از زمان اعلام رسمی ورود فناوری eSIM به ایران توسط اپراتورها همزمان با گسترش تلفنهای همراه پشتیبانیکننده از آن و حتی اعلام آمادگی همراه اول برای عرضه، در مورد مزایای این فناوری نسبت به مدل پیشین (سیمکارت معمولی) بسیار صحبت شد؛ اما یک مزیت بسیار مهم در گذار این فناوری که تقریبا مغفول واقع شد، کاهش «ردپای کربن» است.
به گزارش دیجیاتو، در ایران بیش از 164 میلیون مشترک فعال تلفن همراه تا پایان بهار 1404 وجود داشته که این آمار همواره در حال افزایش است. همچنین سالانه تعداد زیادی سیمکارت گم میشوند، عمرشان تمام میشود یا به هر دلیلی تعویض میشوند. اگر سیمکارتهای یکبار مصرف توریستی را هم به این عدد اضافه کنیم تعداد کل سیمکارتهای فیزیکی که سالانه تولید میشوند عدد چشمگیری خواهد بود.
مطابق مطالعه مستقل موسسه Fraunhofer IZM هر سیمکارت فیزیکی در چرخه عمر خود مقداری معادل ۲۲۹ گرم آلودگی کربندیاکسید تولید میکند. مقداری که جذب آن توسط یک درخت دو روز طول میکشد. عمده آلودگی این عدد مربوط به فرایند تولید و استفاده از پلاستیک، حملونقل، سختافزار و سایر است. در مقابلeSIM در چرخه عمر خود ۱۲۳ گرم آلودگی کربندیاکسید تولید میکند که ۴۶ درصد از نمونه سیمکارت معمولی (دارای پوکه) کمتر است.
بر اساس برآوردهای انجمن جهانی اپراتورهای موبایل (GSMA)، اگر تنها ۱۰ درصد از مشترکین تلفن همراه در جهان به eSIM روی بیاورند، میتوان از تولید بیش از ۴۰ هزار تن زباله پلاستیکی در سال جلوگیری کرد. اقدام شرکتهایی مانند «اپل» در عرضه مدلهای آیفون تنها با پشتیبانی از eSIM و تلاش اپراتورهای فعال در این زمینه برای کاهش ضایعات، نشاندهنده حرکتی جدی در این مسیر است. با وجود چالشهایی مانند سازگاری دستگاهها، پذیرش این فناوری گامی مهم برای دستیابی به صنعت ارتباطات پایدارتر و سیارهای سبزتر محسوب میشود.
بر اساس گزارش فنی شرکت «تالس» (Thales)، گذار صنعت مخابرات به راهکارهای دیجیتال مانند eSIM یک گام کلیدی برای دستیابی به اهداف پایداری است. سیمکارتهای فیزیکی سالانه منجر به تولید میلیاردها قطعه زباله پلاستیکی میشوند و از سوی دیگر، زنجیره تأمین آنها شامل تولید، بستهبندی، حملونقل بینالمللی و توزیع داخلی، ردپای کربن قابلتوجهی بر جای میگذارد. eSIM با حذف کامل این فرآیند فیزیکی، هم ضایعات پلاستیکی و هم آلودگی ناشی از لجستیک را بهطور مستقیم کاهش میدهد و فرآیند اتصال به شبکه را کاملاً دیجیتال و پاکتر میسازد.
از طرفی به دلیل آنکه در هر eSIM بسته به قابلیت سختافزاری چند پروفایل را میتوان فعال کرد، از تعداد اسلاتهای فیزیکی (تراشه مربوط به سیمکارت) کاسته میشود و مثلا نیازی به 164 میلیون تراشه در یک کشور ۹۰ میلیونی نخواهد بود.
عدد ۲۲۹ گرم کربندیاکسید اگرچه زیاد به نظر نمیرسد اما با فرض آن که سالانه ۱ میلیون سیمکارت جدید در ایران تولید شود، لازم است «۱۰ هزار درخت» بالغ برای جبران این آلودگی کاشته شوند.
به عبارت دیگر جایگزینی سیمکارت فیزیکی با eSIM در ایران به معنای کاشت حداقل ۵ هزار درخت بالغ است.
با توجه به اینکه تاکنون eSIM توسط بیشتر از ۲۶۰ اپراتور در ۸۸ کشور دنیا پشتیبانی میشود و برخی تلفنهای همراه جدید به سمتی میروند که فقط از این تکنولوژی پشتیبانی کنند، پیشبینی میشود که در سال ۲۰۳۰، ۷۶ درصد ارتباطات موبایل از این طریق صورت بگیرد و ردپای کربن اپراتورهای موبایل بیشتر از پیش کاهش یابد.