حضور علی تاجرنیا در استقلال با شائبه‌هایی همراه شده که این حضور انتخاباتی بوده و حالا با ناکامی‌های شروع فصل، بیش از پیش فشار را به سمت مدیریت باشگاه افزایش داده است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، شکست فاجعه‌بار استقلال با نتیجه ۷ بر یک مقابل الوصل امارات، تنها یک فاجعه فوتبالی نبود؛ بلکه پرده از بحران عمیق مدیریتی برداشت که آبی‌ها را به حاشیه‌ای خطرناک کشانده است. فاجعه‌ای که البته باید یک پاسخگوی بزرگ‌تری هم داشته باشد، هلدینگ خلیج‌فارس و محمد شریعتمداری به عنوان مدیرعامل این هلدینگ که گویا انتصاب‌هایی هدفمند را برای هیأت مدیره باشگاه استقلال داشته است.
استقلال در حالی با ستاره‌هایی، چون آنتونیو آدان دروازه‌بان سابق رئال مادرید، منیر الحدادی بازیکن پیشین بارسلونا، و خریدهای پر سر و صدایی مثل یاسر آسانی، دیکنز نازون و موسی جنپو پا به میدان گذاشت که انتظار می‌رفت تیمی مدعی و قدرتمند روانه آسیا شود. خریدهایی که در بوق و کرنا کردن آن توسط مدیران باشگاه و همچنین باد به غبغب انداختن مدیران هلدینگ خلیج‌فارس، نشان می‌داد که اهدافی را به دنبال دارد، اما انگار پشت این ظاهر زیبای ساخته شده با بودجه‌های میلیون دلاری، ویرانه‌ای ساخته شده که در حین فصل نقل‌وانتقالات هم صدای سرمربی تیم را درآورد.
در شرایطی که استقلال فصل نقل‌وانتقالات را با تعلل آغاز کرد، جدالی هم میان علی نظری جویباری، مدیرعامل و علی تاجرنیا، رئیس هیأت مدیره ایجاد شده بود. در نقد مدیریتی نظری جویباری که می‌توان کتاب نوشت، اما همان موقع گفته می‌شد که اختلاف میان این دو باعث شده نقل‌وانتقالات آبی‌ها به خوبی پیش نرود. از همان زمان گفته شد پیش نرفتن خریدهای مدنظر ساپینتو با سناریویی پشت پرده همراه است تا منجر به کلید خوردن تغییرات مدیریتی در باشگاه شود.
پس از اینکه صدای ریکاردو ساپینتو درآمد و استقلال فصل را با شکست در سوپرجام آغاز کرد، تغییرات مدیریتی در استقلال با استعفای علی نظری جویباری و انتخاب علی تاجرنیا به عنوان سرپرست مدیرعاملی، آغاز شد؛ همان سناریویی که درباره آن صحبت می‌شد. رئیس هیأت مدیره در نقش منجی وارد صحنه شد و خریدهای پر سروصدای خارجی هم یکی یکی از راه رسید. خریدهایی که تاجرنیا با ژستی قهرمانانه کنارشان عکس می‌گرفت و عدد ۴ را به لنز دوربین نشان می‌داد. تصاویری که گاهی حتی برای برخی هواداران استقلال مشمئزکننده بود و برخی نیز آن را شوی تبلیغاتی می‌دانستند. برخی قدیمی‌های استقلال هم در نقش کارشناس به ناترازی ترکیب این تیم اشاره داشتند و انتقادهایی به خریدهای تاجرنیا کردند.
تمام این اتفاقات در شرایطی رقم خورد که پیش از بازی استقلال و الوصل، اتفاقاتی پیرامون فعالیت‌های انتخاباتی تاجرنیا حاشیه‌ساز شد. در شرایطی که استقلال مقابل ذوب‌آهن از شکست خانگی گریخت و مقابل استقلال خوزستان شکست خورد و در حالی که انتقادها به مدیریت باشگاه بالا گرفت، صحبت از ترک استقلال توسط تاجرنیا برای حضور در نظام پزشکی مطرح شد. چنین اقدامی آن هم در شرایط بحرانی استقلال، فشار را روی تاجرنیا افزایش داد تا در اوج انتقادها، او در شبکه اجتماعی ایکس به یک هوادار پاسخ دهد و مدعی شود «به خاطر هیچ مسئولیتی استقلال را ترک نمی‌کند.» پاسخی که در ظاهر قاطعانه بود، اما در عمل، اصل ماجرا را دور زد. چرا که پیگیری‌ها نشان داد او به‌طور رسمی برای حضور در انتخابات نظام پزشکی ثبت‌نام کرده، اما برای این انتخابات رد صلاحیت شده است. در اصل پاسخ او چیزی را حل نکرد و در اصل، مثال بارز نذر کردن روغن ریخته شده برای امامزاده بود.
حضور سرپرست باشگاه استقلال در انتخابات نظام پزشکی، بیش از پیش شائبه‌ای را تقویت کرد که استقلال در دوره تاجرنیا نه به عنوان یک باشگاه ورزشی، بلکه به‌عنوان سکوی پرتاب انتخاباتی استفاده می‌شود. به‌ویژه که حضور ساعده سیما به عنوان سخنگوی باشگاه در عین غریبه بودن او با ورزش، فوتبال و به خصوص استقلال، حاشیه‌هایی را برای این باشگاه ایجاد کرد. سیما که با معرفی تاجرنیا وارد استقلال شد، در مدت زمان حضورش کم حاشیه نداشته که شاید پر سروصداترین آن جنگ رسانه‌ای با علیرضا منصوریان و طعنه زدن به سیستم ۲-۵-۳ در زمان سرمربیگری او در استقلال بود.
در خصوص سیما از روزهای شروع فعالیتش در استقلال این شائبه مطرح بوده که او با سابقه عضویت در حزب ندای ایرانیان که یک حزب کاملاً سیاسی است، قصد کاندیداتوری در انتخابات شورای شهر را داشته و دارد؛ شایعه‌ای که در خصوص شخص تاجرنیا نیز مطرح شده، اما اینکه چنین اتفاقی رقم بخورد یا نه، زمان برای اثبات آن تعیین کننده است. با این حال عدم واکنش به این انتقاد نشان می‌دهد که مطرح شدن چنین سناریویی هم چندان دور از ذهن نیست.
در چنین شرایطی، وقتی استقلال فصل نقل‌وانتقالاتی را با تعلل شروع کرد، با اختلاف مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره ادامه داد و سناریوی قابل پیش‌بینی جایگزینی تاجرنیا به جای نظری جویباری اجرا شد تا او با خریدهای پر سروصدا وارد میدان شود، نمی‌توان به تمام اتفاقات رقم خورده خوش‌بین بود. اینکه ژست‌های تاجرنیا صرفاً با هدف تقویت استقلال و کری‌خوانی برای رقیب بوده است، نه برای اینکه او خود را آماده حضور در انتخابات‌های مختلف کند. آن هم در روزهایی که ساپینتو در فصل آماده‌سازی تیمش و حین برگزاری اردوی ترکیه به وضعیت نقل‌وانتقالات معترض بود و نسبت به این شرایط هشدار داده بود.
با این حال به نظر می‌رسد توان مدیران استقلال، از روزی که با حکم محمد شریعتمداری وارد هیأت مدیره این باشگاه شده‌اند، بیشتر از بهبود وضعیت این تیم، متمرکز روی فضاهای انتخاباتی بوده است. فریده شجاعی که در آستانه ۷۰ سالگی عضویت هیأت مدیره استقلال شد و همزمان برای حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال اقدام کرد و نایب رئیس زنان این فدراسیون شد؛ حال اینکه او چه تصوری از توان مدیریتی و فیزیکی خود در این سن و سال داشته که دو جایگاه مهم را تصاحب کند، به خودی خود جای سؤال دارد. علی تاجرنیا هم، علاوه بر حضور در انتخابات نظام پزشکی که رد صلاحیت شده، شایعه جدی حضورش در انتخابات شورای شهر به همراه ساعده سیما مطرح است.
تمام این موارد نشان می‌دهد که استقلال برای مدیران این باشگاه، تبدیل به ستاد انتخاباتی و سکوی پرتابی برای آنها که یک شبه به شهرتی مجانی برسند. نتیجه این تلاش هم روشن است: باخت سنگین ۷ بر یک در دبی و از بین رفتن اعتبار یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های ایرانی در آسیا.
