به گزارش خبرنگار مهر، همایش روز جهانی حفاظت از لایه اوزن با حضور جمعی از مسئولان و کارشناسان این حوزه، صبح امروز در سالن همایش‌های بین المللی شهدای محیط زیست برگزار شد.
ایران در زمره کشورهای برتر عضو پروتکل مونترال و کنوانسیون وین
مدیر دفتر طرح ملی حفاظت لایه اوزن، با بیان اینکه ایران از جمله کشورهای پیشرو در اجرای تعهدات بین‌المللی مرتبط با حفاظت از لایه اوزن است، اعلام کرد: ایران توانسته جایگاهی ممتاز در پروتکل مونترال و کنوانسیون وین به دست آورد.
به گزارش خبرنگار مهر، حسین شاهباز مدیر دفتر طرح ملی حفاظت لایه اوزن، با تأکید بر جایگاه ویژه ایران در پروتکل مونترال و کنوانسیون وین گفت: وضعیت ایران در پروتکل مونترال و وین یکی از برترین کشورهاست. این موضوع افتخاری برای کشور ما بابت همکاری همه سازمان‌ها مخصوصاً سازمان‌های بین‌المللی است.
وی با اشاره به تاریخچه شکل‌گیری کنوانسیون وین و پروتکل مونترال افزود: در دهه ۶۰ و ۷۰ متوجه شدند لایه اوزن در حال تحلیل رفتن است. در ابتدا تصور می‌کردند سوخت هواپیماها عامل این پدیده است، اما سپس مشخص شد گازهای دست‌ساز بشر باعث این تحلیل می‌شود. در سال ۱۹۸۵ کنوانسیون وین شکل گرفت و در سال بعد پروتکل مونترال و دو سال بعد ایران هر دو را پذیرفت.
شاهباز با بیان اینکه ایران تاکنون تشویق‌نامه‌های زیادی از سوی مجامع بین‌المللی دریافت کرده است، ادامه داد: این موضوع نشان می‌دهد کشور ما وضعیت بسیار خوبی دارد. ایران چند تعهد اصلی در پروتکل مونترال دارد که در صورت عدم پذیرش آن‌ها، با محدودیت‌های تجاری مواجه می‌شویم، بنابراین باید به لحاظ قوانین بین‌الملل برخی اصلاحیات را بپذیریم.
مدیر دفتر طرح ملی حفاظت لایه اوزن درباره اقدامات ایران اظهار داشت: از جمله فعالیت‌های ایران، به‌کارگیری ظرفیت دیپلماسی فعال و هوشمند است. از این ظرفیت استفاده می‌شود تا مسائلی تصویب نشود که در توان کشور نباشد. فعالیت دیگر، کاهش، کنترل و حذف مواد مخرب ازن است که تاکنون ۹ هزار و ۹۰۲ تن از این مواد حذف شده است.
وی افزود: انتقال تکنولوژی نیز یکی دیگر از اقدامات مهم ایران است که در شرایط تحریم اهمیت ویژه‌ای دارد. از جمله تجهیز مراکز آموزشی که شش مرکز آموزش سازمان فنی‌وحرفه‌ای به‌طور کامل تجهیز شده و حدود ۸ هزار و ۱۰۰ نفر در این زمینه آموزش دیده‌اند.
شاهباز در پایان گفت: دیگر فعالیت ما پایش ورود مواد تحت کنترل مخرب لایه ازن است. به این معنا که گازهایی که از کشورهای دیگر وارد ایران می‌شوند، ابتدا باید پایش شوند و سپس با تأیید ایران امکان ورود پیدا کنند.
