عصر ایران-  محمد مایلی‌کهن، بازیکن و سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران، با تاکید بر وجود مشکلات عمده و ریشه‌ای در دورانی که هدایت تیم ملی را بر عهده داشت به مقایسه شرایط گذشته با وضعیت کنونی فدراسیون در مواجهه با تنگنای بازی‌های دوستانه پرداخت.

  او در گفت‌و‌گو با عصرایران در پاسخ به این پرسش که چرا فدراسیون فوتبال در زمینه بازی‌های دوستانه عملکرد ضعیفی دارد و چرا تیم ملی در دیدار با حریفان دچار محدودیت شده گفت: اگر به دورانی که من مربی تیم ملی بودم نگاه کنید در دوره ما این مشکلات وجود نداشت بلکه ما سوپر مشکلات داشتیم! ما آن‌قدر در رابطه با بدیهیات تیم ملی مشکل داشتیم که بحث بازی تدارکاتی برایمان مسئله سوم و چهارم بود. ما حتی نمی‌دانستیم کجا باید بخوابیم، غذای‌مان چه خواهد بود و زمین تمرین‌مان کجاست.

  سرمربی تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا در سال 1996،  ادامه داد: محل اسکان ما خوابگاه‌های هشت یا نه نفره بود. زمین چمن مناسب نداشتیم. یک بار اجازه دادند در ورزشگاه آزادی تمرین کنیم اما همان روز گفتند خانم‌ها برای مراسم جشن تمرین دارند و شما نمی‌توانید وارد زمین شوید. حتی به ما گفتند با شورت ورزشی نمی‌شود تمرین کنید. من گفتم با شلوار گرمکن تمرین می‌کنیم و وسط تابستان یک ساعت با گرمکن سنگین تمرین کردیم!

  بازیکن پیشکسوت تیم ملی در ادامه درباره مسابقات اخیر کافا که با انتقادهای زیادی روبه‌رو شد، گفت: در مجموع این بازی‌ها سطح خیلی بالایی نداشت و طبیعتاً چیز زیادی به تیم ملی اضافه نکرد. با این حال، نمی‌توان حضور در این مسابقات را بی‌فایده دانست. در شرایط کنونی که به دلیل مسائل سیاسی و محدودیت‌ها نمی‌توانیم با تیم‌های بزرگ دنیا بازی کنیم، همین دیدارها هم فرصتی برای محک زدن تیم است.

مایلی‌کهن تأکید کرد: وقتی بسیاری از کشورها حاضر به بازی دوستانه با ایران نیستند، طبیعی است که دست فدراسیون بسته باشد. حتی امکان سفر به برخی کشورها برای بازی هم فراهم نیست، چون مشکلات سیاسی وجود دارد. بنابراین باید واقع‌بین باشیم.

  وی در مورد میانگین بالای سنی بازیکنان تیم ملی تصریح کرد: همیشه گفته‌ام و الان هم تأکید می‌کنم؛ اگر بازیکن جوان یک سر و گردن از باتجربه بالاتر باشد، قطعاً جوان را انتخاب می‌کنم. حتی اگر سطح‌شان برابر باشد، باز هم به جوان میدان می‌دهم. در زمان خودم همین کار را کردم.

 

  مربی اسبق تیم ملی با یادآوری دوران مربیگری‌اش در تیم ملی افزود: بازیکنانی مثل داریوش یزدانی، علی موسوی و فرهاد مجیدی را دعوت کردم. آن‌ها جوان بودند و جواب هم دادند. مجیدی در تیم بهمن بازی می‌کرد و موسوی در امیدهای پاس بود. من شخصاً بازی‌های امیدهای تهران را نگاه کردم و این دو بازیکن را انتخاب کردم. یزدانی هم در پیام مشهد بود و سن زیادی نداشت. حتی خداداد عزیزی را هم از تیم‌های شهرستانی به تیم ملی آوردم. آن دوران جوان‌ها فرصت پیدا می‌کردند و می‌توانستند خودشان را نشان بدهند.

  این پیشکسوت فوتبال تاکید کرد: مشکل این است که مربیان تیم ملی جرأت اعتماد به جوان‌ها را ندارند. البته باید قبول کنیم مربی حق دارد بازیکن را از نزدیک ببیند. خیلی وقت‌ها کسی معرفی می‌شود اما مربی بعد از تمرینات نظر دیگری پیدا می‌کند. با این حال، اصل ماجرا این است که نباید از جوان‌گرایی ترسید.

  وی درباره چشم‌انداز تیم ملی در جام جهانی پاسخ داد: فوتبال قابل پیش‌بینی نیست. یکی از جذابیت‌های این رشته همین است که همیشه تیم قوی برنده نمی‌شود. بارها دیده‌ایم تیم‌های ضعیف موفق شده‌اند تیم‌های قدرتمند را شکست دهند. همین غیرقابل پیش‌بینی بودن باعث شده فوتبال این همه تماشاچی و علاقه‌مند داشته باشد و به یک صنعت سودده در دنیا تبدیل شود.

  بازیکن اسبق تیم ملی تأکید کرد: نباید تصور کرد بدون برنامه‌ریزی و جوان‌گرایی بتوانیم موفقیت بزرگی در جام جهانی به دست بیاوریم. وقتی تیم‌ها حاضر نیستند با ما بازی دوستانه داشته باشند و ما هم امکان سفر برای دیدارهای تدارکاتی نداریم، طبیعی است که کار سخت‌تر می‌شود.

  مایلی‌کهن در پایان صحبت‌هایش، به مسائل اجتماعی و مشکلات اقتصادی مردم هم اشاره کرد و گفت: امیدوارم مردم کشورمان در آرامش زندگی کنند. هزینه‌های زندگی سرسام‌آور شده و فشار زیادی بر دوش خانواده‌هاست. دعا می‌کنم فرجی حاصل شود تا مردم از این فشار خارج شوند و زندگی راحت‌تری داشته باشند.