خیر. تیپ ۱۶ و ۱۸ از انواع پر خطر hpv هستند که می‌توانند باعث ابتلا به سرطان شوند، به‌ویژه سرطان مقعد، گلو و آلت تناسلی مردان و سرطان دهانه رحم در زنان.
نقل قول از:
About 65% of warts go away on their own after two years. This mainly applies to people who have healthy immune systems. If you’re immunocompromised, warts probably won’t go away on their own.
ترجمه:
حدود ۶۵٪ از زگیل‌ها پس از دو سال به‌صورت خودبه‌خود از بین می‌روند. این امر بیشتر در افرادی با سیستم ایمنی سالم صدق می‌کند. اگر سیستم ایمنی شما ضعیف باشد، احتمالاً زگیل‌ها به‌طور خودبه‌خود از بین نخواهند رفت.
اگر زگیل تناسلی دارید، توصیه می‌شود آزمایش‌های معمول برای تمام عفونت‌های مقاربتی (STI) از جمله کلامیدیا، سوزاک، سیفلیس و HIV انجام دهید.
برخی از انواع HPV بدون اینکه نیاز به درمان خاصی داشته باشند، خودبه‌خود برطرف می‌شوند؛ در حالی‌که بعضی دیگر خطرناک بوده و حتی ممکن است به سرطان منجر شوند. در ادامه، به انواعی از زگیل تناسلی که بیش از بقیه شیوع دارند، اشاره خواهیم کرد:
حدود ۹۰% از زگیل‌های تناسلی در تیپ HPV ۶ و HPV ۱۱ است که نوع کم خطر این بیماری محسوب می‌شوند. واکسن معروف گارداسیل که واکسن پیشگیری از این بیماری است می‌تواند از ابتلای فرد به HPV۶ جلوگیری کند و در برابر تیپ ۱۱ آن نیز محافظتی محدودی دارد. البته باید در نظر داشت که تیپ ۱۱ ویروس HPV می‌تواند روی دهانه رحم تاثیر منفی داشته باشد. این نکته نیز باید افزوده شود که زگیل تناسلی، ۱۲ نوع کم خطر دارد که شامل تیپ‌های ۶،۱۱،۴۰،۴۲،۴۳،۴۴،۵۳،۵۴،۶۱،۷۲،۷۳ می‌شوند.
انواع کم‌خطر زگیل تناسلی دارای علائمی از جمله موارد زیر هستند:
تیپ ۱۶ و ۱۸ از انواع پر خطر hpv هستند که باعث ابتلا به سرطان دهانه رحم می‌شوند. تیپ‌های ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۵۹، ۶۸ و ۶۹ در گروه پرخطر زگیل تناسلی قرار می‌گیرند.
تیپ‌های پرخطر دارای علائم و نشانه‌های زیر هستند:
همان‌طور که در مقاله زگیل تناسلی در مردان توضیح دادیم، زگیل‌ها ممکن است روی آلت تناسلی مردانه، کیسه بیضه یا مقعد ظاهر شوند. هر سال بیش از ۱۳,۰۰۰ مورد جدید از این بیماری در مردان شناسایی می‌شود. این ویروس در مردان، آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار داده و باعث ایجاد زائده‌های کوچک در ناحیه تناسلی می‌شود که ممکن است همرنگ پوست بوده یا رنگی متفاوت داشته باشند. علائم زگیل تناسلی شامل خارش، ناراحتی یا سوزش در ناحیه آلت تناسلی و همچنین خونریزی هنگام رابطه جنسی است.
این زگیل‌ها می‌توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند. آن‌ها کوچک‌تر و صاف‌تر از سایر زگیل‌ها هستند و معمولاً به تعداد زیاد رشد می‌کنند، مثلاً ۲۰ تا ۱۰۰ زگیل هم‌زمان. انواع ۳، ۱۰ و ۲۸ ویروس HPV باعث ایجاد زگیل‌های صاف می‌شوند.
زگیل بیضه بر اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی در بیضه‌ها و لوله‌های تناسلی مردان ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند یک یا هر دو بیضه را درگیر کرده و علائمی مانند درد، تورم، قرمزی و احساس گرما در ناحیه بیضه‌ها به همراه داشته باشد. شایع‌ترین علت این بیماری، عفونت‌های باکتریایی است که معمولاً از طریق مجاری ادراری به لوله‌های تناسلی و بیضه‌ها منتقل می‌شود.
باکتری‌هایی نظیر کلامیدیا و گونوره از عوامل اصلی این عفونت هستند. همچنین، ویروس‌هایی مانند آدنوویروس و اپشتاین بار (EBV) نیز می‌توانند باعث ایجاد زگیل بیضه شوند. علائم شایع شامل درد خفیف تا شدید در بیضه‌ها، تورم، سوزش هنگام ادرار و تغییر رنگ ادرار است.
زگیل‌های آناگیتال در ناحیه مقعد ایجاد شده و به‌صورت برجستگی‌هایی در اطراف این ناحیه مشاهده می‌شوند. این زگیل‌ها اغلب از طریق تماس جنسی مقعدی منتقل شده و می‌توانند باعث درد، خارش یا خونریزی در ناحیه مقعد شوند. این نوع زگیل‌ها به‌ویژه در افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند، شایع‌تر بوده و نیازمند درمان فوری هستند.
زگیل تناسلی ناشی از ویروس اچ پی وی (HPV) می‌تواند در زنان به اشکال، اندازه‌ها و در محل‌های مختلفی ظاهر شود. هر کدام از انواع زگیل، ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه، به چهار نوع اصلی زگیل تناسلی که ممکن است در زنان دیده شوند، اشاره می‌کنیم:
برای تشخیص زگیل تناسلی و میزان خطرناک بودن آن، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک با انجام برخی آزمایش‌ها می‌تواند میزان خطرناک بودن زگیل تناسلی را تشخیص دهد. روش‌های زیر در این تشخیص به کار می‌روند.
با آزمایش پاپ اسمیر در زنان، می‌توان HPV را شناسایی کرد. این آزمایش معمولاً جهت تشخیص سرطان دهانه رحم کاربرد دارد. آزمایش پاپ اسمیر فقط برای زنان قابل دسترسی بوده و در صورتی که فرد به ویروس زگیل تناسلی مبتلا باشد، می‌توان تعیین کرد که زگیل تناسلی خطرناک است یا خیر. پاپ اسمیر به عنوان غربالگری معمول برای زنان زیر ۳۰ سال توصیه نمی‌شود زیرا تا این سن، اغلب بسیاری از زنان به گونه‌هایی از اچ پی وی دچار می‌شوند که نیاز به درمان خاصی نداشته و خودبه‌خود برطرف خواهند شد.
هیچ نوع تستی جهت تشخیص اچ پی وی که منجر به سرطان می‌شود، برای آقایان وجود ندارد. البته نوعی آزمایش مقعدی هست که در آن پزشک سلول‌هایی را از اطراف مقعد جدا کرده و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌دهد. در بسیاری از موارد، با توجه به علائم باید تعیین کرد که زگیل تناسلی خطرناک است یا کم‌خطر.
واکسن گارداسیل می‌تواند دو تیپ 6 و 11 اچ پی وی را محدود یا حتی سرکوب کند. گارداسیل می‌تواند از فرد در برابر دو تیپ پرخطر 16 و 18 اچ پی وی نیز مراقبت کند زیرا این چهار تیپ در میان سایر انواع ویروس اچ پی وی فراگیر و شایع‌تر هستند. به طور قاطع می‌توان گفت که اچ پی وی تیپ 6 کاملاً محدود شده و از ابتلا سه تیپ دیگر تا حد زیادی جلوگیری می‌شود اما کاملاً سرکوب نمی‌شوند.
اگرچه تمام انواع زگیل تناسلی خطرناک نیستند اما ممکن است باعث ایجاد نگرانی شوند. خبر خوب این است که درمان‌های مختلفی برای زگیل وجود دارد و بسیاری از آن‌ها خودبه‌خود از بین می‌روند، اگرچه ممکن است زمان‌بر باشد. مراجعه به موقع به پزشک و رعایت نکات بهداشتی و تقویت سیستم ایمنی بدن، از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری می‌کند.
