به گزارش رکنا، پنجاه سال پیش، در روزهایی که افغانستان آرام‌آرام به سمت پیشرفت در عرصه‌های آموزش، حضور اجتماعی و حقوق سیاسی زنان می‌رفت، خبرنگار مجله «سپیدوسیاه» گفت‌وگویی ارزشمند در کاخ سعدآباد با بانویی انجام داد که نماد امید، پیشرفت و تلاش برای ارتقاء جایگاه زنان افغان بود: والاحضرت بلقیس، دختر پادشاه محمدظاهرشاه. او از برنامه‌های سوادآموزی برای زنان بزرگسال، نقش زنان در هنر و فعالیت‌های اجتماعی سخن گفت؛ از آینده‌ای چشمگیر که آن زمان قابل تصور بود. اما امروز، مرور آن مطالب طعمی تلخ از واقعیتی را دارد که بر این کشور سایه افکنده؛ جایی که میلیون‌ها دختر از حق تحصیل و زنان از امکان حضور اجتماعی محروم شده‌اند، و دهه‌ها تلاش و امید در طوفان سیاست و افراط‌گرایی به چالش کشیده شده است.
مجله «سپیدوسیاه» در تاریخ ۲۴ شهریور سال ۱۳۴۹، در مطلبی ویژه گفتگو با دختر پادشاه افغانستان را منتشر کرد. والاحضرت بلقیس، به دعوت والاحضرت شاهپور غلامرضا پهلوی و همسرشان، دیداری ده‌روزه از ایران داشتند و خبرنگار مجله فرصت کوتاهی برای گفت‌وگو با ایشان پیدا کرد. این دیدار در کاخ پذیرایی سعدآباد انجام شد و والاحضرت بلقیس با لباس سفید بلند همراه همسرشان، والاحضرت سردار عبدالولی، و دخترشان، والاحضرت حمیرا، میزبان خبرنگار بودند. در این دیدار، لباس تونیک سفید والاحضرت حمیرا با طرح‌های دستی افغانستان جلوه‌ای خاص و منحصر به فرد به وی داده بود.
والاحضرت بلقیس در پاسخ به تجربه سفرشان به ایران، گفتند: «سفر بسیار خوبی بود اما این نخستین سفر من به ایران نبود. شش سال قبل نیز به دعوت والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی به ایران آمدم. طی این سال‌ها، تغییرات و دگرگونی‌های زیادی در کشور شما رخ داده است، خصوصاً در ناحیه شمال که سه روز از اقامتم در ایران را در آنجا گذراندم.»
در جریان گفتگو، والاحضرت بلقیس اشاره کردند که بیشتر زندگی روزانه‌شان به تربیت فرزندانشان می‌گذرد. اما در کنار وظایف خانوادگی، ریاست سازمان «زنان رضاکار» را بر عهده دارند. به گفته ایشان این سازمان برای حمایت از معلولان، بیماران و افراد بی‌بضاعت تشکیل شده است و تمرکز اصلی آن بر تلاش برای باسواد کردن زنان افغانستان است که در دوران آموزشی ضروری حضور نداشته‌اند و اکنون در دوران بزرگسالی به تحصیل مشغول می‌شوند.
از والاحضرت بلقیس درباره زن افغانی و نقش او در جامعه پرسیده شد. ایشان گفتند: «زن افغانی مانند زن ایرانی بسیار فعال و پرتلاش است. زنان افغان از سال ۱۳۴۳ که با تصویب قانون اساسی حق شرکت در مجامع سیاسی را دریافت کردند، فعالیت‌های خود را به حوزه‌های سیاسی و اجتماعی گسترش داده‌اند و امروز حضور چشمگیری در دولت و بخش خصوصی دارند.»
<
والاحضرت بلقیس درباره فعالیت زنان افغان در عرصه هنر گفتند: «زن افغان در حوزه هنر بیشتر از سایر بخش‌ها فعال است. به‌راحتی می‌توان گفت که بخش اعظم فعالیت‌های هنری کشور افغانستان به دست زنان انجام می‌شود.» ایشان همچنین در خصوص صنایع دستی خاص افغانستان و تلاش برای حفظ این میراث فرهنگی اظهار داشتند: «با افزایش صنعت و ماشین‌آلات، امکان تهدید صنایع دستی وجود دارد، اما با برنامه‌ریزی دقیق می‌توان از این خطر جلوگیری کرد. وزارت صنایع افغانستان نیز در حال حاضر با برنامه‌هایی منظم به حمایت و تشویق این صنایع می‌پردازد، به‌ویژه در میان قبایلی که امرار معاش آن‌ها وابسته به صنایع دستی است.»
