به گزارش خبرنگار مهر، بی‌تفاوتی اجتماعی یکی از چالش‌های جدی است که جوامع معاصر با آن مواجه هستند. این پدیده به معنای عدم توجه و پاسخگویی به مسائل اجتماعی، فرهنگی و … اطراف ما تعریف می‌شود.

سجاد بهرامی، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل اجتماعی و فرهنگی، به بررسی ریشه‌ها، پیامدها و راهکارهای مقابله با بی‌تفاوتی اجتماعی پرداخته است.

سجاد بهرامی در ابتدا به تعریف بی‌تفاوتی اجتماعی پرداخت و بیان کرد: این پدیده به معنای عدم توجه یا عدم اقدام نسبت به مسائل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است.

وی افزود: بی‌تفاوتی اجتماعی می‌تواند ناشی از احساس ناتوانی، عدم اعتماد به نفس یا حتی احساس یأس باشد. این کارشناس گفت: بی‌تفاوتی اجتماعی نه تنها فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد بلکه می‌تواند به عنوان یک بیماری اجتماعی در سطح جامعه گسترش یابد.

وی برخی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در بروز این پدیده را بررسی کرد. یکی از عوامل اصلی نابرابری‌های اقتصادی است.

بهرامی اشاره کرد: زمانی که افراد جامعه احساس کنند که دسترسی به منابع و فرصت‌ها برای آنها محدود است، احتمالاً به سمت بی‌تفاوتی سوق پیدا می‌کنند. این نابرابری‌ها می‌توانند شامل دسترسی به آموزش، بهداشت و فرصت‌های شغلی باشند.

بهرامی همچنین به بحران هویت اجتماعی اشاره کرد و گفت: با تغییرات سریع اجتماعی و فرهنگی، بسیاری از افراد هویت خود را در معرض خطر می‌بینند.

وی افزود: بحران هویت می‌تواند منجر به احساس انزوا و بی‌تفاوتی نسبت به مسائل اجتماعی شود. افراد ممکن است احساس کنند که در یک جامعه بزرگ‌تر جایی ندارند و از این رو نسبت به مشکلات آن بی‌تفاوت شوند.

این کارشناس همچنین ضعف نهادهای مدنی را یکی دیگر از عوامل مؤثر در بروز بی‌تفاوتی اجتماعی دانست.

بهرامی در ادامه پیامدهای بی‌تفاوتی اجتماعی را مورد بررسی قرار داد و بیان کرد: بی‌تفاوتی اجتماعی می‌تواند منجر به افزایش آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، خشونت و فقر شود. زمانی که جامعه نسبت به مشکلات خود بی‌تفاوت باشد، این مشکلات به تدریج عمیق‌تر می‌شوند و آسیب‌های بیشتری را به همراه خواهند داشت.

بهرامی همچنین بر اهمیت تقویت همبستگی اجتماعی تأکید کرد و بیان داشت: زمانی که افراد نسبت به یکدیگر بی‌تفاوت شوند، حس همبستگی و همدلی نیز تضعیف می‌شود.

وی بر تقویت نهادهای مدنی تأکید کرد و گفت: دولت و سازمان‌های غیردولتی باید اقداماتی را برای تقویت نهادهای مدنی انجام دهند. این نهادها می‌توانند فضایی برای مشارکت فعال شهروندان فراهم کنند و حس مسئولیت اجتماعی را تقویت کنند.

بهرامی همچنین بر اهمیت آموزش و آگاهی‌بخشی درباره مسائل اجتماعی تأکید کرد و بیان کرد: آموزش باید شامل مهارت‌های زندگی، تفکر انتقادی و توانمندسازی فردی باشد.

وی افزود: ایجاد فضاهای مناسب برای مشارکت اجتماعی نیز بسیار مهم است. ایجاد کارگاه‌ها، سمینارها و جلسات مشاوره می‌تواند افراد را تشویق کند تا نسبت به مسائل جامعه خود حساس‌تر شوند.

در نهایت، بهرامی بر نقش رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی تأکید کرد و گفت: رسانه‌ها می‌توانند نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی درباره مسائل اجتماعی ایفا کنند. استفاده هوشمندانه از رسانه‌ها می‌تواند احساس تعلق و مسئولیت را در جامعه تقویت کند.

بهرامی بر این باور است که بی‌تفاوتی اجتماعی یک چالش جدی است که نیازمند توجه ویژه‌ای است. با شناسایی ریشه‌ها و پیامدهای آن، می‌توان اقداماتی مؤثر برای مقابله با این پدیده انجام داد. تقویت نهادهای مدنی، آموزش و آگاهی‌بخشی، ایجاد فضاهای مناسب برای مشارکت و بهره‌برداری از ظرفیت رسانه‌ها از جمله راهکارهایی هستند که می‌توانند به کاهش بی‌تفاوتی اجتماعی کمک کنند.