده شده‌اند.

 

 

برج‌های دوقلو، نمادهای غرورآمیز نیویورک، طوری طراحی شده بودند که در برابر برخورد هواپیما مقاومت کنند. مهندسان پیش‌بینی کرده بودند که حتی اگر بوئینگ ۷۰۷ به آن‌ها بزند، فرو نریزند. اما برج شمالی تنها ۱۰۲ دقیقه و برج جنوبی ۵۶ دقیقه پس از برخورد سقوط کردند. ساختمان ۷ مرکز تجارت جهانی (WTC 7) هم، بدون برخورد مستقیم هواپیما، در بعدازظهر همان روز فرو ریخت. چرا؟

 

روایت رسمی: موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) می‌گوید آتش ناشی از سوخت هواپیما، فولاد سازه را ضعیف کرد و منجر به فروپاشی شد. اما منتقدان، از جمله بیش از ۳۰۰۰ معمار و مهندس در گروه "معماران و مهندسان برای حقیقت ۱۱ سپتامبر"، این را نپذیرفته‌اند. آن‌ها به گزارش‌های شاهدان از انفجارهای متعدد قبل از سقوط اشاره می‌کنند – صداهایی شبیه بمب‌گذاری که آتش‌نشانان و نجات‌یافتگان توصیف کرده‌اند. همچنین، وجود فلز مذاب در آوار و کشف ذرات نانو-ترمیت (ماده‌ای انفجاری) در گرد و غبار، سوال‌برانگیز است. آیا این ساختمان‌ها با مواد منفجره از پیش کار گذاشته‌شده نابود شدند؟

 

در سال ۲۰۰۹، مطالعه‌ای در مجله Open Chemical Physics Journal ادعا کرد که ترمیت در نمونه‌های آوار یافت شده، اما NIST این را رد کرد و گفت ذرات قرمز/خاکستری یافت‌شده، بخشی از مواد ساختمانی بودند.

 

با این حال، شبیه‌سازی‌های کامپیوتری نشان می‌دهد که آتش به تنهایی نمی‌توانست چنین فروپاشی متقارنی شبیه به تخریب کنترل‌شده ساختمان‌ها ایجاد کند. خانواده‌های قربانیان، مانند باب مک‌ایلوین که کتاب "سوال‌های بی‌پاسخ ۱۱ سپتامبر" را نوشت، می‌پرسند: چرا کمیسیون ۱۱ سپتامبر این گزارش‌ها را نادیده گرفت؟

 

این معما، مانند سایه‌ای تاریک، هنوز بر آسمان نیویورک آویزان است و ذهن‌ها را به فکر وامی‌دارد: آیا کسی از داخل سیستم، این فاجعه را مهندسی کرد؟

 

 

پرواز ۷۷ آمریکایی ایرلاینز، بوئینگ ۷۵۷، ظاهراً به بخش غربی پنتاگون برخورد کرد و ۱۸۴ نفر را کشت. اما تصاویر اولیه نشان‌دهنده سوراخی کوچک (حدود ۱۸ متر) در دیوار بود – خیلی کوچک برای هواپیمایی با عرض بال‌های ۳۸ متری. کجا رفتند بال‌ها، موتورها و بدنه هواپیما؟

 

روایت رسمی: FBI و کمیسیون ۱۱ سپتامبر می‌گویند هواپیما با سرعت بالا برخورد کرد و بیشتر قطعات داخل ساختمان رفتند. DNA ۵۸ مسافر و ۵ رباینده شناسایی شد، و جعبه سیاه هواپیما یافت شد. اما تئوری‌های جایگزین می‌گویند این یک موشک بود، نه هواپیما. شاهدان بوی سوخت جت را گزارش کردند، اما برخی دیگر ادعا کردند چیزی شبیه موشک دیدند. چرا ویدیوهای دوربین‌های امنیتی پنتاگون، که بیش از ۸۰ تا بودند، منتشر نشدند؟ تنها چند فریم مبهم در سال ۲۰۰۶ منتشر شد که چیزی واضح نشان نمی‌دهد.

 

منتقدان مانند تیری میسان در کتاب "دروغ بزرگ"، می‌پرسند: اگر هواپیما بود، چرا هیچ اثری از صندلی‌ها یا چمدان‌ها در بیرون نبود؟ وزارت دفاع می‌گوید قطعات هواپیما جمع‌آوری شد، اما عکس‌ها نشان‌دهنده کمبود آوار است. این معما، مانند پازلی ناقص، هنوز کامل نشده و برخی را به این باور می‌رساند که برای توجیه جنگ، صحنه‌سازی شده بود.

 

 

پرواز ۹۳ یونایتد ایرلاینز در شنکزویل پنسیلوانیا سقوط کرد، جایی که مسافران شجاعانه علیه ربایندگان قیام کردند. اما قطعات هواپیما تا ۱۳ کیلومتر دورتر یافت شد – آیا این نتیجه انفجار در هوا بود؟

 

روایت رسمی: کمیسیون می‌گوید هواپیما بر اثر مبارزه مسافران وارونه شد و سقوط کرد. اما گزارش‌ها از دیده شدن یک هواپیمای سفید کوچک (شاید جت نظامی) در نزدیکی هواپیما، و برخی شاهدان هم از شنیدن صدای موشک سخن به میان آورده‌اند. آیا نیروی هوایی آمریکا آن را سرنگون کرد تا از هدف احتمالی (کاخ سفید یا کنگره) جلوگیری کند؟ دونالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت، در مصاحبه‌ای ناخواسته گفت "هواپیما سرنگون شد"، اما بعداً این اظهار نظر را تصحیح کرد.

 

مجله Skeptic توضیح داد که قطعات سبک با باد جابجا شدند، اما منتقدان می‌گویند موتور هواپیما آسیب‌هایی شبیه ضربه موشک داشت. خانواده‌های قربانیان هنوز می‌پرسند: چرا جعبه صدای کابین خلبان، که حاوی آخرین لحظات است، کامل منتشر نشد؟ 

 

 

روزهای قبل از ۱۱ سپتامبر، معاملات "پوت آپشن" (شرط بر سقوط سهام) روی سهام ایرلاین‌های آمریکایی، چهار برابر معمول بود. آیا کسی از حمله خبر داشت؟

 

روایت رسمی: کمیسیون ۱۱ سپتامبر گفت این معاملات تصادفی بودند و هیچ ارتباطی با القاعده نداشت. اما محققان مانند کوین رایان، می‌گویند این معاملات به شرکت‌هایی مرتبط بود که با CIA همکاری داشتند. 

 

 

۲۸ صفحه محرمانه از گزارش کمیسیون، که در ۲۰۱۶ منتشر شد، به نقش احتمالی عربستان سعودی اشاره کرد – حمایت مالی از ربایندگان توسط شاهزاده‌های سعودی. اما چرا پیگیری نشد؟ تئوری‌ها به اسرائیل هم می‌رسند: پنج اسرائیلی که پس از حمله دستگیر شدند،  آیا Mossad پیش‌آگاهی داشت؟

 

روایت رسمی: FBI گفت هیچ مدرکی برای دخالت اسرائیل نیست، و ادعای "۴۰۰۰ یهودی که به کار نرفتند" افسانه‌ای بیش نیست. اما خانواده‌های قربانیان علیه عربستان شکایت کرده‌اند.